Paraqitja e një siluri (imazhi i ikonës) /©Getty Images
nga Gernot Kramper, Stern.de, 23/09/2022 – Përktheu Arben Çokaj
Fillimisht fluturon, më pas zhytet dhe të dyja me shpejtësi të lartë: super siluri i Pekinit është krijuar për të thyer mbrojtjen e Marinës së SHBA.
Torpedot janë të vështira për t’u zbuluar dhe përgjuar. Megjithatë, diapazoni dhe shpejtësia e këtyre armëve janë të shkurtra. Kina tani po punon për një përzierje rakete dhe silurësh, e cila nuk është gjithashtu e re – por super silurët e Kinës thuhet se arrijnë shpejtësi të paprecedentë.
South China Morning Post (SCMP) raporton se dizajni i një rakete supersonike u botua në revistën “Solid Rocket Technology“. Raketa është e gjatë rreth pesë metra. Së pari, ai ngrihet dhe ngjitet në një lartësi prej 10,000 metrash, ku arrin 2.5 herë shpejtësinë e zërit.
Pas deri në 200 kilometra, ajo kalon në afrimin aktual të objektivit. Ajo fundoset në një distancë prej 20 kilometrash në një lartësi pak mbi valë, duke e bërë pothuajse të pamundur zbulimin dhe kapjen e tij. 10 kilometra nga përfundimi, ajo fillon të zhytet si një silur.
Nëndetëset mezi arrijnë 40 nyje, por në parim janë të mundshme shpejtësi deri në 5800 km/h.
Shpejtësi e lartë nënujore
E veçanta e saj është shpejtësia. Arma thuhet se mund të arrijë 200 nyje nën ujë, që është më shumë se 350 kilometra në orë, dhe të zhytet deri në 100 metra thellësi. Kjo është e mundur sepse siluri lëviz në një flluskë ajri mbrojtëse. Sapo një varkë ose një silur rrethohet nga një atmosferë mbrojtëse, rezistenca ndaj ujit bie në mënyrë dramatike dhe shpejtësitë shumë të larta janë të mundshme. Arma duhet të jetë në gjendje të ndryshojë drejtim gjatë gjithë “lëvizjes”. Zhvilluesit janë të bindur se asnjë sistem nuk do të jetë në gjendje të përgjojë silurin e tyre raketor në të ardhmen e parashikueshme.
Arma mundësohet nga një lëndë djegëse që përmban bor. Elementi reagon fuqishëm me ajrin dhe ujin. Me sa duket, atmosfera duhet të ushqehet gjithashtu nga reagimi i materialit. Më parë ishin bërë eksperimente me borin si lëndë djegëse, por tentativat u braktisën sërish sepse reaksionet e elementit janë të vështira për t’u kontrolluar dhe mbetjet janë depozituar në motor. Karburanti u rizbulua vetëm për armët e sotme hipersonike. Një element problematik për Kinën, pasi ajo duhet të importohet nga jashtë.
