Milazim Zeqiraj
Mos më pengoni,
së kafja e mëngjesit mu ftoh.
Gjatë natës një enderrë e trishtuar
Unë musafir i yjve në rrugën e qumshtit.
Hëna ishte bërë nuse.
Në mëngjes nga ëndrra e trishtuar isha i pa gjumë
Diellit ja mora pak rreze për tu ngrohë.
Në hapsirë zogjet vallëzojnë lirshëm
Flutrat pushojnë në lule se janë të dashuruara.
Ernat i përplasin lisat,
Luleve ju shkundën berthamat
që gjelbrimi të këtë lule shumë e më shumë.
2.
Nga hataj e zotrave të vetëshpallur,
rremujë e njerëzve duke ikur për një grimë jetë.
Më deshirë do ti përmbysja fortunat
që njerëzimi ta shijon ngrotësinë e diellit.
3.
Jemi në kohën e ndryshimeve globale,
navigacioni i demokracisë ka pëngesa.
Në këtë kohë rrugtimin i jonë s´duhet të ndalet
të punojmë për paqën tonë.
Ta ruajmë lirinë dhe paqen më natyrën
nga demonet e tërbuar.
Mos të bëhemi ekspriment i deshirës së dikujt
se ne dhe Kosova nuk jemi fajtorë.
11/2024