[ Libra NëLinjë ]
Në oazën e shpirtit të Shkodrës
ku shekujve Drini e Buna u dëshmojnë çfarë është puthja e përjetësisë,
krenari e paarrirë qëndron Kështjellë e Rozafës
sinonim i sakrificës, qëndresës, besnikërisë, tradhtisë…
Rozafë, fortesë me fuqi feniksi brenda mureve të gurta
edhe pse shpesh mbi këto mure lozin re të murrta
idhësinë e gurëve mollojnë faqet nusërake tua t’ purpurta,
shekujve ftohtësinë ua ngrohin leshërat tua aromëftoi t’ lahurta!
Erërat e stinëve mbi trupin tënd mbollën blerim e myshk
krahnezat e dimrave çdo gjëje i ndërruan bojë,
po ujëvarës së qumështit tënd, Rozafë, a pati fuqi t’ i vë ndryshk,
bardhësi e saj Ferrëve të netëve lugatiene u qëndron pararojë!
Djathtaku yt sy lënë jashtë sfidon yllin Afërditë
dora jote ledhatare çan gurët mespërmes, përkëdhel fëminë,
këmba jote përkund djepin, shekujve ilirë u jep rritë
besë dhe dashuri e jote sfidon me zemërim Perënditë…
Zogjëve të lotëve, Rozafë,thejua gjithë kafazet,
le të fluturojnëpërjetësisht mbi dhembjen tënde të lirë,
fytyrës së përvuajtur t’ shekujve, jo, mos ia fsheh brazet,
qumësht i martires shqipe mos t’ shijojë thartirë!
Qëndrestare e dejve t’ kësaj toke, Rozafë muranë e gjallë,
ndrin këta nënqiej plot hire, pabesive u bën ballë,
dëshmi se besnikëri mban kala, lidh ura e brigje
po jeta jote, jona Rozafë, pavdekësisë qëmoti i hapi shtigje…
VIOLETA KADRIU, Podujevë, Kosovë, 2025
