GONXHE BOJAXHIUT
Pa ty jetës s’i vie era
Pa ty as dielli s’rrezon
Aromên tande e sjellë pranvera
Në nji komb që na bashkon
Shên Anjezë moj e bekueme
Ku çdo gja n’ty sjellë veç uratë
Edhe n’qiell Ti je e lumnueme
Na ban jetên tonë të begatë
Gonxhja jonë lulja je e stolisun
Që na mbushë zemrat plotë mirësi
Asnjiherë Ti s’na ke braktisun
Shên Terezë plotë me hirësi
Mrekullitë tua që shpirtin na ngrohë
Edhe në netët ku frynë acari
Fytyrën tande engjullore kur e shohë
Je identitet i çdo Shqiptari
Argjiro Ukimeri – Prizren
E nderuara Argjiro Ukimeri!
Këtu më lart’ lexova poezinë kushtuar Gonxhe Bojaxhiut – Nënë Terezës, dhe më bëri përshtypje të thella, ndaj vendosa të jap koment.
Nga poezia veçova këto vagje, po citoj:
…
Gonxhja jonë lulja je e stolisun
Që na mbushë zemrat plotë mirësi
Asnjiherë Ti s’na ke braktisun
Shên Terezë plotë me hirësi
*
Kjo poezi kaq e mirë më përkujtojë fjalët që ia tha baba Nikolla, bijës se tij, Gonxhes kur ajo ishte 18-të vjeçare:
“Bija ime bani bamirëse! Bamirësia asht si nji guralec të cilin ti e hudh’ thellë në ujë, e ti ma nuk e sheh kurrë, por ai guralec aty qëndron dhe kurrë nuk humbë!”(Nikollë Bojaxhiu)
*
me nderime,
Ismet M. Hasani, Suedi