Zymer Mehani
Vëllimi poetik Vullkan i fjetur i poetit Bajram Muharremi-Bistrica, botuar nga SHSHAKSH “PAPA KLEMENTI XI ALBANI” në Suedi më 2016, është një vepër që dëshmon për ndjeshmërinë e lartë poetike dhe përkushtimin e autorit ndaj fateve të kombit, natyrës njerëzore dhe sfidave ekzistenciale. Nën redaktimin e Fetah Bahtirit dhe me recensentë Osman Ahmetgjekaj dhe Fadil Muharremi, ky libër shfaq një poezi të pasur në imazhe, reflektime dhe mesazhe të thella.
Dihet mirëfilli se poezia është
më shumë se një grumbull fjalësh të bukura të radhitura në vargje; ajo është një pasqyrë e shpirtit, një testament i ndjenjave dhe mendimeve më të thella të poetit. Në vëllimin poetik ‘Vullkan i fjetur”, poeti Bajram Muharremi-Bistrica na fton në një udhëtim emocional përmes vargjeve të tij, ku atdheu, kujtimi dhe reflektimi mbi jetën marrin formë poetike. Ky libër nuk është thjesht një përmbledhje poezish, por një rrëfim i ndjeshëm mbi mallin, dhimbjen dhe shpresën që e përshkojnë shpirtin njerëzor.
Një poezi e lidhur me rrënjët
Një nga motivet më të fuqishme në këtë vëllim është dashuria për vendlindjen dhe atdheun. Për poetin, vendlindja nuk është vetëm një hapësirë fizike, por një ndjesi e brendshme, një vullkan i fjetur që ruan brenda vetes zjarrin e pashuar të kujtimeve. Kjo metaforë nuk është e rastësishme; ajo përfaqëson një gjendje shpirtërore të thellë, ku mallëngjimi dhe dashuria për tokën e të parëve qëndrojnë të heshtura, por gjithmonë të gatshme për t’u ndezur sërish.
Në këto poezi, natyra dhe peizazhet nuk janë thjesht një sfond i bukur, por bartin brenda tyre emocione dhe mesazhe të fuqishme. Gjatë leximit, ndjejmë aromën e tokës së lagur nga shiu, dëgjojmë frymëmarrjen e maleve dhe ndiejmë shtrëngimin e fortë të rrënjëve të një kombi që ka kaluar nëpër sfida të mëdha. Kjo lidhje mes natyrës dhe shpirtit njerëzor është një nga elementet më të bukura të poezisë së Muharremit, e cila e bën lexuesin të ndjejë thellësisht vargun.
Poezia si revoltë dhe reflektim
Megjithëse në shumë poezi gjejmë një ton të butë dhe meditiv, ka edhe momente kur zëri poetik shndërrohet në një klithmë, në një thirrje për zgjim dhe reflektim. Disa vargje janë të mbushura me revoltë ndaj padrejtësive, me një ndjenjë urgjence për të mos harruar historinë dhe për të mos lejuar që e kaluara të përsëritet. Ky kontrast mes qetësisë dhe vrullit krijon një dinamikë të brendshme që e mban lexuesin të përfshirë, duke e bërë çdo poezi një përjetim më vete.
Mjeshtëria e fjalës poetike
Një tjetër veçori e rëndësishme e këtij vëllimi është mënyra se si poeti e përdor gjuhën. Vargjet janë të pasura me metafora dhe simbole, duke i dhënë poezisë një thellësi të veçantë. Nuk ka vend për fjalë të tepërta apo për zbukurime të panevojshme; çdo varg ka peshën dhe kuptimin e vet, duke komunikuar drejtpërdrejt me lexuesin. Ritmi dhe muzikaliteti i vargjeve i japin poezisë një melodi të veçantë, duke e bërë atë të lehtë për t’u lexuar, por të vështirë për t’u harruar.
Përfundim
‘Vullkan i fjetur’ nuk është vetëm një libër poezish, por një udhëtim përmes ndjenjave të një poeti që jeton me mallin e vendlindjes, me dhimbjen e kujtimeve dhe me shpresën për të ardhmen. Nëpërmjet këtij vëllimi, Bajram Muharremi-Bistrica arrin të krijojë një poezi që nuk është vetëm personale, por universale—një poezi që flet për të gjithë ata që kanë ndjerë ndonjëherë mall, dhimbje apo nevojën për të mos harruar. Për këdo që kërkon një poezi të ndjerë, të pasur në imazhe dhe të fuqishme në mesazh, ky vëllim është një thesar që duhet lexuar.
