Nga Skënder MULLIQI
Serbët kan treguar historikisht së janë servil ndaj ideologjive dhe politikanve. Ky është një popull për studim të cilët janë verbuar më logjikën shoviniste, së duhet domosdo t’i sundojnë fqinjët e tyre. Ata po ju bësojnë garniturës radikale në pushtet, ku ju premtojnë se Kosova, do të bëhët serbe, edhe pse çdo njeri i arsyeshem e ka tashmë të qartë se kjo është vetëm dëshirë.
Mos të besonte në një kauzë të tillë të rreme, populli serb, nuk do të qëndronte kaq i bashkuar pas Vuqiqit. Edhe serbet në Republika Serpska të Bosnjës, po i bësojnë në mënyrë fanatike Dodikut, përndryshe do tia kishin kthyer shpinën që shumë kohë. Nese po ju bësojnë këtyre dy liderëve, atëherë, pse të besonin gjenocidin dhe spatrimet etnike që ndodhën në Bosnje dhe në Kosovë.
Të gjithë autorët serb të vrasjëve në ish Jugosllavi, po glorifikohen nga politika, ideologjia dhe Kisha Ortodokse Serbe, e cila e ka lënë moti rrugën e predikimit fetar. Serbët duket ashiqare së vuajnë nga sëmundja e skizofrenisë, e cila shkaktohet nga fakti që pranohet gënjeshtra si e vërtetë. Si të kuptohet ndryshe, kur mohohen masakrate më të mëdha të cilat u shkaktuan nga serbet, pas Luftës së Dytë Botërore.
Çfarë logjike është, kur glorifikohen kriminelet e luftës, si Millosheviqi, Mlladiqi, Karagjiqi e shumë të tjerë? Serbia është kalbur nga mbrendia e saj. Ky lloj obsesioni i sëmurë kombëtar, ku justifikohen krimet dhe kriminelët, nuk po shërohet. Ne fakt nuk shërohet një sëmundje e cila ka gjetur hapësirë në zemrat e serbëve. Baballarët e ideologjisë për Serbi të Madhe, i arritën ti kthejnë gënjështrat në të vërteta.
Ende politika perëndimore po shpreson së më Vuqiqin mbahet paqja në rajon. Po të mos ishte kështu, Perëndimi nuk do t’i lejonte Vuçiqin dhe Dodikun të luanin me durimin dhe reputacionin e tyre për kaq gjatë, duke shkaktuar sërish konflikte me fqinjët e tyre. Nacionalistët serbë gjithmonë kanë pasur miq në disa vende të botës perëndimore. Populli serb dhe elita intelektuale të mbështetur nga kleri ortodoks po i barazon verbërishte dëshirat e rreme më të vertetën historike.
Është koha që këtë ta kuptojë politika perëndimore, e cila me koncesionet e saj ndaj “botës serbe”, po kërcënon ripërtëritjen e kaosit në territoret e mbarë rajonit. Kjo është luftë më nerva të popujve jo sllav, e veçmas të shqiptarëve. BE dhe Amerika duhet më ditë së çka fshihet pas kodre. Serbet disciplinohen, por edhe ndihmohen duke e sanksionuar ekonomikisht dhe politikisht këtë regjim criminal dhe terroristë serbomadh, të Aleksander Vuqiqit.
Është momenti i fundit për të marrë gjerat në duart e tyre, duke hequr qafe një autokratë dhe kriminel të kaluarës dhe të sotmës. Mjaftë më serbet e shitën gënjështren për të vërtetetë, të Dobrica Qosiqit, duke i urryer kombët fqinje ,e më së shumti shqiptarët. Vëtem duke e dënuar këtë regjim të keq në Serbi, i lidhur më Putinin, duke ia hequr logjikën e pushtimit, mund të krijohet një atmosferë për marrdhënje të mira fqinjësore.
