Zymer Mehani
Libri poetik “Medvegja” i autorit Imer Hasan Rexhepi është një vepër e mbushur me ndjenja të fuqishme atdhetarie, dhimbjeje dhe malli për vendlindjen. Përmes vargjeve të tij, autori sjell një rrëfim të thellë emocional mbi historinë, kulturën dhe realitetin e shqiptarëve në trojet e tyre, me një fokus të veçantë në Medvegjë dhe viset shqiptare që kanë vuajtur padrejtësi e shpërngulje.
Një nga temat më të prekshme në libër është malli për atdheun dhe vuajtja e mërgimtarit. Vargjet si “Mallinuk shuhet”, “Vitet pa ty” dhe “Kthehuni në atdhe” pasqyrojnë shpirtin e një njeriu që ka përjetuar largësinë nga toka e tij dhe e ndien thellë mungesën e rrënjëve të veta.
Në këto poezi ndihen emocionet e një populli që është detyruar të largohet nga vendlindja për shkak të kushteve të vështira historike dhe ekonomike. Autori shpreh me dhimbje se “Kosova rënkon” dhe “Medvegja e përlotur”, duke përshkruar tragjedinë e mërgatës shqiptare dhe të trevave tona që janë përballur me padrejtësi.
Një tjetër shtyllë e fortë e librit është fryma patriotike. “Trojet ilire”, “Toka shqiptare”, “Shqipja në flamur” dhe “Toka e bekuar” tregojnë se autori nuk e sheh atdheun vetëm si një vend gjeografik, por si një simbol të identitetit dhe krenarisë kombëtare.
Në librin e tij, ai përmend edhe figura historike dhe personalitetet që kanë dhënë kontribut për lirinë dhe të drejtat e shqiptarëve. Poezia e tij është një thirrje për bashkim kombëtar, një mesazh se “Shqipja në troje të veta” duhet të qëndrojë e palëkundur pavarësisht sfidave të historisë.
Lirika e Rexhepit nuk është vetëm patriotike, por edhe thellësisht emocionale dhe personale. Ai përmend edhe nënën, gjyshen, plisin, sofrën etj në poezitë “Nëna shqiptare”, “Gjyshja e mbesa”, “Sofra”, “Plisi i bardhë”, të gjitha simbole të kulturës dhe traditës shqiptare. Nëpërmjet këtyre figurave, ai na sjell kujtimet e një jete të thjeshtë, por të mbushur me dashuri dhe vlera familjare.
Po ashtu, poeti prek edhe realitete të hidhura si në poezitë “Gjak i pafajshëm”, “Vuajtje”, “Tradhtia” dhe “Tragjedia”, duke kujtuar sakrificat dhe padrejtësitë me të cilat është përballur populli shqiptar ndër shekuj.
Vargjet e Rexhepit janë të thjeshta, por të fuqishme. Ai përdor një gjuhë të pasur me figura letrare dhe me një ndjenjë të thellë të përkatësisë. Metaforat e forta si “Fluturo, shqiponjë” dhe “Dridhen telat” krijojnë imazhe të gjalla në mendjen e lexuesit dhe e bëjnë poezinë e tij edhe më prekëse.
Libri “Medvegja” nuk është vetëm një përmbledhje poezish, por një testament shpirtëror për gjithë ata që e duan vendlindjen, që kanë përjetuar mërgimin dhe që ndiejnë dhimbjen e një atdheu të ndarë e të plagosur. Ai është një zë që flet për të kaluarën, të tashmen dhe të ardhmen e shqiptarëve, një thirrje për bashkim, kujtesë dhe krenari kombëtare. Për çdo lexues që e ndien mallin për tokën e tij, kjo vepër është një udhëtim në kujtimet, dhimbjet dhe shpresat e një kombi që nuk i harron kurrë rrënjët e veta.
Biografia e autorit
Imer REXHEPI u lind në fshatin Sfircë të komunës së Medvegjës, më 21 Shkurt 1960. Shkollën fillore e mbaroi në Banjë të Siarinës në vitet 74-75. Kushtet e vështira për jetë e detyruan të kërkojë punë në Beograd në vitin 1977. Në vitin 1979 u detyrua ta ndërpresë punën dhe të kryejë shërbimin ushtarak në ish-Jugosllavi, mirëpo në vitin 1980 kthehet prapë në Beograd. Për një jetë më të mirë Imeri emigron në Zvicër në vitin 1981 pikërisht në Fylly. Aty u angazhua në sektorin e bujqësisë. Tanimë, i pensionuar jeton me bashkëshorten dhe familjen e tij.
Autori me krijimtari letrare merret nga fëmijëria, ka të botuar një vëllim me poezi, ndërsa ky është libri i tij i dytë.
