Zymer Mehani
Kujtimi për ty
(Në kujtimin e motrës sime të ndjerë)
Motra ime, ti je si ylli vezullues, që ndriçon natën,
Edhe pse tani je larg, ndjehem pranë teje në çdo hap.
Zemra ime është e stërmbushur me mallin për ty,
Se je në një vend më të mirë tani, këtë gjë mirë e di.
Ti ishe drita e ditës sime, zëri që më ngushëllonte,
Dhe tani që je larg, bota më duket më e errët.
Por unë do të ruaj kujtimet tona sa zemra të më rektin,
Si thesar i çmuar që më ngushëllon në ditët plot trishtim.
Ti ishe engjëlli im në tokë, dhe tani je në qiell,
Duke shkëlqyer mbi mua si ylli më i ndritshëm.
Unë do të të kujtoj çdo ditë, në çdo mëngjes dhe mbrëmje,
Dhe do të jetoj për të nderuar jetën tënde.
Motra ime, ti do të jesh gjithmonë në zemrën time,
Si kënga më e ëmbël, si melodia më e dashur.
Unë do të të kujtoj prore, me respekt e me shumë dashuri,
Dhe do të pres me padurim ditën kur do të takohemi përsëri.
Ndërsa përpiqem të përballem me dhimbjen e humbjes sate,
Unë jam i bindur se dashuria jonë është më e fortë se vdekja.
Ti do të jesh gjithmonë pjesë imja, motra ime e dashur,
Dhe unë do të jem gjithmonë mirënjohës për kohën që kaluam bashkë.
* * *
Jeta është një udhëtim i vështirë dhe i komplikuar
Kur humb vëllanë, të thahet krahu, ndërsa kur humb motrën, zemra të bëhet grope.
Një vëlla është si krahu që të mban, të mbështet dhe të ndihmon të përparosh në jetë. Ai është forca që të nxit të përballosh sfidat me guxim dhe vendosmëri. Kur humb vëllanë, ndjehesh sikur të të thahet krahu. Një pjesë e madhe e forcës dhe mbështetjes sate humbet, me ç’rast dhe çdo gjë bëhet më e vështirë.
Nga ana tjetër, një motër është si zemra që të jep dashuri, kujdes dhe ngrohtësi. Ajo të mban të lidhur me ndjenjat dhe emocionet e tua. Kur humb motrën, ndjehesh sikur zemra t’u ka bërë gropë. Një pjesë e madhe e dashurisë dhe kujdesit tënd humbet dhe çdo gjë bëhet më e ftohtë.
Humbja e një vëllai apo motre është një ndjenjë e rëndë dhe e dhimbshme. Por, është e rëndësishme të kujtojmë se ata do të jenë gjithmonë me ne në kujtimet tona dhe në zemrat tona. Ata do të jenë gjithmonë pjesë e jetës sonë, edhe pse nuk janë më me ne fizikisht.
