Një prekje nga thellësia – Historia e vërtetë e Enzo Maiorca

Mekuli Press

Enzo Maiorca ishte një legjendë e detit. Një kampion botëror në zhytje në apnea, me mushkëri prej çeliku dhe shpirt të lidhur me thellësitë. Por sado përvojë të kishte me detin, ajo që përjetoi një ditë pranë brigjeve të Sirakuzës do ta linte pa fjalë dhe do t’ia ndryshonte jetën përgjithmonë.

Po zhytej së bashku me vajzën e tij, Rossana, që qëndronte në varkë, kur ndjeu një prekje pas shpine — të butë, por të vendosur. U kthye dhe përballë iu shfaq një delfin.

Nuk ishte ai lozonjari i zakonshëm i deteve. Ishte i trazuar. Ishte në ankth.
Delfini iu afrua dhe pastaj u zhyt me vrull drejt thellësisë. Enzo e kuptoi menjëherë – po kërkonte ndihmë.
“Thjesht e ndoqa”, do të tregonte më vonë.

Rreth 15 metra më poshtë, një tjetër delfin kishte mbetur i ngatërruar në një rrjetë të braktisur peshkimi. Lëvizjet e tij ishin të ngadalta, të çrregullta… koha po i mbaronte. Enzo thirri vajzën për t’i sjellë një thikë. Së bashku, me kujdes, e çliruan kafshën.

Në çastin që u çlirua, delfini lëshoi një zë të fortë, të mprehtë – një britmë që Enzo do ta përshkruante si “thuajse njerëzore”.

Dhe pak çaste më vonë, ndodhi mrekullia.
Delfinia, sapo kishte marrë frymë, solli në jetë një këlysh të shëndetshëm. Dëshpërimi i partnerit të saj mori fund. Ai filloi të rrotullohej rreth tyre, duke notuar me gëzim pranë nënës dhe të voglit të tyre.
Pastaj, ndodhi diçka edhe më prekëse.

Delfini mashkull iu afrua Enzos. E pa drejt në sy. Qëndroi aty për një çast të gjatë. Më pas, e preku butësisht në faqe me kokën e vet të lëmuar.

Nuk ishte një gjest i zakonshëm. Ishte një falënderim.
Një falënderim i thellë, i pastër, që nuk kishte nevojë për fjalë.
Më pas, familja e vogël u largua, duke u zhdukur në blunë e thellë të detit.
Kur Enzo u kthye në varkë, nuk tha asgjë për një kohë. Vetëm u ul dhe pa horizontin.
Pastaj, me një zë të qetë, tha diçka që vajza e tij nuk do ta harronte kurrë:

“Derisa njeriu të mësojë të respektojë natyrën dhe të kuptojë gjuhën e kafshëve, nuk do ta kuptojë kurrë vendin që i takon në këtë Tokë.”

Sepse disa momente nuk janë thjesht ngjarje. Janë mesazhe.
Mesazhe që vijnë nga një botë më e vjetër, më e mençur, dhe që ende na beson… nëse zgjedhim të dëgjojmë.