Shkelja me qëllim e Aktit të Bashkëpunimit dhe Sigurisë ndërmjet NATO-s (SHBA) dhe Federatës Ruse solli luftën Ruso-Ukrainase

“Zgjerimi i NATO-s, do të jetë gabimi fatal i politikës amerikane, në të gjithë epokën pas Luftës së Ftohtë.” – J. Kennan, 1997

“Presidenti Zelensky është një personazh shumë i keq që po punon me globalistët kundër interesave të popullit të tij. Nuk do të largohem asnjë centimetër nga vlerësimi im, pavarësisht se sa të zbukuara janë përshkrimet mediatike rreth tij.” – Candace Owens

“Nëse sundimtarët tuaj mbështesin nazizmin, nxirrni tre dyer jashtë, merrni pushtetin në duart tuaja. Nazistët ukrainas mbrohen nga plumbat e civilëve, sundimtarët e tyre, nën maskën e Rusisë së tmerrshme, vendosën gjithashtu të transferojnë mbi popullsinë barrën e çmimeve të larta dhe telashet e ardhshme. Si në Ukrainë ashtu edhe tek ju, nazistët jetojnë mirë pas shpinës së qytetarëve të zakonshëm dhe njerëzit e zakonshëm duhet të vuajnë, këto janë krime identike si në Ukrainë ashtu edhe në Perëndim.  Nëse bashkohemi, brenda një jave nuk do të ketë nazistë në Ukrainë, jeta normale do të kthehet në Evropë, SHBA dhe vende të tjera dhe së bashku do të gjykojmë nazistët ukrainas dhe të gjithë pushtetarët që mbështesin nazizmin në gjykatën e re. Qëllimi ynë është i saktë. Ne do ta mposhtim nazizmin.” – Vladimir Putin, President i Federatës Ruse

Klajd Kapinova

Sot në Europën Lindore, po zhvillohet një luftë e organizuar ndërkufitare nga të tjerët, midis dy popujve ortodoks sllavë Federatës Ruse dhe ish republikes sovjetike dhe sot shtetit të pavarur të Ukrahinës.

Të dy shtetet, dikur kanë qenë në suazën e ideologjisë bolshevike dhe sitemit komunist proletarë të quajtur B.R.S.S., nën influencën totale të idologjisë apo diktaturës shoviniste dhe kriminale komuniste, të drejtuar asokohe nga Rusia bolshevike e diktatorëve kriminalë Vladimir I. Leninit dhe Josif V. Stalinit.

“Mbi luftën apo konfliktin Ukrainë-Rusi, janë të njëjtit agjenci lajmesh dhe individë që flasin sërisht sot, ashtu sikurse kanë folur dhe gënjyer me propaganda të porositur, për luftrat në Afganistan, Iraq, Siri, Libi etj. Unë mendoj, se amerikanët nuk e kuptojnë sepse nuk po informohen saktësisht. Ata dëgjojnë papushim, se çfarë u japin të gatshme media si propagandë, si: MSNBC, CNN, The Neq York Times etj., duke bërë në mënyrë të pandryshueshme fabrikimin, sipas porosisë që ato marrin. Në mënyrë konstante, kanë bërë me të njëjtën metodë apo taktikë propagandistike edhe më përpara, duke gënjyer si me Afganistanin, Irakun, Libinë dhe Sirinë. Ajo që më habit mua, është se ata e kanë bërë këtë veprim propagandistik, duke bërë vazhdimisht lëvizje të përsëritura dhe pa pushim.

Fatkeqsisht, ne vazhdojmë t’i dëgjojmë se çfarë fabrikimesh të tjera ato vazhdojnë të bëjnë. Republika Federale Ruse, në konfliktin e Ukrahinës sot, kërkon të bëj de-nazistifikimin dhe de-militarizmin e këtij vendi. Sot, në SHBA kanë lindur shumë pikëpyetje dhe ne e kemi të vështirë të marrin përgjigje të sakta. Anologjia, që unë po përdori është kjo. Ne sot, po ndjekim sërisht filmin Godfather, një film i preferuar për mua. Sa herë që e shoh këtë film, personazhi Soni, shkon jashtë drejt makinës së tij e merr dhe asnjëherë nuk vjen mbrapa… Pra, sa herë që shoh këtë film Soni Koleone nuk vjen. Dhe njerëzit aty bërtasin: “Soni mos shko, Soni mos shko…!” Unë kam një mik amerikan, që jeton në Krime. Ai shkruan për ngjarjet e ditës atje. Sot media amerikanë po gënjejnë, për armatimet në Ukraninë, për armët e ndryshem që përdoren atje. Dhe kjo bëhet, për të mbajtur nën propagandë popullin amerikan. Sot për sot Big Media, nuk tregon të vërtetën, se çfarë po ndodh në Ukrainë dhe për Rusinë…”, thotë Wilmer J. Leon, III, Ph.D, Author & Political Scientist.

Për më tepër nëse media e pavarur dhe e pafinancuar nga lobet e fuqishme globaliste të majta, kur dikush thotë një mendim apo opinion të ndryshëm me atë zyrtarë të administratës së papërgjshme dhe të dështuar në politikën e jashtme amerikane të dyshes kukull Biden-Harris, të Senatit dhe Kongresit të kontrolluar nga “demokratët” amerikanë ju etitekoheni rus, kinez, racist, fashist, etj., në një kohë që vetë NATO dhe administrate Biden po jep biliona dollarë dhe armatime të fundit në Ukrainë, për të ri-armatosur rëndë ushtrinë ukrainase, e cila fakteqssht sot kontrollohet nga neo-nazistët e batalionit Azov, të cilët kanë influencë dhe pushtet në të gjithë vendin.

Ana e vërtetë e pathënë e mediave globaliste që kontrollohen nga Deep State, Cabala, Big Tech etj.

Në një mesazh nga Presidenti i Rusisë, Vladimir Putin, drejtuar të gjitha kombeve të botës, thuhet:

“Të dashur qytetarë të planetit tonë të mrekullueshëm Tokë!

Unë, Presidenti i Federatës Ruse, Vladimir Putin, vendosa t’ju drejtohem drejtpërdrejt të gjithëve, duke anashkaluar diplomatët, pushtetarët dhe gazetarët tuaj.

Në Rusi, ekziston “koha e dorëzimit”, në të cilën nuk mund të gënjeni, mashtroni dhe luani. Prandaj do të jem i sinqertë, që të gjithë të verifikojnë vërtetësinë e fjalëve të mia.

Rusia është një vend i madh dhe i pasur. Vlera kryesore është më shumë se 150 qytete që jetojnë në një territor ku drejtësia është mbi të gjitha.

Ne nuk kemi nevojë për territore të reja. Ne kemi shumë energji dhe të gjitha burimet e tjera. Që nga koha e Tatarit të Madh dhe Mogulit të Madh, popujt e Evropës Veriore kanë evoluar jo duke plaçkitur në luftërat e kryqëzatave dhe kolonizimin e Amerikës, Afrikës, Indisë, varësinë nga droga në Kinë, por me punën e tyre të palodhur dhe ruajtjen e paqes. Ata që dinë rusisht e kuptojnë se “rusisht” është një mbiemër për të gjithë popujt e vendit tonë.

Sllovenët rusë, tatarët rusë, hebrenjtë rusë, evenkasit rusë, etj., janë rusë në zemër, megjithëse kultura, gjuha dhe mënyra e tyre e jetesës mund të ndryshojnë.

Ne e përshëndesim këtë shumëllojshmëri uniteti. Edhe një herë, populli rus i Rusisë është i detyruar të sakrifikojë jetën e tij, duke mbrojtur botën nga nazizmi dhe fashizmi.

50 robërit tanë të luftës i këmbyem me 50 ushtarë ukrainas. Ushtarët ukrainas morën ndihmë mjekësore në spitalet tona, hëngrën tre vakte të bollshme në ditë dhe u kthyen në shtëpi. Ne presim ushtarë rusë me gishta të prerë dhe organe riprodhuese. As nazistët nuk e bënë këtë gjatë luftës së fundit.

Ne do t’i paraqesim këto prova në një gjykatë të ardhshme. Turp për këdo që i mbështet këta të poshtër tani. Sundimtarët e tyre në Shtetet e Bashkuara, Evropë, Japoni, Australi dhe vende të tjera kanë mbajtur anën e këtyre nënnjerëzve, të cilët kanë vënë para tyre civilë, gra shtatzëna dhe fëmijë, duke dëmtuar qëllimisht të burgosurit e luftës.

Është e vështirë për mua të imagjinoj një person të shëndetshëm, që i mbështet këto përbindësha. Dhe Bidenët e tyre, Studiuesit, Macron dhe demokratë të tjerë të modës së errët jo vetëm që mbrojnë kriminelët, por gjithashtu i armatosin në mënyrë aktive, u ofrojnë atyre para, të cilat nuk mjaftojnë për të mbajtur çmimet të ulëta në vendet e tyre.

Çmimet po rriten, bota po shembet, por jo sepse rusët po pastrojnë Evropën nga shpirtrat e këqij të nazistëve, por sepse ata nuk shohin ose mbështesin një valë të re nazizmi.

Këtë herë nuk do të shkojmë në Berlin. Ne do të qëndrojmë në kufijtë tanë historikë dhe të gjithë shpirtrat e këqij të nazistëve, të cilëve sundimtarët e tyre u hapën gjerësisht, do të organizojnë një jetë të re “kristal”, siç bënë nazistët, duke shtuar organet riprodhuese të synetuara.

U bëj thirrje të gjithë atyre, që duan të jetojnë dhe punojnë në paqe, të rrisin fëmijë dhe të jenë miq me kombet e botës.

Ndihmoni Rusinë të luftojë kancerin e ri: nazizmin ukrainas. Jo Ukraina, ku jetojnë njerëz paqësorë dhe me vlerë, por nazizmi, i nxitur nga skifterët e SHBA-së dhe NATO-s për taksat e tyre.

Nëse sundimtarët tuaj mbështesin nazizmin, nxirrni tre dyer jashtë, merrni pushtetin në duart tuaja. Nazistët ukrainas mbrohen nga plumbat e civilëve, sundimtarët e tyre, nën maskën e Rusisë së tmerrshme, vendosën gjithashtu të transferojnë mbi popullsinë barrën e çmimeve të larta dhe telashet e ardhshme.

Si në Ukrainë ashtu edhe tek ju, nazistët jetojnë mirë pas shpinës së qytetarëve të zakonshëm dhe njerëzit e zakonshëm duhet të vuajnë, këto janë krime identike si në Ukrainë ashtu edhe në Perëndim.

Nëse bashkohemi, brenda një jave nuk do të ketë nazistë në Ukrainë, jeta normale do të kthehet në Evropë, SHBA dhe vende të tjera dhe së bashku do të gjykojmë nazistët ukrainas dhe të gjithë pushtetarët që mbështesin nazizmin në gjykatën e re. Qëllimi ynë është i saktë. Ne do ta mposhtim nazizmin.

“Bëhuni vetë një ushtar dixhital, duke i dërguar këto mesazhe në shumë grupe dhe njerëz që njihni. Vetëm njohja e vërtetës do të jetë e lirë.”

NATO, militarizimi i Ukrainës (Batalionit Nacionalist Neo-Nazi Azov)

Në 24 mars 2022, në Bruksel u zhvillua Samiti i jashtëzakonshëm i NATO-s. Pikërisht, situata luftarake në Ukrainë në kontekstin e kryerjes nga Federata Ruse të operacionit special ushtarak, u bë sërish tema kryesore e “tryezës” propagandisitike.

Media non stop 24/7 si zakonisht bëri rutinë avazin e zakonshëm apo të vjetër të përditshëm të papagallit, duke bërë propagandë ose shpërlarje të mirëfilltë të trurit të popujve të përgjumur dhe naiv të tyre, që u besojnë si robot verbërisht liderëve të inkuadruar apo kontrolluar totalisht nga grupet minorance mbi shtetet dhe qeveritë e votuara, si: Deep State, Cabala, Big Tech (Fakebook, Twitter, TouTube, Google, Tik Tok, Big Media, dhe financimet marramenëse globaliste të multibionerit George Sorosit etj…

Vendet anëtare të NATO-s, demonstruan verbërisht një besnikeri absolute robotike ndaj administratës së tyre Biden-Harris, fatmirësisht të panjohur deir tani nga 75,000.000 votues të popullit amerikanë. Antarët numerik dhe  formal të NATO-s, shprehën gatishmërinë për të ndjekur postulatet e tij absurde të mbishteteve si: Deep State, Big Tech, Cabala-s, Klubit 300 etj., me qëllimin final absurd, për frenimin me çdo mjet dhe formë total të Federatës Rusisë, sipas devizës së vjetër: qëllimi, justifikon mjetin (neo-nazi e Batalionit Azov etj.)…

Vendimi i shpallur NATO-s, në samitin propagandistik zjarrvënës, ishte për të vazhduar më tej luftën dhe gjakderdhjen pa pushim, mes dy popujve vëllezër sllav në kufi me njera-tjetrën, mbështetjen politike dhe praktike ushtarake të qeverisë dhe presidentit kukull në Kiev, e cila sot po konfirmon interesin e aleancës ushtarake, për të vazhduar veprimet luftarake.

Duke bërë thirrje për bisedime hipokrite politike të merzitshme dhe me fjalë standarte boshe me blah blah blah, blloku ushtarak i Atlantikut të Veriut (NATO), nuk ndërmori asnjë përpjekje të vetme, për të bindur autoritetet ukrainase, për një zgjidhje paqësore të situatës në Donbas etj.

Për më tepër, Sekretari Ushtarak i Përgjithshëm i NATO-s, kukulla Jens Stoltenberg deklaroi me krenari luftënxitjeje, se “përgjatë 8 viteve aleanca ka përgatitur dhjetëra mijë ushtarakë të Forcave të Armatosura të Ukrainës, të cilët aktualisht marrin pjesë në luftime.”

Kësisoj, duke ri-mbushur vazhdimisht Ukrainën me fonde financiare dhe armë, Brukseli provokoi Kievin, për të kryer pa pushim veprime luftarake kundër LRN dhe DNR, ndërsa tani po korr fryte të tmerrshme, të një lufte që e orkestroi dhe po e mban të ndezur me propagandë dhe dis-informim rusofobie.

Në samitin në fjalë, u diskutua për një realitet të ri, të krijuar në fushën e sigurisë evropiane, a thua se Brukseli nuk ka lidhje me këtë. Vendet e komanduara si anëtare të NATO-s, gur-gur ç’montuan themelet e sigurisë së kontinentit evropian: soditën në heshtje papërgjeshmerinë dhe gafat e administratës Biden, që të shkatërronin Traktatin për Kufizimin e Sistemeve të Mbrojtjes Kundër-raketore (ashtu sikurse ka shkaterruar ekonomine amerikane tesh 2 vjet), u hoqën mënjanë, duke mos reaguar, kur Washington-i u tërhoq nga Traktati i Forcave Bërthamore me Rreze të Mesme, i lejuan amerikanët të dilnin nga Traktati i Qiejve të Hapur.

Në vitin 2008, NATO deklaroi se ishin të gatshëm të pranonin në radhët e tyre Gjeorgjinë dhe Ukrianën (në kundërshtim flagrant me Paktin e Parisit të vitit 1991, që NATO (e kryesuar dhe drejtuar nga SHBA) vetë e kishte hartuar dhe nënshkruar në liri dhe pavarësi të plotë), se synonin të vazhdonin afrimin e potencialeve të tyre, pranë territorit rus, duke formuluar para Ukrainës dhe Gjeorgjisë perspektivën e pranimit të tyre të menjëhershëm në NATO.

Të gjitha paralajmërimet e herë pas herëshme qysh nga viti 1991, të Federatës Ruse u injoruan me paramendim nga NATO (SHBA). Ato sot duke habitur gjithë botën, tani po konfirmojnë me hipokrizi sërish politikën e dyerve të hapura. Se ku të çon ajo, dihet mirë.  Në konceptin e ri strategjik, i cili pritet të miratohet në samitin e ardhshëm në Madrid (Spanjë), po përgatitet terreni edhe për konsolidimin afatgjatë të kursit propagandistik anti-rus.

Militarizimi i Evropës, fatkeqsisht po merr hov, falë përpjekjeve të aleancës së NATO-s, që flet dhe bërtet për “Paqe”, permes papagallit apo makinës së fuqishme propagandistike non stop të mediave të tyre servile, dis-informuese dhe manipulative. Ato mallkojnë kedo që ekzpozon para botës së shokuar nga loja e hipokrizisë (me gënjeshtra e tyre politike të përsëritura edhe në luftrat e tjera të pakuptimtë), për të ashtëquajturën “paqen”, tashmë një fjalë fatkeqe e polikës ndërkombëtare…

Nxitja e histerisë anti-ruse, sot po përdoret sistematikisht, për të rritur shpenzimet e blerjes së armëve të reja, ku sikurse dihet nga të gjithë se furnizuesi kryesor i të cilave është natyrisht vetëm nga kompleksi ushtarak industrial i SHBA-së, ku nga një copë të majme shpërblimi e merr si zakonisht edhe makina e mediave manipulative globaliste, Deep State, Big Tech, Cabala, etj.

Duke mbuluar punët e errëta të administratës Biden, në drejtim të kryerjes së kërkimeve sekrete mbi armët biologjike dhe kimike në Ukrainë e gjetkë, aleanca ushtarake në fjalë ndoqi traditën më të mirë së dez-informimit dhe akuzoi pa prova Rusinë, për një provokim të mundshëm.

Rusia nga ana e tjetër, në rrugë diplomatike ndëkombëtare, ka hedhur në Gjyq Ndërkombëtar dhe ka paraqit para Selisë së OKB-se dhe Këshillit te Sigyrimit të OKB-së prova, fakte dhe dokumente origjinale mbi financuesit, administratorët dhe poseduesit e këtyre qendrave të armëve biologjike, të shkatërrirmit në masë qe ndodhen në Ukrainë, në kufi me Fderatën Ruse (duke përbërë një kërcënim serioz për Sigurinë Kombëtare të shtetit rus) dhe fatmirësisht kanë rënë në duart e ushtrisë së Federatës Ruse.

Trathtia e Marrëveshjes për Sigurinë ndërmjet NATO-s dhe Federatës Ruse, të nënshkruar në Paris (1991)

Organizata e Traktatit të Atlantikut të Veriut dhe shtetet e saj anëtare, nga njëra anë, dhe Federata Ruse, nga ana tjetër, në vijim të referuara si NATO dhe Rusia, bazuar në një angazhim të qëndrueshëm politik të ndërmarrë në nivelin më të lartë politik vendosën Marrëveshjen ose Aktit për Themelimin e Marrëdhënieve të Ndërsjella, Bashkëpunimin dhe Sigurinë ndërmjet NATO-s dhe Federatës Ruse, të nënshkruar në Paris, të Francës, e cila përcaktoj kjartë se do të ndërtojnë sëbashku një paqe të qëndrueshme dhe gjithëpërfshirëse, në zonën euroatlantike, mbi parimet e demokracisë dhe sigurisë bashkëpunuese.

Asokohe, thuhej se NATO dhe Rusia nuk e konsiderojnë njëra-tjetrën si kundërshtarë. Kësisoj ata ndajnë synimin pozitiv, për të kapërcyer gjurmët e konfrontimeve dhe konkurrencës së mëparshme dhe për të forcuar besimin dhe bashkëpunimin reciprok.

Ky akt nënshkrimi me vullnet të lirë, ripohoi asokohe vendosmërinë e NATO-s dhe Rusisë, për t’i dhënë përmbajtje konkrete angazhimit të tyre të përbashkët, për të ndërtuar një Evropë të qëndrueshme, paqësore dhe të pandarë, të plotë dhe të lirë, në dobi të të gjithë popujve të saj.

Marrja e këtij angazhimi në nivelin më të lartë politik, shënon fillimin e një marrëdhënieje thelbësisht të re midis NATO-s dhe Rusisë. Kësisoj, ata synonin ta zhvillojnë këtë mbi bazën e interesit të përbashkët, reciprocitetit dhe transparencës, përmes një partneritet të fortë dhe të qëndrueshëm.

Duke e lexuar me shumë kujdes përmbatjen e aktit në fjalë, arrihet në përkufizimin se ky pakt përcakton qëllimet dhe mekanizmin e konsultimit, bashkëpunimit, vendim-marrjes së përbashkët dhe veprimit të përbashkët, që do të përbëjnë thelbin e marrëdhënieve të ndërsjella në vijim ndërmjet NATO-s dhe Rusisë.

Për hir të së vërtetës historike, duhet thënë fakti se deri para vitit 1997-1998, jashtë Paktit Ushtarak të Atlantikut Verior (NATO), ishin pothuajse të gjithë vendet e europiane, si: Irlanda, Suedia, Finlanda, Polonia, Çekia, Sllovakia, Zvicra, Austria, Hungaria, Kroacia, Sllovenia, Bosnja-Hercegovina, Serbia, Shqipëria, Maqedonia e Veriut, Bullgaria, Rumania, Moldavia, Ukraina, Biellorusia, vendet balltike, si: Lituania, Letonia, Estonia. Deri në vitin 2022, NATO-s iu shtuan pothuajse të gjithë shtetet që cituam më lart, me përjashtim të Suedisë, Finlandës, Biellorusisë, Ukrainës, Moldavia, dy vendet e Europës Qendrore, si: Zvicra dhe Austria, dhe sot nuk bëjnë pjesë Bosnje-Hercegovina dhe Serbia.

Sikurse shihet nga provat e ofruara, del se u bë hapur dhe në mënyrë flagrante Shkelja brutale me qëllim e Aktit të Bashkëpunimit dhe Sigurisë ndërmjet NATO-s (SHBA) dhe Federatës Ruse e cila sot solli sot luftën Ruso-Ukrainase.

NATO ka ndërmarrë transformimin e vet me profil globalist

Në vitin 1991, Aleanca rishikoi doktrinën e saj strategjike, për të marrë parasysh mjedisin e ri të sigurisë në Evropë, ku ajo ka reduktuar rrënjësisht dhe vazhdon përshtatjen e forcave të saj konvencionale dhe bërthamore.

Duke ruajtur aftësinë për të përmbushur angazhimet e marra në Traktatin e Washington-it, NATO ka zgjeruar dhe po vazhdon të zgjerojë antarësimet e reaja, funksionet e saj politike dhe ka marrë përsipër misione të reja të paqeruajtjes dhe menaxhimit të krizave në mbështetje të Kombeve të Bashkuara (OKB) dhe Organizatës për Siguri dhe Bashkëpunimi në Evropë (OSBE).

NATO, është në procesin e zhvillimit të Identitetit Evropian të Sigurisë dhe Mbrojtjes (ESDI) brenda Aleancës. Ajo po vazhdon të zhvilloj një model të gjerë dhe dinamik të bashkëpunimit me shtetet pjesëmarrëse të OSBE-së në veçanti përmes Partneritetit për Paqe dhe me vendet partnere mbi iniciativën për të krijuar një Këshill të Partneritetit Euro-Atlantik.

Shtetet anëtare të NATO-s, kanë vendosur të shqyrtojnë Konceptin Strategjik të NATO-s, për të siguruar që ai është plotësisht në përputhje me situatën dhe sfidat e reja të sigurisë në Evropë.

Nga ana e tjetër, qysh nga viti 1990, Rusia po vazhdon ndërtimin e një shoqërie demokratike dhe realizimin e transformimit të saj politik dhe ekonomik. Ajo ka ndryshuar konceptin e sigurisë së saj kombëtare dhe ka rishikuar doktrinën e saj ushtarake, për të siguruar që ato të jenë plotësisht në përputhje me realitetet e reja të sigurisë.

Federata Ruse, ka kryer reduktime të thella në forcat e saj të armatosura, ka tërhequr forcat e saj nga vendet e Evropës Qendrore dhe Lindore dhe vendet baltike dhe ka tërhequr të gjitha armët e saj bërthamore përsëri në territorin e saj kombëtar.

Ajo është e përkushtuar të reduktoj më tej forcat e saj konvencionale dhe bërthamore. Gjithashtu rusët po marrin pjesë aktive në operacionet paqeruajtëse në mbështetje të OKB-së dhe OSBE-së, si dhe në menaxhimin e krizave në zona të ndryshme të botës. Rusia po kontribuon në forcat shumëkombëshe në Bosnje dhe Hercegovinë etj.

Parimek ku u mbështet ky akt

Duke u nisur nga parimi se siguria e të gjitha shteteve në komunitetin euroatlantik është e pandashme, NATO dhe Rusia do të punojnë sëbashku për të kontribuar në vendosjen në Evropë të sigurisë së përbashkët dhe gjithëpërfshirëse, të bazuar në besnikërinë ndaj vlerave, angazhimeve dhe normave të përbashkëta të sjelljes, në interes të të gjitha shteteve.

Ato (NATO & Rusia) do të ndihmojnë në forcimin e Organizatës për Siguri dhe Bashkëpunim në Evropë, duke përfshirë zhvillimin e mëtejshëm të rolit të saj si instrument parësor në diplomacinë parandaluese, parandalimin e konflikteve, menaxhimin e krizave, rehabilitimin pas konfliktit dhe bashkëpunimin rajonal të sigurisë, si dhe në rritjen e saj, aftësitë operacionale për të kryer këto detyra.

OSBE si e vetmja organizatë pan-evropiane e sigurisë, ka një rol kyç në paqen dhe stabilitetin evropian. Nga ana e tjetër, në forcimin e OSBE-së, NATO dhe Rusia do të bashkëpunojnë për të parandaluar çdo mundësi të kthimit në një Evropë të ndarjes dhe konfrontimit, ose izolimit të çdo shteti.

Në përputhje me punën e OSBE-së për një model të përbashkët dhe gjithëpërfshirës të sigurisë për Evropën për shekullin XXI dhe duke marrë parasysh vendimet e Samitit të Lisbonës, në lidhje me një Kartë për sigurinë evropiane, NATO dhe Rusia do të kërkojnë bashkëpunimin më të gjerë të mundshëm, ndërmjet shteteve pjesëmarrëse të OSBE-së, me synimin për të krijuar në Evropë një hapësirë ​​të përbashkët sigurie dhe stabiliteti, pa vija ndarëse apo sfera ndikimi, që kufizojnë sovranitetin e asnjë shteti.

Ato nisin nga premisa se objektivi i përbashkët, për forcimin e sigurisë dhe stabilitetit në zonën euroatlantike, për të mirën e të gjitha vendeve kërkon një përgjigje ndaj rreziqeve dhe sfidave të reja, si nacionalizmi agresiv (neo-nazi), përhapja e armëve bërthamore, biologjike dhe kimike, terrorizmi, abuzimi i vazhdueshëm i të drejtave të njeriut dhe i të drejtave të personave që u përkasin pakicave kombëtare dhe mosmarrëveshjet e pazgjidhura territoriale, të cilat përbëjnë një kërcënim për paqen, prosperitetin dhe stabilitetin e përbashkët.

Ky akt nuk prek, dhe nuk mund të konsiderohet si ndikim, përgjegjësinë kryesore të Këshillit të Sigurimit të OKB-së për ruajtjen e paqes dhe sigurisë ndërkombëtare, ose rolin e OSBE-së si organizatë gjithëpërfshirëse dhe gjithëpërfshirëse për konsultime, vendimmarrje dhe bashkëpunim në zonë dhe si një marrëveshje rajonale, sipas Kapitullit VIII të Kartës së Kombeve të Bashkuara.

Në zbatimin e dispozitave në këtë akt, NATO dhe Rusia do të respektojnë me mirëbesim detyrimet e tyre, sipas ligjit ndërkombëtar dhe instrumenteve ndërkombëtare, duke përfshirë detyrimet e Kartës së Kombeve të Bashkuara dhe dispozitat e Deklaratës Universale për të Drejtat e Njeriut, si dhe angazhimet e tyre sipas Akti Final i Helsinkit dhe dokumentet pasuese të OSBE-së, duke përfshirë Kartën e Parisit dhe dokumentet e miratuara në Samitin e OSBE-së në Lisbonë.

Për të arritur qëllimet e këtij akti, Organizata Ushtarake dhe Federata Ruse, do t’i bazojnë marrëdhëniet e tyre në një angazhim të përbashkët ndaj parimeve të mëposhtme:

• zhvillimin, mbi bazën e transparencës, të një partneriteti të fortë, të qëndrueshëm dhe të barabartë dhe të bashkëpunimit për të forcuar sigurinë dhe stabilitetin në zonën Euro-Atlantike;
• njohja e rolit jetik që luan demokracia, pluralizmi politik, sundimi i ligjit, respektimi i të drejtave të njeriut dhe lirive civile dhe zhvillimi i ekonomive të tregut të lire, në zhvillimin e prosperitetit të përbashkët dhe sigurisë gjithëpërfshirëse;
• të përmbahen nga kërcënimi ose përdorimi i forcës kundër njëri-tjetrit, si dhe kundër çdo shteti tjetër, sovranitetit, integritetit territorial ose pavarësisë së tij politike në çfarëdo mënyre, që nuk është në përputhje me Kartën e Kombeve të Bashkuara dhe me Deklaratën e Parimeve, që udhëzojnë marrëdhëniet ndërmjet shteteve pjesëmarrëse të përfshira në Aktin Final të Helsinkit;
• respektimi i sovranitetit, pavarësisë dhe integritetit territorial të të gjitha shteteve dhe e drejta e tyre e natyrshme për të zgjedhur mjetet për të garantuar sigurinë e tyre, paprekshmërinë e kufijve dhe të drejtën e popujve për vetëvendosje, siç parashikohet në Aktin Final të Helsinkit dhe dokumente të tjera të OSBE-së;
• transparencë reciproke në krijimin dhe zbatimin e politikave të mbrojtjes dhe doktrinave ushtarake;
• parandalimi i konflikteve dhe zgjidhja e mosmarrëveshjeve me mjete paqësore në përputhje me parimet e OKB-së dhe OSBE-së;
• mbështetjen, rast pas rasti, të operacioneve paqeruajtëse të kryera nën autoritetin e Këshillit të Sigurimit të OKB-së ose përgjegjësinë e OSBE-së.

Mekanizmi për Konsultim dhe Bashkëpunim, Këshilli i Përhershëm i Përbashkët NATO-Rusi

Për të kryer aktivitetet dhe synimet e parashikuara nga ky akt dhe për të zhvilluar qasje të përbashkëta ndaj sigurisë evropiane dhe ndaj problemeve politike, NATO dhe Rusia do të krijojnë Këshillin e Përhershëm të Përbashkët.

Objektivi qendror i këtij Këshilli të Përhershëm të Përbashkët, do të jetë ndërtimi i niveleve në rritje të besimit, unitetit të qëllimit dhe zakoneve të konsultimit dhe bashkëpunimit ndërmjet NATO-s dhe Rusisë, në mënyrë që të rritet siguria e njëri-tjetrit dhe e të gjitha kombeve në zonën euro-atlantike dhe zvogëlojnë sigurinë e asnjërit.

Në aktin e marrëveshjes thuhet se: “Nëse lindin mosmarrëveshje, NATO dhe Rusia do të përpiqen t’i zgjidhin ato në bazë të vullnetit të mirë dhe respektit të ndërsjellë brenda kornizës së konsultimeve politike.” Po a po zbatohet ajo sot me luften ruso-ukrainase!?

Këshilli i Përhershëm i Përbashkët do të sigurojë një mekanizëm për konsultime, koordinim dhe, në masën maksimale të mundshme, kur është e përshtatshme, për vendime të përbashkëta dhe veprime të përbashkëta në lidhje me çështjet e sigurisë me interes të përbashkët. Konsultimet nuk do të shtrihen në çështjet e brendshme as të NATO-s, të vendeve anëtare të NATO-s apo të Rusisë.

Objektivi i përbashkët i NATO-s dhe Rusisë është të identifikojnë dhe të ndjekin sa më shumë mundësi për veprim të përbashkët. Ndërsa marrëdhënia zhvillohet, ata presin që të shfaqen mundësi shtesë për veprim të përbashkët.

Këshilli i Përhershëm i Përbashkët do të jetë vendi kryesor i konsultimit midis NATO-s dhe Rusisë në kohë krize ose për çdo situatë tjetër që ndikon në paqen dhe stabilitetin.

Mbledhjet e jashtëzakonshme të Këshillit do të zhvillohen krahas mbledhjeve të tij të rregullta, për të mundësuar konsultime të shpejta në rast emergjencash.

Në këtë kontekst, NATO dhe Rusia do të konsultohen brenda Këshillit të Përbashkët të Përhershëm, në rast se një nga anëtarët e Këshillit percepton një kërcënim për integritetin e saj territorial, pavarësinë politike ose sigurinë.

Veprimtaritë e Këshillit të Përbashkët të Përhershëm do të ndërtohen mbi parimet e reciprocitetit dhe transparencës. Gjatë konsultimeve dhe bashkëpunimit të tyre, NATO dhe Rusia do të informojnë njëra-tjetrën në lidhje me sfidat përkatëse të sigurisë me të cilat përballen dhe masat që secili synon të marrë për t’i trajtuar ato.

Dispozitat e këtij ligji nuk i japin NATO-s ose Rusisë, në asnjë mënyrë, të drejtën e vetos mbi veprimet e tjetrit dhe as nuk cenojnë ose kufizojnë të drejtat e tyre për vendimmarrje dhe veprim të pavarur. Ata nuk mund të përdoren si mjet për të dëmtuar interesat e shteteve të tjera.

Këshilli i Përbashkët i Përhershëm do të takohet në nivele të ndryshme dhe në forma të ndryshme, sipas temës dhe dëshirave të NATO-s dhe Rusisë.

Këshilli i Përbashkët i Përhershëm do të takohet në nivel të Ministrave të Jashtëm dhe në nivel të Ministrave të Mbrojtjes dy herë në vit, dhe gjithashtu çdo muaj në nivel të ambasadorëve/përfaqësuesve të përhershëm në Këshillin e Atlantikut të Veriut.

Ky këshill, mund të mblidhet gjithashtu, sipas rastit, në nivel të kryetarëve të shteteve dhe qeverive. Ai mund të krijojë komitete ose grupe pune, për subjekte ose fusha të veçanta bashkëpunimi në baza ad hoc ose të përhershme, sipas rastit.

Nën kujdesin e Këshillit të Përhershëm të Përbashkët, do të takohen gjithashtu përfaqësuesit ushtarakë dhe shefat e shtabit; mbledhjet e shefave të shtabit do të zhvillohen jo më pak se dy herë në vit, si dhe çdo muaj në nivel përfaqësuesish ushtarakë. Mund të thirren takime të ekspertëve ushtarakë, sipas rastit.

Këshilli në fjalë, do të kryesohet së bashku nga Sekretari i Përgjithshëm i NATO-s, një përfaqësues i një prej shteteve anëtare të saj, me rotacion dhe një përfaqësues i Rusisë.

Për të mbështetur punën e Këshillit, NATO dhe Rusia do të krijojnë strukturat e nevojshme administrative.

Rusia do të krijojë një mision në NATO, të kryesuar nga një përfaqësues në gradën e ambasadorit. Një përfaqësues i lartë ushtarak dhe stafi i tij do të jenë pjesë e këtij misioni për qëllime të bashkëpunimit ushtarak.

NATO ruan mundësinë e vendosjes së një pranie të përshtatshme në Moskë, modalitetet e së cilës mbeten për t’u përcaktuar.

Rendi i ditës për seancat e rregullta do të vendoset së bashku. Do të përpunohen aranzhimet organizative dhe rregullat e procedurës për Këshillin e Përbashkët të Përhershëm.

Këto marrëveshje, do të jenë në fuqi për mbledhjen inauguruese të Këshillit të Përbashkët të Përhershëm, i cili do të mbahet jo më vonë se katër muaj pas nënshkrimit të këtij akti.

Këshilli i Përbashkët i Përhershëm do të angazhohet në tre aktivitete të dallueshme:

• konsultimi për temat në seksionin III të këtij ligji dhe për çdo çështje tjetër politike ose të sigurisë të përcaktuar me pëlqim reciprok;
• në bazë të këtyre konsultimeve, zhvillimi i nismave të përbashkëta mbi të cilat NATO dhe Rusia do të bien dakord të flasin ose të veprojnë paralelisht;
• pasi të jetë arritur konsensusi gjatë konsultimeve, duke marrë vendime të përbashkëta dhe duke ndërmarrë veprime të përbashkëta rast pas rasti, duke përfshirë pjesëmarrjen, mbi baza të barabarta, në planifikimin dhe përgatitjen e operacioneve të përbashkëta, duke përfshirë operacionet paqeruajtëse nën autoriteti i Këshillit të Sigurimit të OKB-së ose përgjegjësia e OSBE-së.

Çdo veprim i ndërmarrë nga NATO ose Rusia, së bashku ose veçmas, duhet të jetë në përputhje me Kartën e Kombeve të Bashkuara dhe parimet qeverisëse të OSBE-së.

Duke njohur rëndësinë e thellimit të kontakteve ndërmjet organeve legjislative të shteteve pjesëmarrëse në këtë akt, NATO dhe Rusia do të inkurajojnë gjithashtu dialogun dhe bashkëpunimin e zgjeruar ndërmjet Asamblesë së Atlantikut të Veriut dhe Asamblesë Federale të Federatës Ruse.

Fushat për konsultim dhe bashkëpunim

Në ndërtimin e marrëdhënieve të tyre, NATO & Rusia do të fokusohen në fusha specifike me interes të përbashkët. Ata do të konsultohen dhe do të përpiqen të bashkëpunojnë në shkallën më të gjerë të mundshme në fushat e mëposhtme:

• çështjet me interes të përbashkët lidhur me sigurinë dhe stabilitetin në zonën euroatlantike ose me krizat konkrete, duke përfshirë kontributin e NATO-s dhe Rusisë për sigurinë dhe stabilitetin në këtë fushë;
• parandalimi i konflikteve, (A punoi NATO për parandalimin e konfliktit ushtarak Ruso-Ukraine!?) duke përfshirë diplomacinë parandaluese, menaxhimin e krizave dhe zgjidhjen e konflikteve duke marrë parasysh rolin dhe përgjegjësinë e OKB-së dhe OSBE-së dhe punën e këtyre organizatave në këto fusha;
• operacionet e përbashkëta, duke përfshirë operacionet paqeruajtëse, rast pas rasti, nën autoritetin e Këshillit të Sigurimit të OKB-së ose përgjegjësinë e OSBE-së, dhe nëse në raste të tilla përdoren Forcat e Përbashkëta të Kombinuara (CJTF), pjesëmarrja në to në një fazë të hershme.

Pjesëmarrja e Rusisë në Këshillin e Partneritetit Euro-Atlantik dhe Partneritetin për Paqe

• Shkëmbimi i informacionit dhe konsultimi mbi strategjinë, politikën e mbrojtjes, doktrinat ushtarake të NATO-s dhe Rusisë, dhe buxhetet dhe programet e zhvillimit të infrastrukturës;
• çështjet e kontrollit të armëve;
• çështjet e sigurisë bërthamore, në të gjithë spektrin e tyre;
• parandalimi i përhapjes së armëve bërthamore, biologjike dhe kimike dhe mjeteve të shpërndarjes së tyre (të cilat sot ndodhen në Ukrainë dhe financohen nga qeveria federale amerikane, shënimi im K.K.), luftimi i trafikut bërthamor dhe forcimi i bashkëpunimit në fusha specifike të kontrollit të armëve, duke përfshirë aspektet politike dhe të mbrojtjes të përhapjes;
• Bashkëpunimi i mundshëm në Teatrin e Mbrojtjes Raketore;
• Rritja e sigurisë rajonale të trafikut ajror, rritja e kapacitetit të trafikut ajror dhe shkëmbimet reciproke, sipas rastit, për të nxitur besimin nëpërmjet rritjes së masave të transparencës dhe shkëmbimit të informacionit në lidhje me mbrojtjen ajrore dhe aspektet e lidhura me menaxhimin/kontrollin e hapësirës ajrore. Kjo do të përfshijë eksplorimin e bashkëpunimit të mundshëm për çështjet e duhura të lidhura me mbrojtjen ajrore;
• rritjen e transparencës, parashikueshmërisë dhe besimit reciprok në lidhje me madhësinë dhe rolet e forcave konvencionale të shteteve anëtare të NATO-s dhe Rusisë;
• shkëmbime reciproke, sipas rastit, për çështjet e armëve bërthamore, duke përfshirë doktrinat dhe strategjinë e NATO-s dhe Rusisë;
• koordinimin e një programi të bashkëpunimit të zgjeruar ndërmjet institucioneve përkatëse ushtarake, siç detajohet më poshtë;
• Ndjekja e bashkëpunimit të mundshëm në lidhje me armatimet nëpërmjet lidhjes së Rusisë me Konferencën e Drejtorëve Kombëtarë të Armatimeve të NATO-s;
• shndërrimi i industrive të mbrojtjes;
• zhvillimin e projekteve bashkëpunuese të miratuara reciprokisht në fushat ekonomike, mjedisore dhe shkencore të lidhura me mbrojtjen;
• kryerjen e iniciativave dhe ushtrimeve të përbashkëta në përgatitjen e emergjencave civile dhe ndihma në fatkeqësi;
• lufta kundër terrorizmit dhe trafikut të drogës;
• përmirësimin e të kuptuarit publik të marrëdhënieve në zhvillim midis NATO-s dhe Rusisë, duke përfshirë krijimin e një qendre dokumentacioni të NATO-s ose zyrës së informacionit në Moskë.

Zona të tjera mund të shtohen me marrëveshje të përbashkët

1. Çështjet Politiko-Ushtarake NATO dhe Rusia pohojnë dëshirën e tyre të përbashkët për të arritur stabilitet dhe siguri më të madhe në zonën euro-atlantike.

Shtetet anëtare të NATO-s përsërisin se nuk kanë asnjë qëllim, asnjë plan dhe asnjë arsye për të vendosur armë bërthamore në territorin e anëtarëve të rinj, as nevojë për të ndryshuar ndonjë aspekt të qëndrimit bërthamor të NATO-s ose politikës bërthamore dhe nuk parashikojnë ndonjë nevojë në të ardhmen. për ta bërë këtë.

Kjo nënkupton faktin se NATO ka vendosur që nuk ka asnjë qëllim, asnjë plan dhe asnjë arsye për të krijuar vende të ruajtjes së armëve bërthamore në territorin e atyre anëtarëve, qoftë përmes ndërtimit të objekteve të reja të ruajtjes bërthamore ose përshtatjes së objekteve të vjetra të ruajtjes bërthamore.

Vendet e magazinimit bërthamor kuptohen se janë objekte të projektuara posaçërisht për stacionimin e armëve bërthamore dhe përfshijnë të gjitha llojet e objekteve të ngurtësuara mbi ose nën tokë (bunkerë magazinimi ose kasaforta) të projektuara për ruajtjen e armëve bërthamore.

Duke njohur rëndësinë e përshtatjes së Traktatit për Forcat e Armatosura Konvencionale në Evropë (CFE) për kontekstin më të gjerë të sigurisë në zonën e OSBE-së dhe punën për një model të përbashkët dhe gjithëpërfshirës të sigurisë për Evropën për shekullin njëzet e një, shtetet anëtare e NATO-s dhe Rusisë do të punojnë së bashku në Vjenë me Shtetet e tjera palë, për të përshtatur Traktatin CFE, për të rritur qëndrueshmërinë dhe efektivitetin e tij, duke marrë parasysh ndryshimin e mjedisit të sigurisë në Evropë dhe interesat legjitime të sigurisë të të gjitha shteteve pjesëmarrëse të OSBE-së.

Ata ndajnë objektivin për të lidhur një marrëveshje përshtatjeje sa më shpejt që të jetë e mundur dhe, si hap i parë në këtë proces, ata, së bashku me shtetet e tjera palë në Traktatin CFE, do të përpiqen të përfundojnë sa më shpejt të jetë e mundur një marrëveshje kuadër që përcakton elemente të një Traktati të përshtatur CFE, në përputhje me objektivat dhe parimet e Dokumentit mbi Fushëveprimin dhe Parametrat e rënë dakord në Lisbonë në dhjetor 1996.

NATO dhe Rusia, besojnë se një qëllim i rëndësishëm i përshtatjes së Traktatit CFE duhet të jetë një ulje e konsiderueshme e sasisë totale të Pajisjeve të Kufizuara të Traktatit të lejuara në fushën e zbatimit të Traktatit, në përputhje me kërkesat legjitime të mbrojtjes të çdo Shteti Palë.

Ato inkurajojnë të gjitha shtetet palë në Traktatin CFE, që të marrin në konsideratë reduktimet në të drejtat e tyre të pajisjeve CFE, si pjesë e një përpjekjeje të përgjithshme për të arritur nivele më të ulëta të pajisjeve që janë në përputhje me transformimin e mjedisit të sigurisë në Evropë.

Shtetet anëtare të NATO-s dhe Rusia angazhohen të ushtrojnë vetëpërmbajtje gjatë periudhës së negociatave, siç parashikohet në Dokumentin mbi Fushëveprimin dhe Parametrat, në lidhje me qëndrimet dhe aftësitë aktuale të forcave të tyre të armatosura konvencionale, veçanërisht në lidhje me nivelet e tyre të forcat dhe dislokimet, në fushën e zbatimit të Traktatit, me qëllim që të shmangen zhvillimet në situatën e sigurisë në Evropë që të zvogëlojnë sigurinë e çdo shteti palë. Ky angazhim është pa paragjykim ndaj vendimeve të mundshme vullnetare nga shtetet palë individuale për të reduktuar nivelet ose dislokimet e tyre të forcave, ose për interesat e tyre legjitime të sigurisë.

Shtetet anëtare të NATO-s dhe Rusisë vazhdojnë në bazën se përshtatja e Traktatit CFE, duhet të ndihmojë për të garantuar siguri të barabartë për të gjitha shtetet palë, pavarësisht nga anëtarësimi i tyre në një aleancë politiko-ushtarake, si për të ruajtur dhe forcuar stabilitetin dhe për të vazhduar parandalimin e çdo destabilizimi, shtimi i forcave në rajone të ndryshme të Evropës dhe në Evropë në tërësi.

Një Traktat i përshtatur CFE, duhet gjithashtu të rrisë më tej transparencën ushtarake nëpërmjet shkëmbimit dhe verifikimit të zgjeruar të informacionit dhe të lejojë anëtarësimin e mundshëm të shteteve të reja palë.

Shtetet anëtare të NATO-s dhe Rusia u propozojnë shteteve të tjera palë të CFE-së që të kryejnë një përshtatje të tillë të Traktatit CFE në mënyrë që t’u mundësojë shteteve palë të arrijnë, nëpërmjet një procesi transparent dhe bashkëpunues, në përfundime në lidhje me reduktimet që mund të jenë të përgatitura për të ndërmarrë dhe si rezultat kombëtar.

Tavanet e pajisjeve të kufizuara sipas Traktatit

Këto do të kodifikohen më pas si kufij detyrues në Traktatin e përshtatur për t’u rënë dakord me konsensus të të gjitha Shteteve Palë dhe do të rishikohen në vitin 2001 dhe në intervale pesëvjeçare më pas. Duke vepruar kështu, Shtetet Palë do të marrin parasysh të gjitha nivelet e pajisjeve të kufizuara sipas Traktatit të vendosura për zonën e Atlantikut në Urale nga Traktati origjinal CFE, reduktimet thelbësore që janë kryer që atëherë, ndryshimet në situata në Evropë dhe nevoja për të garantuar që siguria e asnjë shteti të mos zvogëlohet.

Shtetet anëtare të NATO-s dhe Rusisë ripohojnë se shtetet palë në Traktatin CFE duhet të mbajnë vetëm aftësi të tilla ushtarake, individualisht ose në lidhje me të tjerët, të cilat janë në përpjesëtim me nevojat legjitime të sigurisë individuale ose kolektive, duke marrë parasysh detyrimet e tyre ndërkombëtare, duke përfshirë CFE-në. Traktati.

Secili Shtet Palë do ta bazojë marrëveshjen e tij me dispozitat e Traktatit të përshtatur në të gjitha tavanet kombëtare të Shteteve Palë, në parashikimet e tij për situatën aktuale dhe të ardhshme të sigurisë në Evropë.

Përveç kësaj, në negociatat për përshtatjen e Traktatit CFE, shtetet anëtare të NATO-s dhe Rusia, së bashku me shtetet e tjera palë, do të përpiqen të forcojnë stabilitetin duke zhvilluar më tej masat për të parandaluar çdo grumbullim potencialisht kërcënues të forcave konvencionale në rajonet e Evropës, duke përfshirë Evropën Qendrore dhe Lindore.

NATO dhe Rusia kanë sqaruar synimet e tyre në lidhje me qëndrimet e tyre të forcave konvencionale në mjedisin e ri të sigurisë në Evropë dhe janë të përgatitur të konsultohen për evoluimin e këtyre qëndrimeve në kuadrin e Këshillit të Përhershëm të Përbashkët.

NATO rithekson se në mjedisin aktual dhe të parashikueshëm të sigurisë, Aleanca do të kryejë misionet e saj të mbrojtjes kolektive dhe misionet e tjera duke siguruar ndërveprueshmërinë, integrimin dhe aftësinë e nevojshme për përforcim në vend të stacionimit të përhershëm shtesë të forcave të konsiderueshme luftarake.

Rrjedhimisht, do të duhet të mbështetet në infrastrukturën adekuate në përpjesëtim me detyrat e mësipërme. Në këtë kontekst, përforcimi mund të bëhet, kur është e nevojshme, në rast të mbrojtjes kundër kërcënimit të agresionit dhe misioneve në mbështetje të paqes në përputhje me Kartën e Kombeve të Bashkuara dhe parimet qeverisëse të OSBE-së, si dhe për ushtrime në përputhje me CFE-në e përshtatur. Traktati, dispozitat e Dokumentit të Vjenës 1994 dhe masat e transparencës të miratuara reciprokisht. Rusia do të ushtrojë kufizime të ngjashme në dislokimet e saj të forcave konvencionale në Evropë.

Shtetet anëtare të NATO-s dhe Rusia do të përpiqen për transparencë më të madhe, parashikueshmëri dhe besim të ndërsjellë në lidhje me forcat e tyre të armatosura. Ata do të respektojnë plotësisht detyrimet e tyre sipas Dokumentit të Vjenës 1994 dhe do të zhvillojnë bashkëpunim me shtetet e tjera pjesëmarrëse të OSBE-së, duke përfshirë negociatat në formatin e duhur, ndër të tjera brenda OSBE-së për të promovuar besimin dhe sigurinë.

Shtetet anëtare të NATO-s dhe Rusia do të përdorin dhe përmirësojnë regjimet ekzistuese të kontrollit të armëve dhe masat e ndërtimit të besimit për të krijuar marrëdhënie sigurie të bazuara në bashkëpunimin paqësor.

Nga ana e tjetër, NATO dhe Rusia, për të zhvilluar bashkëpunimin ndërmjet institucioneve të tyre ushtarake, do të zgjerojnë konsultimet dhe bashkëpunimin politiko-ushtarak përmes Këshillit të Përhershëm të Përbashkët me një dialog të zgjeruar midis autoriteteve të larta ushtarake të NATO-s dhe shteteve anëtare të saj dhe të Rusisë. Ata do të zbatojnë një program të aktiviteteve ushtarake të zgjeruara ndjeshëm dhe bashkëpunimit praktik midis NATO-s dhe Rusisë në të gjitha nivelet.

Në përputhje me parimet e Këshillit të Përbashkët të Përhershëm, ky dialog i zgjeruar ushtarak-ushtarak do të ndërtohet mbi parimin që asnjëra palë nuk e sheh tjetrën si kërcënim dhe as nuk kërkon të dëmtojë sigurinë e tjetrës.

Ky dialog i zgjeruar ushtarak-ushtarak do të përfshijë informime reciproke të planifikuara rregullisht mbi NATO-n dhe doktrinën ushtarake ruse, strategjinë dhe qëndrimin e forcës rezultante dhe do të përfshijë mundësitë e gjera për stërvitje dhe trajnime të përbashkëta.

Për të mbështetur këtë dialog të zgjeruar dhe komponentët ushtarakë të Këshillit të Përbashkët të Përhershëm, NATO dhe Rusia do të krijojnë misione ndërlidhëse ushtarake në nivele të ndryshme mbi bazën e reciprocitetit dhe marrëveshjeve të mëtejshme reciproke.

Për të rritur partneritetin e tyre dhe për të siguruar që ky partneritet të jetë i bazuar në masën më të madhe të mundshme në aktivitetet praktike dhe bashkëpunimin e drejtpërdrejtë, autoritetet ushtarake përkatëse të NATO-s dhe Rusisë do të eksplorojnë zhvillimin e mëtejshëm të një koncepti për operacionet e përbashkëta paqeruajtëse NATO-Rusi.

Kjo nismë duhet të bazohet në përvojën pozitive të punës së bashku në Bosnje dhe Hercegovinë, dhe mësimet e nxjerra atje do të përdoren në krijimin e Task Forcave të Përbashkëta të Kombinuara.