[ Libra NëLinjë ]
Milazim Zeqiraj
Kur dita agoji në horizont,
Më diell në jetë erdhi një fëmij.
Në syt e mamit e babit dielli po ndriçon,
Në zemrat e tyre,
dashuria si natyra në pranverë lulëzon.
Fryma dhe vaji i parë i fëmijs,
është knaqësi se vetëm prindi e përjeton.
Një zog larush në mëngjes, nga dega thirri me zë të lehtë.
Arion ku je ore djalë,
Ai si një engjull i vogël,
në prehrin e mamit qëndron.
Zogut i përgjigjet më vajin e parë.
Unë as vet nuk di ku jamë,
Sot në mëngjes në jetë kam ardhë.
Zogu e thirri prap,
Edhe unë pak ditë më parë në jetë kam ardhë.
Eja të fluturosh më mua.
Arioni i përgjigjet më vaj të lehtë.
Po ngrohem pak në duart e mamit e babit,
pastaj vij e fluturoj më Ty përpjtë.
Babi e mami nga gëzimi po qeshin më lot në sy.
Zogu pyti prap ?
Këtë emër të bukur dhuratë nga kush e ke.
Arioni më njerin sy zogun e shiqoj.
Babi e mami shumë gjatë për emër menduan.
Në fund për emrin Arion më emruan.
Gjyshrit u gëzua shumë,
për Arionin fëmijë,
Një urim nga zemra më bekim për jetë.
Nga sot shtëpia dhe vendi kanë tjetër knaqësi.
Aty nga sot këndohet një këngë me plot dashuri.
8 Maji 2025
