Shkruan: Florim Zeqa, 21.09.2023
Qyteti i Minatorëve
Kështu e quanin Mitrovicën e tërë Kosova në fund të viteve të ’80-ta, si sinonim me Grevën e Minatorëve të shkurtit të vitit 1989. Greva e 1300 minatorëve të Kosovës në vitin 1989 ishte një grevë urie e iniciuar nga punëtorët e Minierave të Trepçës më 20 shkurt 1989 kundër heqjes së autonomisë së Krahinës së Kosovës nga Republika Socialiste e Serbisë. Greva përfundoi më 28 shkurt pas shtrimit në spital të 180 minatorëve dhe dorëheqjes së krerëve të Lidhjes Komuniste të Kosovës Rahman Morina, Ali Shukriu dhe Husamedin Azemi.
Greva e vitit 1989 ishte shndërruar në rezistencë paqësore mbarë popullore për të mbrojtur Kosovën nga regjimi i Sllobodan Millosheviqit, duke shënuar njëherit edhe fillimin e zhbërjes së Jugosllavisë.
Histori e vjetër dashurie për Mitrovicën
Me të arritur në qytetin e Mitrovicës, objekti i parë që bie në sy është Përmendorja e lartë e Minatorëve, në një kodër, herë të gjelbëruar, herë të tharë e herë të mbuluar me borë buzë pjesës urbane të qytetit. Në kujtesën e secilit qytetar dhe vizitor, emri i Mitrovicës korespondon me këtë objekt, që shihet nga të gjitha pjesët e qytetit. Ky monument ka nisur të ndërtohet në vitin 1959 në vendin e quajtur “Kodra e Minatorëve” dhe është përfunduar në vitin 1973.
Janë shumë pika turistike dhe monumentale në Mitrovicë, por Monumenti i Minatorëve, Kalaja e Zveçanit dhe Kulla e Isa Boletinit ishin ndër vendet historike më të vizituara gjatë kohës së studimeve në ‘Qytetin e Minatorëve’.
Përderisa dy të parat, Monumenti Minatorëve dhe Kalaja e Zveçanit janë të pandryshuara që nga vitet e ’80-ta, kurse Kulla e Isa Boletinit asokohe ishte e rrënuar, ku vetëm një gurë vertikal i shtëpisë i kishte mbijetuar kohës. Për fat të mirë sot Kulla është e rindërtuar dhe e kthyer në Muze Kombëtar për vizitorët.
I ndava këto tre pika orjentuese të ish qytetit të bashkuar të Mitorvicës me të cilat ndërlidhet edhe dashuria e jetës ime, e cila më bën ta dua Mitrovicën sa tërë Kosovën.
Si e mësova historinë e vërtetë të Isa Boletinit
Ndjenjë e mirë është kur e sheh origjinalin, e krejt ndjenjë tjetër kur e sheh kopjen e atij origjinali!
Ndjenjë e mirë është kur historinë e heroit kombëtar e mëson nga historianët, por krejt ndjenjë tjetër kur atë e dëgjon dhe e mëson nga familjarët dhe pasardhësit të heroit!
Ndjehem me fat që historinë e vërtetë të heroit kombëtar Isa Boletini e mësova në fshatin Boletin në pranverën e vitit 1983 gjatë vizitës me mikun Xhevat Zeneli në konakun e profesorit Rrustem Peci-Boletini (dajë i mikut tim).
Më shumë mësova për Isa Boletinin për një ditë të vetme në Boletin sesa për dekada nga profesorët dhe historianët e kohës!
Më shumë kam mësuar për Isa Boletinin nga libri KUJTIME i Tafil Boletinit (nip i Isa Boletinit) sesa nga secili libër historie që kam lexuar deri më tani.
Vetëm në librin KUJTIME të Tafil Boletinit i ndarë në dy vëllime; PRANË ISA BOLETINIT & PËRBALLË SFIDAVE TË KOHËS, mund ta mësoni historinë e vërtetë dhe të drejtë të Isa Boletinit.
Ju bëjë thirrje publike gjithë opinionit të gjërë, shqiptarëve në trojet etnike dhe diasporë që ta lexojnë këtë libër e të mos bien pre e pseudo-historianëve të sojit të keq, të cilët me porosi të armiqve tonë shekullorë po trumbetojnë të pavërteta për Isa Boletinin dhe Ismail Qemalin.
