Skënder MULLIQI
Pothuajse pa përjashtim në botën demokratike, serbët portretizohen si njerëz të egër dhe primitiv.Afërsia më rusët është kurorizuese e orjetimit të tyre anti-qytetërues dhe antiperëndimor. Këtë e vertëtuan historikishtë dhe më rastin e shpërbërjës të ish-Jugosllavisë. Regjimi i Millosheviqit u përkrahë nga shumica e serbëve, të cilët kryen mizori të tmershme duke vrarë dhe masakruar gra, fëmijë dhe pleq. Të gjitha planet e tyre të luftës për Serbi të Madhe, ishin djallëzore dhe mizore. Ekzistojnë më mijëra filmime faktike, për mizoritë serbe të luftës ndaj boshnjakëve ne BH dhe ndaj shqiptarëve në Kosovë. Çetnikët serb jo vetëm që vranë, por viktimave ju nxorën edhe sytë, duke i mbajtur lartë në duar si trofe lufte! Misioni i shovenizmit serbomadh shkojë aq largë, duke krijuar varre masive të njerëve të ekzekutuar në një grumbull në mënyrën më mizore, madje duke varrosur njerëz për së gjalli.
Kryen spastrime etnike dhe dëbime masovike në Bosnje dhe në Kosovë, të formës të urbicidit dhe etnocidit. I ashpër dhe gjithëpërfshirës ishte denigrimi ndaj popullit shqiptarë historikishtë dhe në luftën e fundit çlirimtare. Shumë i gjatë dhe i pafund është vargu i poshtërësive serbe ndaj shqiptarëve. Kjo po vazhdohet edhe nga regjimi fashist i Aleksander Vuçiqit. Çdo herë, prej 12 vitësh sa është në pushtet, kur organozohen takime të nivelit më të lartë në bisedimet e gjata e monotone Kosovë-Serbi, zyrtarët e BE-së nuk kuptuan së është e pamundur të bëhët ndonjë marrëvshje detyruse për normalizim të marrdhwnjeve më një kriminel lufte në postin e presidentit të Serbisë. Së pari ai nuk është dashur të jetë aty por të përgjigjet për krimet e kryra kur ishte në pushtetin e Millosheviqit.
Së dyti, Vuqiqi si eksponent millosheviqian rregullishtë po provokon rajonin më luftë për pushtimin e veriut të Kosovës, por edhe të Malit të Zi, BH dhe Maqedonosë se Veriut. Vazhdimisht po thekson se nuk do ta njohë pavarësinë e Kosovës. Fushata tjetwr e radhës ishte mbajtja kuvendit kleronacionalist Gjithëserb në Beograd. Ky kuvend ishte vala e fundit e banalitetit shovinist serbomadh, që ngatërron shpirtërat dhe vetwdijën edhe ashtu të ngatërruar të serbëve në përgjithësi. Shtrohet pyetja logjike, pse nuk po pranojnë kriminelwt e luftës në pushtetin e Serbisë të gjithë së bashku, Vuçiq, Sheshel, Nikoliq, Daçiq etj se kryen krimet më të mëdha në Evropë që nga Lufta e Dytë Botërore. Dhe, se fundi 7 pikëshi i proklamuar e vertëtojnë katërcipërisht tezen, se presidenti i Serbese, është për kthim të proceseve në vitet e 80 dhe 90-ta, të shekullit të kaluar, që është apsurde dhe e pa pranueshme për Kosovën.
Ideja e Pan-Serbisë është një iluzion patetik, i shpikur më iluzione, ide e ligw nw mendjet e retarduara të elitës intelektuale dhe Kishës Ortodokse Serbe. Prandaj, është iluzore të pritetet që dialogu tashmë që duket i vdekur të prodhojë diqka pozitive edhe nese vazhdohet. Serbia e pareformar nuk po i pranon marrveshjet e Brukselit dhe aneks marrvshjën e Ohrit, si substance kryesore që procesi i ngecur të arrinë ndonjë përparim.Si e tha edhe Daniel Server, por qw e kam theksuar edhe unw shumë herë deri më tash, se dialogu duhet të vazhdohet për çështje teknike, e jo politike, që prejudikon statusin e Kosovës shtet sovran dhe të pavarur. Edhe përkunder përkdheljës që po i bëhët nga BE-ja, rruga një drejtimëshe e Vuqiqit është e pa kthim. Numërimi mbrapshtë tashmë ka filluar…
