Skënder MULLIQI
Serbët nuk po lirohen nga politika dhe ideologjia e luftërave. Këto politika historikisht u kultivuan nga serbët. Politika të bazuara në emocione, mite te rreme, urrejtje ndaj shqiptarëve. Sikur Millosheviqi, edhe Vuçiqi po kërkon kohë për armatim të mjaftueshem dhe të forcohet ekonomikisht për një luftë të re. Vuçiq, Sheshel, Daciq, Nikoliq, Vulin e të ngjashem të tillë, janë llum, të cilët po përpiqen më udhëheqësin e tyre Putin, të krijojnë një rend të ri botëror më dhunë. Kuptimi i plasimit të një logjike të tillë, bazohet në Putinin dhe kuptimi tjetër është ardhja në pushtet e Donald Trump.
E kuptimi përfundimtar është beteja e rë mesianike në Kosovë?!Shtetet e dala nga ish –Jugosllavia dhe Ballkani humbën shumë në vitet e 1990, për shkak të mitomanisë se diktatorit Millosheviq, dhe po e njejta mitomani është ngjallur nga Aleksander Vuqiqi, fjalë për fjalë. Synimi i kthimit të territoreve shqiptare që kurrë nuk kan qenë serbe, veq të pushtuara deri në vitin 1999, nuk po e humbin forcën dhe rëndëesinë e tij. Të njejta mite, urrejtje ndaj shqiptarëve, këndohën të njejtat këngë, mohohen krimet dhe gjenocidi dhe festohen kriminelët.
Regjimi në Serbi në kor më kishën dhe shumicën serbe, kanë për qëllim përhapje të ekstazës dehëse kombëtare, si terren për riciklimin e mitimanisë dhe revanshizmit serbomadh. Çka të shkruash për serbët më konotacion negativ, nuk gabohet. Në krye të serbëve janë akademikët që riciklojnë antishqiptarizmin në frekvenca nacionale. Rrethi i vjetër i urrejtës po vazhdon edhe nga klika e çetnikizmit në pushtetin e Serbisë, që synim e kan ndarjën më dhunë të Kosovës. Kombi serb i cili po kërkon luftën, nuk do ti korrë kurrë më frytet e saj, por vetëm apokalipsin dhe shkatërrimin total të tij.
Serbët vetë e pranojnë se dhuna është gjuha e tyre, tonaliteti dhe poetika. Dhuna lavdërohet, respektohet, shpërblehet, dhuna është gjithqka për serbet e krisur. Ndryshe si të kuptohet që të gjitha këto dhe shumë vese të tjera janë bërë kult. Dhuna serbe është në ujë, ushqim, institucione, media, shkolla, familje etj. Kjo është tregues se serbët janë popull që nuk meritojnë asnjë respekt nga bota demokratike. Krimi dhe mburrja janë mendësia e mykur mesjetare serbe. Këta nuk kanë ndjenjë për të tjerët, se janë në shpirt të prishur. Ne vend që të kultivojnë jo violincën në politikë, arsim dhe medie, këta kultivojnë urrejte e dhunë ndaj popujve jo serb në rajon.
Serbia e sotme sikur ajo e dikurshmja është një shoqëri e dhunshme në të gjitha pjesët e sistemit. Ai shtet që ka një sistem të dhunshem di vetëm të përshkallëzon situatën e asgjë tjetër. Serbia është factor numer një destabilizues dhe dhunes sot në Ballkanin Perëndimor. Trajektorja e dhunës serbomadhe shkonë deri në derdhjën e gjakut në mënyrën më brutale. Serbët nuk kanë as histori as të ardhme, kanë vetëm marrëzitë e tyre. Këta janë njerëz ahistorikë, po aq të parëndësishëm në mesin e popujve të civilizuar të Evropës. Mu për atë edhe nuk ishte dashur të tolerohet politika shfarosëse e Serbisë ndaj shqiptarëve, të grupit të krimineleve të luftës në pushtetin e Aleksander Vuçiqit. Njerëzit racistë nuk vdesin, ata ngordhin….!
