Shkruan Luan-Asllan Dibrani
“Flamuri i Lirisë: Pavarësia dhe Bashkimi i Shqipërisë“
Në thellësinë e historisë, ndër shekuj të pafundëm,
Një ëndërr e lashtë, e quajtur liri, u lind.
Kombet na sunduan, duke na ndarë,
Po drita e pavarësisë kurrë nuk vdiq,
Një shpirt i thjeshtë, por i paepur, përtej kohëve,
Nuk u përkul para robërisë së shumtë.
28 Nëntori, heroik, nga Vlora shpërtheu,
Ismail Qemali, flamurin e lavdisë ngriti,
Në ajrin e lirisë, ku dashuria për atdhenë shpërtheu,
Një simbol i shpresës, që shtypësit u tmerruan,
Flamuri kuq e zi, më i fuqishëm se kurrë,
Një thirrje për gjithçka që ishim, dhe gjithçka që do të jemi.
Kosova, shumë vite e robëruar, me plagë që nuk shëroheshin,
Në 17 shkurt 2008, ndriti me flamur të ri,
Një ngjarje e shenjtë, një fitore e madhe,
Kosovarët u ngritën, shpëtuan nga errësira,
Në mes të vuajtjeve, një shpëtim i mundur,
Për një komb të njëjtë, për një atdhe të natyrshëm.
Por pavarësia është vetëm një hap,
Një fitorë, por ende nuk është fundi,
Rruga e kombit tonë është ende e gjatë,
Shqipëria dhe Kosova, duhet të bashkohen,
Trojet tona, të gjithë shqiptarët,
Për një Shqipëri të bashkuar dhe të fortë.
Le të mbajmë flamurin e kombit tonë të shtrenjtë,
Jo vetëm në Shqipëri e Kosovë, por kudo ku ne jetojmë,
Të bashkohemi, si dikur, për një komb të pa ndarë,
Nga Maqedonia, deri në Malin e Zi,
Nga trojet nën Serbi, deri në Greqi,
Kombi shqiptar është një, një shpirt i vetëm.
Pavarësia e Shqipërisë, një kurorë e lavdishme,
Po ëndrra jonë është e madhe dhe e pakufishme,
Le të ndjekim këtë rrugë me frymën e bashkimit,
Një Shqipëri që do të zgjohet më e fuqishme,
Me një flamur, një gjuhë, një komb, një histori.
Kjo është thirrja jonë, e gjithkujt që ka lindur shqiptar.
Përparim dhe bashkim janë misioni ynë,
Politikanë, intelektualë, çdo qytetar,
Angazhohuni për një të ardhme të bashkuar,
Ku kufijtë janë vetëm fije hije,
Ku populli është i fortë, i bashkuar,
Për një Shqipëri natyrale, që do të rritet dhe do të fuqizohet.
Bashkimi është fuqia jonë,
Pavarësia është e jona,
Shqiptarët janë një komb,
Përballë çdo sfide, bashkë do të ngrihemi!
Në këtë 28 Nëntor, gëzuar për lirinë,
Për çdo arritje që na bën të fortë,
Për çdo hap që na çon përpara,
Dita e flamurit, dita e shpresës,
Për një Shqipëri të bashkuar, një Shqipëri të madhe.
Zoti e bekoftë këtë komb,
Një flamur, një gjuhë, një të ardhme,
Për shqiptarët kudo, për një unitet të vërtetë,
Për një Shqipëri që do të shkëlqejë, si diell i përjetshëm.
Flamuri, Djepi i Lirisë dhe Kushtrimi për Pavarësinë
Flamuri, djepi i lirisë, ngritur në qiellin e shpresës,
Si një shpirt që ngjallet nga dheu, duke shkëlqyer pa fund.
Burra të trimërisë, të mençur e të patundur,
Me gjak dhe sakrifica, ndritën udhën për lirinë.
Ju, ata që lëshuat shkëndijën e ndezur,
Ju që ndihmuat të lindte shpresa, pa frikë dhe pa mëshirë.
Në ditët e errëta, kur robëria ngërtheu shpirtin,
Ju ngritët flamurin, simbol të dritës,
Një flamur që përshkoi male e lugina,
Për Shqipërinë, për një komb që s’do të vdiste kurrë.
Na dhe nder, na dhe krenari,
Për jetësimin e ëndrrës, për këtë popull që nuk trembët,
Për një flamur që ndriçon si diell në horizont.
Shqipëri, ti je një zonjë e rëndë,
Si shtyllë që mban qiellin mbi tokë,
Ti jep çdo ditë fuqi dhe pasion,
Kohë pas kohe, ringjallesh dhe e çon kombi në dritë.
Ti je atdheu i lirisë, e shenjë e betejave,
Që çdo qytetar e mbron me krenari të pamposhtur.
Le të bëjmë çdo ditë një poezi, një himn për ty,
Shqipëri, frymë e paepur, flamur që nuk zbret kurrë,
Të nderojmë ata që dhanë jetën për ty,
Të kujtojmë çdo sakrificë për të mbajtur lirinë.
Në këtë ditë, flamuri i kuq e zi të bëhet udhërrëfyes,
Për të ardhmen, për një Shqipëri të bashkuar dhe të fortë,
Një Shqipëri ku drita e lirisë do të shndrisë përgjithmonë.
Ti, Skënderbe dhe i Madhi Ismail Qemali
Ti, Skënderbe, hero i padiskutueshëm,
Në fushëbeteja, flamur i lirisë,
Me shpirt të fortë, si shkëmb, që nuk lëviz,
Kundër pushtuesve, ishe drita e kombit tonë.
Me armët e drejta, në duar të palodhura,
Mbrojtje e atdheut, krenari që nuk humbet kurrë.
Na dhe nder, na dhe lavdi,
Për çdo hap që dhemb, për çdo betejë të fituar,
Flamuri yt që valvitet në zemrat tona,
Një udhërrëfyes për një Shqipëri të paepur.
Po ashtu, ti, Ismail Qemali, nder i kombit,
Në ditën e shenjtë, shpalle lirinë,
Në Vlorë, heroikisht, me zemër të ndezur,
Ti ngrite flamurin, një flamur që do të shkëlqejë gjithmonë.
Për Shqipërinë, për kombet që ishin të shtypur,
Ti dhe burrat e tjerë, i dhatë nder dhe krenari.
Për çdo sakrificë, për çdo moment të lavdishëm,
Shqipëria u ngjit mbi dhe, si një diell që lind.
Na dhe nder, na dhe lavdi,
Për atdhetarët tanë që shpëtuan shpirtin tonë,
Të kujtojmë përherë, si një flamur që nuk shuhet,
Për Shqipërinë, për ty, për të gjithë ata që dhanë gjithçka.
Kjo ditë, ky flamur, që frymon pa fund,
Na ndihmon të eci përpara, me krenari,
Për të ruajtur atë që ata ndërtuan me mund dhe gjak,
Një Shqipëri të fortë, të bashkuar, të paepur.
Rruga e Radhës: Bashkimi Kombëtar
Ju, që udhëhoqët me guxim dhe me dashuri,
Na e treguat rrugën që ngjitet drejt lirisë.
Me penën e shpresës dhe me armët e besimit,
Na dhatë flakën që do të ndezë çdo zemër.
Të shuhen ndarjet, të kalojnë kufijtë,
Sepse kombi shqiptar është një,
Nga Shqipëria në Kosovë, nga Çameri në Prevezë,
Nga Maqedoni, Mali i Zi e deri në trojet e Serbisë.
Tani, bashkimi është thirrja e historisë,
Një e ardhme që e kërkojmë të gjithë,
Një ëndërr që do të bëhet realitet,
Për një Shqipëri që ngrihet e fortë,
E bashkuar nën një flamur,
Një flamur që nuk njeh ndarje,
Një flamur që i bashkon shqiptarët,
Nga çdo trohë e çdo cep i botës.
Kështu na thoni, për çdo hap të mëtejshëm,
Bashkimi kombëtar është rruga e shenjtë.
Kjo rrugë kërkon sakrificë, guxim dhe besim,
Kërkon që të gjithë të japin atë që mundin,
Të lëmë pas urrejtjet, fërkimet, dhe dështimet,
Për të krijuar një komb që ecën bashkë,
Për një Shqipëri të natyrshme,
Siç ishte dikur, pa ndarjen e okupatorëve.
Le të nderojmë ata që dhanë gjithçka,
Dhe të bashkohemi rreth flamurit të dashurisë,
Të shohim përpara, për një Shqipëri që bashkon,
Një komb që e ka forcën të rritet dhe të lulëzojë,
Me një gjuhë, një flamur, një histori të lavdishme.
Për Shqipërinë e bashkuar, për shqiptarët kudo,
Bashkimi është fuqia jonë, bashkimi është misioni,
Nuk ka më vend për ndarje, vetëm për unitet,
Sepse vetëm së bashku do të arrijmë të realizojmë
Ëndrrën që na dhatë, ata që na udhëhoqën.
