Po e nis këtë poezi
Në respekt të këtyre djemëve të ri
Ishin vëllezërit Ilir dhe Rexhep Rrugeja
Që nuk i tundi fortuna dhe rrufeja
Kur u përleshën me diktaturën
E bënë hesap edhe lëkurën
Këto djem azgana dhe roba zoti
Me gjak të pastër Kastrioti
Këto e sollën demokracinë
Kanë deshmitarë perendinë
U ngritën plot të rinj e të reja
Por turmën e udhëhiqnin vëllezërit Rrugeja
Ata e thyen akullin e parē
Që mund të merrnin dhe plumbin në ballë
Bishat e egra u revoltuan
Bënë ç’bën i arrestuan
Rrahjet dhe torturat nuk diskutoheshin
Donin me çdo kusht ti nënshtroshnin
Por këto trima nuk nënshtruan aspak
Dhe pse birucat u lanë me gjak
Më falni për fjalorin që po përdor
Se këto ta nxjerrin të keqen me zor
Janë ca mashtrues e ca shkërdhata
Që Kërkojnë medalje dhe dekurata
Duan ta fallcifikojnë historinē
Sikur e sollën ata demokracinë
Janë ca mashtrues ordinerë
Që skanë cipë dhe skanë nderë
Ne me sa mundem e bëmë tonën
U hoqëm listën dhe tollonën
Që rrinit në radhë çdo mëngjeze
Për një pulë hollandeze
Edhe pse dekuratat i merituam
Por ne kurrë nuk i kërkuam
Qëndruam lartë dhe krenarë
Më së fundi shqipëtarë
I kemi kemi themelet nga lashtësia
Këtë e di gjithë shqipëtaria
Me këtë frymë na kanë rritur
Anjëherë për të mos u koritur
(Autori i poezisë) (Leonardo Nika)
(20 janar 2024)
