Skënder MULLIQI
Ky emertim me të drejtë ju klasifikua prej kohësh nga perëndimoret. Ata nuk po heqin dorë nga qëndrimet ekspansioniste në Ballkan. Nga fjalimet retorike të presidentit serb, Aleksander Vuçiq shihet se ai sikur pret rastin e volitshem edhe pse i vetëdijshem për rreziqet të provokon më luftë rajonin. Ai është që ka vu na aksion ose lejon, Vulin, Radojqiq, Daciq, Dodik, Mandiq dhe Milatoviqin e të tjerë të bëjnë atë që po bëjnë në drejtim të mbajtjës së gjendjës tensionuese rajonale. Këta sikur kan gjetur aleatë jo vetëm Rusinë dhe Kinën, por edhe nga bota perëndimore.
Prandaj, edhe kjo ju mundëson të provokojnë një konflikt në Ballkan, si konflikti ruso-ukrainas. Serbia aktualisht paraqet rrezik për Malin e Zi, BH dhe Kosovën, por edhe për Maqedonë e Veriut. Baza e Serbisë si nxitëse e trazirave është ideja e zgjerimit të territoreve serbe në kurriz të vendeve të kombeve përreth, e cila bazohet në idenë “Të gjithë serbët në një shtet”, ideologji shtetërore e njohur nga shkulli 19-të. Serbia drastikisht dëshmojë aftësinë e saj për të provokuar luftën rajonale dhe evropiane me Gavrilo Principin dhe vrasjën në Sarajeve më 1914 e më vonë me eleboratet e radhës, të cilat quan se fundi më luftën në ish–Jugosllavi.
Ky brutalitet e politikës fashiste serbe u theksua në vitet e 90-ta, kur Serbia më dhunë shkatërroj Federatën e dukurshme të Titos. Agresioni serb mbi të tjerët filloj më agresionin kunder Kroacisë, pastaj në Bosnje dhe në Kosovë, ku kryen gjenocid dhe spastrime etnike, qe qojë në bombardimin e NATO-së të caqeve kriminale te Millosheviqit. Serbia iku nga Kroacia edhe për faktin se tavolinen, e kishte rrahur më grusht, fortë gjermani Hans Ditrih Gensher, duke kërcenuar Millosheviqin. Të gjithë e dinë se pas aksioneve çlirimtare në Bosnje dhe Hercegovinë, fuqitë perëndimore penguan humbjen totale të Serbisë së Madhe dhe se në vend që të shkatërronin Republikën Serbe të krijuar pushtimet brutale dhe spastrimi etnik, ata e shpërblyen palën agresore duke ndaluar pushtimin kroato-boshnjak të porteve dhe zonave të tjera dhe duke i dhënë “Republika Srpska” (Marrëveshja e Dejtonit) statusin e një entiteti të veçantë parashtetëror me gjysmën e territorit.
E tash shpërbërjën e BH po e kërkon më ngulm serbi Dodik duke u bazuar në ndihmën e Putinit më të cilin po mban kontakte te rregullta se bashku më Vulinin. Serbia përmës Kishës Ortodokse Serbe, duke u bazuar në një vetëdije të rreme dhe mitike për të kaluarën dhe të ardhmën e Serbisë të Madhe, përhapjën e gënjeshtrave famkëkeqe dhe trillimit, fshehja e fajit dhe krimet masive, mos njohja e spatrimit etnik dhe gjenocidit, refuzimi i njohjës të Republikës të Kosovës, flirtimi politik më Rusinë e Putinit, dhe refuzimi për të vendosur sanksione ndaj saj, dhe nxitja e trazitave në veriun e Kosovës-vazhdon të konfirmon malinjitetin rajonal të politikës se Serbisë të Madhe-botës serbe.
Pavarësisht se i dinë të gjitha këto të zeza disa fuqi perëndimore sikur u treguan dashamirëse ndaj Serbisë dhe Vuqiqit, duke e mbrojtur ate veqmas në procesin e dialogut më Kosovën për normalizim të mardhënjeve. Nuk vunë sanksione ndaj Serbisë si veprim logjik që do të ishte, as pas aktit terrorist në Banjskë. Kjo u dukë nga takimet e zhvilluara, ku të gjithë shtetarët evropian u takuan më Vuçiqin në samite të ndryshme. Kosova mbeti peng i sanksioneve nga BE-ja pa asnjë bazë të vetme. Kosova sikur mbeti e dënuar të bisedon me Vuçiqin në një situatë kur Serbia nuk po reformohet dhe as nuk po njehë pavarësinë e Kosovës. Ky shtet më logjikë mesjetare ka rënë plotësisht nën ndikimin e Rusisë dhe Kinës dhe disa shteteve tjera të tilla mashtruese që janë kërcënim për paqën dhe interesat kombëtare të te tjerëve në rajon.
Ndoshta BE-ja dhe Amerika në vitin 2025, nuk do të lënë Ballkanin nën ndikimin e politikës sundimtare dhe pushtuese të Serbisë së garniturës së çetnikizmit, e cila po shpreh gadishmërinë për dhunë dhe brutalitet ndaj shqiptarëve. Nuk do të këtë pajtim dhe as normalizim marrdhënjesh më kriminelet e luftës në pushtin e Serbisë. Vuçiq, Dodik, Vulin dhe Daçiq janë në një lojë të hapur serboamdhe dhe proruse në shërbim të Putinit, ndaj të cilin janë besnik pa kushte, sikurse Porfirije që është besnik ndaj Kishës ruse, marrdhënje këto qoftë vëllazeror-sllave, qoftë vëllazërore. Lidhja Ortodokse po funksionin.
Çfarë synon të arrijë Vuçiq ? Që veriu i Kosovës apo krejt, të mbetet sërish në orbitën e Beogradit zyrtar, që serbët të vendosen ku të duan dhe qka të duan, thuajse kufijtë mes Serbisë dhe Kosova, nuk ekzistojnë fare. Këtë nuk do ta lejojnë kurrë shqiptarët pa marrë parasysh gershetimin e interesave të kujdo qofshin ato në Ballkan. Të gjithë këta fashist serb janë bërë ndihmaqar të Putinit në luftën në Ukrainë, dhe po bëjnë çdo gjë të mundur, të ridrejtojnë Putinin në një tjetër vatër luftë në Ballkan, e cila vatër lufte nuk ishte dashur të lejohet nga Amerika dhe NATO.
