Qëndresa Halili, SHBA
FEMINIZEM, te lutem, mos na shenderron ne Meshkuj muskuloz! Ne duam te jemi vetja, te jemi mat bukurat, te qendrojme vetja, te qendrojm FEMRA!
Nganjehere, jo rralle here, koheve te fundit me shpesh, sinqerisht edhe mjerisht, me dhimbset Bota e ime si Femer, ne pergjithesi, Bota FEMRORE!
Une, si çikë prej fshati, dikur ne mes te fshatit tim te vogel, qe ishte per mua nje Bote kaq e madhe, ndoshta e mendoja edhe sa krejt tersia, qe atehere, si e vogel, si femije me plot endrra, pak lodra, pak rrobe, pak zbukurime e me shume natyralitet e e nderroja, e imagjinoja Boten time, Boten e femrave ndryshe?! E shihja Boten e Femrave te bute, ze ulet, koke lart, puntore, krijuese, edukuese, shkolluese, manifestuese, kerkuese, enderruese, respektuese, asi femre qe din rolin edhe vendin e saj si ne shtepi, si ne shoqeri, poashtu edhe ne familje.
Ende, as njehere, kurre, s’mundem edhe nuk dua ta pranoj se si ne gjysme, enderrimin tim nuk I paska dal aq edhe bukur realizimi. Mos valle paskam pas shku ne extrem? Mos Valla imagjinata jeme paska pas tejkalu limitin? Sepse ajo lloj Femra qe Une e pata pas enderru e kerku sot qenka shenderru ne dicka krejt tjeter!
Dikur me dhimbsej sepse nuk kishim aq shume te drejta, aq shume liri, aq shume hapsire, aq shume pavaresi, Gjersa sot sikur na u asht tepruar pak. A nuk pajtoheni edhe ju?
Ne fakt, sic e dim te gjithe, Liria nuk teprohet asnjhere, kurre, pa lejen e vendimet tona, Por Duket Sikur kemi gabu diku, sikur nje ane e keqe e saj naj ka marr anene ma te mire tonen, ata, ma te shtrenjten tone, veten tone, e po na terheq zvarr per hunde nga do qe don e kado qe don. Sikur jemi ba skllever te pavarsise, te lirise, te demokracise, te botes se tepruar te feminizmit, qe Dita dites bahet ma i eger, ma i rand, ma i zi! Femnizim I sotem Nese mund ta Quaj ende Feminizem asht ba Shenderru ne monster, perqindesh, kafshues, helmues.
Sa Nuk guxon njeriu as te qendroj vetvetja ma. Na ka humb butesia, dashuria, kenaqesia e te qenurit Femer! Asht ba nje degjenerim total i femrave. Krejt ajo Bota e bute e liria qe e Kena dasht e luftu Për ta Sikur ka fillu me Ba perbije! Me na hanger Për se gjalli dale nga dale! Gjersa meshkujt, te gjorit meshkujt, jane mbet me nje ane, anash, na shikojn me frike, se ne c’fare gurgule jemi shenderru. Sikur, Nuk njihemi ma as nga tjeret e as nga vetja!
Kemi humbur rrugen, na duhet pak Shpetim!
Ju lutem, Feminizem, na le te jemi e qe qendrojme si na ka hije: te buta, te embla, te mira, te guximshem e sjellshme, te lutem mos naj merr mjaltin, mos naj merr bukurine, mos naj Femrat! Mos na shenderron ne Meshkuj muskuloz! Mos se pa ne, pa Femrat, Bota Nuk ka hijeshi, ska dashuri, ska jete!
Ju lutem, Feminizem, na lerni te vibrojm ne energjine tonë, ma te bukuren tonë, ate Femrore!
