KËRÇOVËN E FITOI DHËNDRI DHE JO “MICI” RI I POPOJANIT

NGA KALOSH ÇELIKU

Duartrokitje, Ditës Sotme (2025)! Zgjedhjeve, komunuale partiake shqiptare në Maqedoninë e Veriut. Natedtië, Trojeve Shqiptare. Edhe, kësaj radhe përfunduan si në kohën e Perandorisë Osmene me pashallarë, agallarë “vojvoda” dhe sejmenë përmbrapa në pushtet. Poashtu, edhe si në kohën e “Serbisë Madhe”. Sistemit komunist ende ish jugosllav. Përdallim, Sot: me zagarët e Ali Ahmetit. Kopilave, që ua dimë Nanën, por jo edhe Babën. Pasmesnate, që tinëz “vëllezëit” e Njerkës na i lanë kopilat pas porte.

Dorën në zemër, Mici Ri i Popojanit e fitoi Kërçovën me dhëndrrin dhe gruan shqiptare. Jo, kaçakët e Zajazit. Dhëdrri shqiptar me Micin e Ri të Popojanit?! I cili, e kapi topin e shqiptarit për fyti. Dhe, fluturoi në “hava” (qiell). Ende, kemi probleme me veten si popull shqiptar.

“Mici” Ri, i Popojanit me prejardhje ortodokse shqiptare, i vëllazëruar me shekuj, edhe i asimuluar si serb, Sot: në “maqedonas” ish jugosllav. Miqësi, që lidhi edhe me grua “muslimane” shqiptare. Sot, me të dyja duart e kapi për fyti topin e shqiptarit të kaçakëve të Zajazit. Edhe pse, asajkohe: turku i Anadollit i tha: Micit shqiptar, ia bëri me porosi dhe dije. Mico, mos e kap me të dyja duart për fyti topin e turkut! Ngase, nuk është qyfkë koftorri me dru shelgu! Dhe, Mici nuk e dëgjoi porosinë e turkut, e kapi për fyti topin. Dhe, fluturoi me gjithë “petka” (tesha) në “”hava” (qiell)!

Mic Sokoli i Ri nga Popojani, Sot: e kapi për fyti topin e shqiptarit?! Jo, të turkut. As të serbit. Dhashtë Zoti, nuk përfundonë në kontejnerët e bërllokut të “Çairit” Shkupit. Bërllok, ende, me brekët e grisura arnë përmbi arnë me këmbët dhe trutë në legen, për “vëllazërim – bashkim” jugosllav, me “yzmeqarë” të parrtive politike shqiptare, argatë dhe zagarë përmbrapa shqiptarë për pushtet dhe pasuri.

Edhe, pse: i tha Kaçaku i Zajazit: Mos, u ngutë Mico i Ri! Ose, siç thotë populli shqitar: kadalë bek, se: ka hendek! Nuk ështët kjo qymkë koftorri mbi shporet me dru shelgu. Është, Oxhak mbi çati, me dru Lisi të hudhë maleve, përtej kodrave. As, edhe topi i turkut nuk të shpëton nga fushëbeteja. Aqmëpak, “kashikarat” e serbit! Papritmas, shëprthejnç tymeflakë, buuuum! Dhe, të hudhin bythekrye në “Përrua të Thanës”, matanë maleve të “Çelvjolcës”.

Mici Ri, gjatë pushtimit serb i asimuluar nga ortodokës shqiptar i Popojanit, fshat i Kërçovës në serb jugosllav. Ose, kutadi unë në “musliman”?! Ose, Sot: “maqedonas”. E kapi për fyti topin e Mic Sokolit. Dhe, përfundoi, bythekrye në livadhet e Popojanit, mes ferrave dhe të “Çairit” në Shkupin Historik Shqiptar. Bythekrye, mes kontejnierve të bërllogut para shtëpive, çerdheve të fëmijve dhe shkollave…