Nënë, ti më dha dashurinë e jetës
qumështin e gjirit të gjakut tënd
më dha edukatën dhe kulturën e
kohës, dhe, më të mirën e një nëne.
E lindur dhe rritur me zemër ipesh
ti bashkë me babin na dhatë arsim
na mësuat të jemi të dinjitetshëm
e qëllimin vet ta kthejmë në vepër.
Nënë, ca fjalët më mungojnë që t´i
gjej të duhurat, të merituarat, dhe
të ëmblat sublime për emrin tënd
nënë, fryma e tokës të mori herët!…
Në këtë poezi qashtërisht familjare
ti kurrë s´na e fshehe etjen për dije
as ëndrrat për një Kosovë të çliruar
dhe as dëshirat për ipet në një shtet
Kombëtarisht shqiptare e atdhetare
nuk njoh bardhësi më të shenjtë se
emri nënë, baba, motër dhe vëlla
kjo fjalë monument është gjaku im.
Atdhe Geci – poezi nga dorëshkrimet
