Kushtuar Lidhjes së Prizrenit
Themelet që u vunë
100 vjet më parë
Tash po hedhin shtat
Në shtetin e ri shqiptar
Kosovën Dardane
Bijën e Ilirisë
Tani po e ngrohë dielli
Me rrezet e pavarësisë
Ku i thonë bukës bukë
Edhe ujit ujê
Është tokë e të parëve
Nuk ia lëmë askujt.
Që nga Konispoli
Gjerë te Molla e Kuqe
Shqipëria me Kosovên
Do të shkëlqejnë si nuse.
POEZI PËR HEROIN KOMBËTAR
SALIH SHABANI
Heej, Kabash fortesë Dardane
Nëpër shekuj me stuhi
Gjithmonê në ballë krenar qëndrove
Për ta mbrojtur Nënën Shqipëri
Çifteli një dru prej mali
Dridhi telat si kurrë më parë
T’i këndojmë Salih Shabanit
Trim i madh e atdhetar
Thonë me këmishë e lindi nëna
Këtë vigan të Dardanisë
Në Baqevc rrezë maleve të Sharrit
Dridhi carët e Rusisë
Në fushë të thatë afër një shkëmbi
Shkrepi armën e trimërisë
E qëlloi në lule të ballit
Spirrë çetnikun e Shumadisë
Mori hakun e vendasve
Që u vranë nga një barbar
Busti i tij me shtatë kolosi
Përshëndetje çdo kalimtar.
DREJTË BASHKIMIT KOMBËTAR
Ngrihu në këmbë shqiptari
Për Atdhe ta bëjmë kuvendin
Si vepruan burrat e Kombit
Abdyl Frashëri e Ymer Prizreni.
Erdhi koha me ngrit zërin
Për bashkim në një Atdhe
Mjaft vajtuam njëri-tjetrin
Dhe tallen armiqtë me ne.
Një flamur ne e kishim
Trashëgim nga Skënderbeu
Sot shumë të tjerë që sollën të huajt
Hije të keqe i bëjnë Atdheut.
Shkabën tonë shumë e pengojnë
Me valuar lirshëm në hapësirë
Në troje të lashta të Ilirisë
Me na nxeh i njëjti diell.
S’jemi grekë, as maqedonë
Malazezë e Serbian
Po të gjithë jemi shqiptarë
Në këto treva gjithmonë të parë
Trojet tona na i copëtuan
Në Berlin edhe në Londër
Fqinjët tanë keq na tradhtuan
Na helmuan bukën në sofër.
Në 6 shtete sot jetojmë
Që s’ka shembull kund në botë
Në shumë aspekte na injorojnë
Të barabartë s’jemi në Europë.
Është e drejtë ndërkombëtare
Tokat tona me i bashkuar
Çdo kund ku janë trojet amtare
Në një shtet të gëzuar.
Fajin më të madh e kemi vetë
Që nuk çajmë kokën për Atdhe
Kemi formuar mbi 100 parti
Vetëm për vete ato mendojnë.
Të përçarë, të çoroditur
Ardhmëri nuk do të kemi
Në familjen europiane
Të përbuzur do të jemi.
Pse nuk ecim në këmbët tona
po gjithmonë me paterica
Asnjëherë nuk do ta arrijmë cakun
Në errësirë nuk agon dita.
E gjithë bota na vështron
Masin pulsin e shqiptarëve
Në Europë s’na duan të gjithë
Të bashkuar s’na duan fare.
Nëse gishtin ia vëmë kokës
E mendojmë me mençuri
Veç një shtet në mes të Europës
Do ta kemi SHQIPËRINË.
Argjira Ukimeri (Ma.Sc. Pedagoge)
Prizren
