NGA KALOSH ҪELIKU
Serbia dhe Kosova, pas disa “marrëveshjeve paqesore” politike në Bruksel dhe Ohër, kësaj radhe u treguan si Dy dhitë kryeneqe në vigun e lumit të Abetares. Asnjëra, duke mos ia lëshuar rrugën mbi urë lumit malor. Prandaj, edhe të dyja ranë në në lumë.
E ngjajshme me marrëveshjet “paqesore” të Vuçiçit dhe Kurtit. Dy dhi kryeneqe politike, që me siguri nuk e kanë lexuar rrëfimin e Abetares: “Dy dhitë kryeneqe”. Shkaku, se: ky rrëfim, moti kohë është tërhequr nga Abetarja pas Luftës Dytë Botërore. Dhe, është zëvendsuar me fragmentin e Abeares të “ vëllazërim – bashkimit”. Që, përveç Dy dhive kryeneqe në politikë, i mori me vete edhe disa viktima njerëzore. I ngjajshëm me montimin e rastit të Kumanovës në “Lagjen e trimave”. Provokim, për tërheqjen e Luftës nga Ukrahina, dhe shpërthimin e një lufte të re në Kosovë.
Shkaktarë, për nxitje të një Lufte të Tretë Botërore. Pavetëdije, se shqiptarët: ende asgjë, nuk kanë në dorë. Aqmëpak, Sot: me partitë politike shqiptare të dalldisura dhe arratisura livadheve. E gjithë puna politike për kufinjtë e ri në Ballkan, ende është në duart e superfuqive botërore, që me shekuj janë duke i coptuar Trojet Etnike Shqiptare. Herë me “paqe”, e herë me luftë. Ndoshta, Sot: Ndërkombëtarët përpiqen ta përmisojnë gabimin politik historik, që kanë bërë ndaj popullit shqiptar.
Vetëm, se: fati i këtyre Dy dhive kryeneqe dhe njerëzimit. Nuk ranë në lumë, por në prehërin e Bashkimit Europian dhe amerikan. I shpëtoi politika ndërkombëtare. Nuk u mbytën në dallgët politike të Ballkanit. Edhe, gjatë kohë do t’i përkundi në djep. Terroristët, u shpartalluan me ndihmën e Ndërkombëtarëve, dhe nga Policia e Kosovës si shtet i pavarur dhe ligjor.
Përpak, desh u përplasën me brirë kokë më kokë si Dy dhitë kryeneqe të Abetares…
