Nue Oroshi
Historikisht është parë se tek shqiptarët dhe serbët asnjëherë nuk kanë funksionuar marëdhëniet miqësore.Nuk kanë funksionuar për faktin se serbët gjithmonë në elaboratët e tyre e kanë pasur projektin për shfarosjën, dëbimin,asimilimin, konvertimin dhe të gjitha metodat më të zeza për shqiptarët. Një rol kriminal në këtë drejtim e ka luajtur edhe kisha ortodokse serbe e cila edhe historikisht dihet fakti së bashkarisht me ushtrinë serbe ka vrarë e maltretuar shqiptarët e besimit katolik për ti kthyer në ortodoks siç është rasti i 7 Marsit 1913 kur lidhen e maltretohën deri në vdekje 400 shqiptar katolik të komunës së Gjakovës më rrethinë.
Kur i vije radha At Luigj Palajt për tu konvertuar në ortodoks ai iu tha qartas se nuk pranon të shëndrrohët në ortodoks serb.E maltretuan, ia thyen brirët ushtarët kriminel serb dhe ra për tokë.E gjithë ky maltretim i vinte At Luigj Palajt nga tre popa ortodoks që e udhëhiqnin projektin për shfarosjen e shqiptarëve. Dhe ky është rasti i parë në botë kur një prift katolik mbytej në prani të tre popave ortodoks. Edhe pse i shtrirë e i therur e me këmbë e duar të thyera e pyeten edhe njëherë At Luigj Palajn, se a dëshiron ta ndërroj kombin dhe fenë. Ai iu tha prerë: “Unë jam shqiptar i besimit katolik.”
Tre popat mënjeherë me kokë e dhanë urdhërin kurse dy ushtarët kriminel serb e therën me singi. Këtu përfundoi në mënyrë burrërore dhe heroike jeta e At Luigj Palajt duke e mbrojtur dinjitetin kombëtar shqiptar dhe orientimin perëndimor të shqiptarve. Përpjekjet e disa shqiptarëve të vërbuar me ideologjinë pansllaviste për miqësinë shqiptaro-serbe ishin te qarta gjatë ripushtimit të trojeve shqiptare nga ideologjia komuniste. Komunistët shqiptar nga Shqipëria, Kosova dhe viset e tjera etnike shqiptare u vëllazëruan me serb. Ky vëllazërim e riktheu edhe njëherë Kosovën dhe viset e tjera etnike shqiptare nën thundrën e pushtimit Jugosllav.
U vranë dhe u masakruan 47.300 shqiptar atdhetarë, pra, 95% të tyre mbëten pa varre.Kurse komunistët pansllavistë nga Shqipëria, Kosova,Maqedonia dhe viset e tjera etnike shqiptare kur masakronin vëllëzerit e tyre krah për krah me shkie këndonin valle partizano-qetnike siç ishte rasti i Masakrave në Tivar, Bihor, Drenicë, Dukagjin, Gostivar, Mirditë, Lumë dhe vise të tjera shqiptare. Kjo miqësi në mes të shqiptarëve komunistë dhe sërbeve nacionalistë i solli dëme të pariparushme shqiptarisë.Edhe sot e asaj dite Shqiptaria nuk është duke e marrë vetën nga miqësitë shqiptaro-serbe që e bën disa shqiptar të shitur dhe të vërbuar nga ideologjia pansllaviste.
Por ajo që është duke u parë edhe sot e kësaj dite disa shqiptar të shitur e që fatkeqësisht janë në pozicione kyçe në politikën shqiptare nuk kanë mësuar asgjë nga ngjarjet historike të ndodhuar vite me parë. Dhe a e dini pse nuk kanë mësuar. Ata nuk kanë mësuar dhe nuk mësojnë se rrjedhin pikërisht nga ato familje shqiptare që ishin miq me sërbet e persekutor dhe masakrues të shqiptarëve. Kjo dihet për faktin se Kryeministri i sotshëm i Shqipërisë Edi Rama është djal i Kristaq Ramës që e vulosi vëndimin për vdekje për poetin atdhetar Havzi Nelën ku edhe sot nuk ka kërkuar falje për vëndimin për varjen në litar të Havzi Nelës. Falje nuk kanë kërkuar as pasardhësit e Shefqet Peqit për Maskarat në Lumë që i shkaktoi ky kriminel bashkëpuntor i sërbeve, falje nuk kanë kërkuar asë pasardhësit e Enver Hoxhës, Toger Babës, Mehmet Shehut, e Mhill Doçit për Masakrën e Qafës së Valmerit ku para disa ditësh ishte përvjetori i kësaj masakre dhe maskrave, vrasjeve e internimeve të tjera në Mirditë.
Falje nuk kanë kërkuar as pasardhësit e Fadil Hoxhës,Ali Shukriut e shumë komunisteve tjerë për Masakrat në Tivar, Bihor, për Masakrat në Dukagjin, Drenicë, e vrasje, masakrime me gjygj e pagjygj. Ata përveç që nuk kanë kërkuar falje asnjëri nuk është penduar dhe se paku të na tregoj se ku i kanë gjuajtur eshtrat e nacionalistëve shqiptar. Kjo tregon se ata dhe familjet e tyre i kanë shërbyer shkaut me një besnikëri qeni, kurse shkau i ka përdorur për vrasjet dhe masakrimet e vëllëzerve të tyre. Është e dhimshme shuarja e kryengritjeve shqiptare të Kapidan Mark e Llesh Gjonmarkut, Halil Alisë, Ndue Përlleshit, Shaban Polluzhës, Mehmet Gradicës, Ukë Sadikut, Xhemë Gostivarit, Marie Shllakut, Mifailave të Zajazit dhe shumë atdhetarëve të tjerë nga ana e komunistëve serb dhe shqiptar. Ata nuk kanë kërkuar falje edhe për djegjen e fëmijes 6 muajsh në djep siç është rasti i djegjës se djalit të vetëm të Zef Përlleshit, kur komunistët e brigadave famëkeqe nga Shqipëria të udhëhequr nga Shaban Haxhia, Rrahman Parllaku, Sabri Godo e Gafurr Qyqo, ja djegin shtëpinë vëllait të madh të Ndue Përlleshit, dhe se bashku me shtëpinë i digjët edhe djali në djep.
Këta bashkëpuntor dhe miq të serbeve duhet të kërkojnë falje dhe njëherë e përgjithmonë dhe ti shkëpusin mardhëniet me sërbet..Edhe Dritan Abazi i cili është konvertuar në Dritan Abazoviq është duke shkuar hapave të miqësisë shqiptaro-serbe.Më marrvëshjet e fundit me kishën serbe ai u dëshmua qartë se është një proserb. Po pse ndodhin këto gjëra?; – më tha një mik publicist i njohur nga Amerika që tradhtarët shpeshherë ne shqiptarëve na vijnë në krye të pushtetit.Kjo ndodhë për faktin se armiqët tanë që na rrethojnë punojnë me anë të projekteve te tyre. Ata i marrin njërzit tanë, i shkollojnë nëpër shkollat e tyre, i paguajnë me monedha avansimin e tyre në politikë, ju krijojnë mediume informative, që ata të rritën politikisht dhe në momentin që ata vijnë në pushtet duhet kthyer borxhin shefave të tyre serb, turq e arab, që i rritën dhe i ngritën qoftë në politike qoftë në krye të mjeteve të informimit.
Kthimi i borxhit automatikisht dërgon në tradhtinë kombëtare ndaj popullit të tij shqiptar.Është për tu theksuarë një rast kur një pjesë e shqipfolesve në kohën e Mbretërisë Jugosllave kishin shkuar për tu përgaditur në Beograd për të vepruar kundër popullit shqiptar.Dhe në vend të mbretit e kishin takuar mbretreshën. Ata filluan ta ngacmojnë per çështje intime dhe ajo iu dha këtë përgjigje: “Sa ka në Kosovë djem të ri, që ju hjeshon krajli me kapuça të zi, ju jep mbas veti ka një allti, vëllëzerve tuaj me ju ba hafi, mu dhe ju na ka shkërdhy.” Kurse rasti i dytë i një miqësie në mes të një serbi dhe shqiptari, që kishin pirë gjakun me njëri-tjetrin në kohën e komunizmit ishte që shqiptari i zi kishte dhënë çdo gjë për të ashtuqujturin mik të tij shka.
Në momentin që shkau ishte sëmurë dhe do të shkonte në botën tjetër, shkon miku i ti shqiptar duke qajtur dhe e pyet se çka të ka mbetur merak nga kjo botë. Ai e nxjerr sëpatën nga jasteku dhe i thotë: “Meraku më i madh më ka mbetur se nuk me ka ardhur rasti asnjëherë me ta pre kokën më këtë sëpatë.” Kjo duhet të jetë një mësim i mirë për politikanët tanë së shkaut besë nuk ban me i nxanë. Është e dhimshme se sa dëme i kanë shkaktuar shqiptarisë gjatë shekujve tentimi i krijimit të miqësive shqiptaro-serbe siç është edhe ky rasti i fundit i Ballkanit të hapur të Edi Ramës dhe Driton Abazoviqit me Vuqiqin por që fatbardhësisht dështoj në saje të përkrahjes Amerikane dhe Gjermane për Kosovën dhe shqiptarinë në përgjithësi.