Nga Rrezart Kalaja
“Kur padituria dhe hipokrizia bërtasin më fort se faktet” – një përgjigje ndaj Ariana Musliu-Shoshit
Deklaratat e deputetes së PDK-së, Ariana Musliu-Shoshi, janë një përpjekje e dëshpëruar për të mbuluar të kaluarën politike të saj dhe të partisë që për vite me radhë ishte e lidhur me kapjen e shtetit, korrupsionin dhe kompromiset e dëmshme me Serbinë.
Kur ajo flet për një “Kosovë pa perspektivë”, duhet të kujtojmë se kjo “perspektivë” dikur përfshinte:
- Strukturat ilegale serbe që vepronin brenda territorit të Kosovës,
- Targat ilegale dhe paralelizmat administrative që cenonin sovranitetin,
- Qendrat e kontrabandës në veri, të cilat vepronin pa asnjë pengesë,
- Flamujt serbë që valonin mbi institucione ilegale, ndërkohë që shteti i Kosovës heshtte,
- Bllokada rrugësh që paralizonin lëvizjen e lirë të qytetarëve shqiptarë në veri.
Nëse kjo është “funksionaliteti institucional” që Musliu-Shoshi dëshiron ta rikthejë, atëherë është e qartë se nuk është Kosova ajo që është në krizë, por mendësia politike që refuzon të kuptojë se pavarësia dhe sovraniteti nuk negociohen.
Nën udhëheqjen e Albin Kurtit, Kosova ka nisur procesin e vështirë të çmontimit të ndikimit paralel të Serbisë brenda vendit, edhe pse me kosto politike dhe diplomatike. Por më mirë një Kosovë që lufton për dinjitetin e saj, sesa një shtet që pajtohet me nënshtrim dhe ndarje të heshtur të sovranitetit.
Zonja Musliu-Shoshi, nëse doni të flisni për krizë, filloni nga vetja dhe nga partia juaj, që për më shumë se një dekadë ishte burim i shumë prej problemeve që sot po përpiqemi t’i zgjidhim.
Kur padituria bërtet dhe hipokrizia bëhet kauzë politike
Nga Rrezart Kalaja
Në një kohë kur Republika e Kosovës po e ndan përfundimisht veten nga hijet e së kaluarës, del në skenë një zë i njohur për zhurmën, por jo për mendimin: Ariana Musliu-Shoshi. Me një deklaratë që tingëllon si një akt histerie politike, deputetja e PDK-së i quan zhvillimet e fundit në Kosovë një “krizë të projektuar nga Albin Kurti”. E vërteta është e thjeshtë: zonja po ankohet se Kosova më nuk është ajo koloni politike që për vite me radhë i shërbeu klasës së saj politike.
Po, zonja Musliu-Shoshi ka të drejtë për një gjë — Kosova nuk është më si dikur. Dhe kjo është e vetmja arsye pse njerëz si ajo janë të shqetësuar. Nuk ka më:
- Posta serbe që funksionon brenda territorit të Kosovës;
- Komuna ilegale që kontrollohen nga Beogradi;
- Kontrabandë të lirë droge e armësh në veri;
- Radocicë që bredhin të paprekur në tokën tonë;
- Flamuj serbë që valojnë mbi ndërtesa publike;
- Bllokada që ndalnin jetën e qytetarëve në emër të “status quo”-së;
- Paga e funksione të paguara nga Serbia për zyrtarë që mohonin shtetin ku jetonin.
A është kjo një krizë, apo një pastrim i domosdoshëm kombëtar? Në të vërtetë, çfarë i mungon sot Kosovës që e kishte më mirë dje, përveç klanit që kontrollonte kontrabandën, ndante tenderët, dhe sundonte veriun me njerëz të armatosur?
Kur Musliu-Shoshi flet për mungesë institucioneve funksionale, e ka fjalën për një shtet që nuk është më i kapur. E ka fjalën për një sistem drejtësie që nuk i shërben më kastës së saj. E ka fjalën për një qeveri që nuk shantazhohet nga strukturat e Beogradit, dhe kjo për të është “rrënim”. Në të vërtetë, rrënimi i vetëm që ka ndodhur është rrënimi i pazareve politike me sovranitetin.
Ajo, dhe shumë si ajo, janë nostalgjikë për një kohë kur “stabiliteti” nënkuptonte nënshtrim. Ku krimi mbulohej me flamuj, dhe pazaret me Serbinë paraqiteshin si “marrëveshje paqeje”. Në atë Kosovë, deputetë të tillë kishin zë. Në këtë Kosovë të re, që kërkon të jetojë si shtet i pavarur dhe dinjitoz, atyre nuk u ka mbetur gjë tjetër veçse të ulërasin.
E quajnë “shtet të shkatërruar” sepse është shkatërruar ndikimi i Serbisë. E quajnë “pa perspektivë” sepse perspektiva e tyre përfshinte pazare në dëm të vendit. E quajnë “i braktisur” sepse më nuk janë ata që përfaqësojnë Kosovën përpara botës.
Nuk është Albin Kurti që e la Kosovën pa struktura ilegale serbe – është Kosova që më në fund vendosi të jetë shtet, jo për të kënaqur Beogradin, por për të mbrojtur veten.
Zonja Musliu-Shoshi, mund të vazhdoni të flisni, të shpifni, të bërtisni. Keni të drejtë – kjo është demokraci. Por nuk keni më peshë. Sepse qytetari i Kosovës nuk është më ai që shikonte dhe heshtte, por ai që sheh e kupton. Dhe sot, ai qytetar e di shumë mirë: e vetmja krizë që kemi kaluar, është ajo që krijuat ju. Dhe ajo ka marrë fund.
