Cikël me poezi nga një mijë vogëlima nga libri, “Gacat e prushit”

Atdhe Geci

1

Bulurimat e Gacave të prushit
i kam vargje gjaku të zemrës,
pika gjaku të shpirtit dhe të
mendjes, pika gjaku të muzës,
pika gjaku të vargut në rendje…

2

E vërteta në orë të vërtetë
i nxitë rendjet, frymën e re
i afron ëndrrat për atdheun
hap kthimin e Emrit në Iliri!…

3

Njeriu kur e krijoi poezinë
ngjan të ketë qenë i dehur
ngjan të ketë qenë në punë
ngjan të ketë qenë në shtrat…

4

Të jesh në dashuri me atdheun
me lulet që e përbëjnë kohën
me tokën që i rritë të mbjellat
je poet, -fjalë e lindur në flakë

5

Populli që shkruan histori
di ta zgjidhë gjëzën e vet
qoftë në fushën e betejës
qoftë me firmë e bisedime.

6

Zgjohu kënga ime, ngrihu vargu im
kemi edhe shumë udhë për të bërë
kemi dhe shumë vuajtje para vetes
Kosovë, jepi krahë rendjeve përpara…

7

Kam pakënaqësi në kraharor
do duhej të isha më i lumtur;
jam popull me vaj të moçëm,
kam histori të pasur të fillimit…

8

Jetoj në udhë të gjërë
ku bie shi, ku fryn era
ku deti në valë dallgëzon
jetoj ku jeton dhe Atdheu

9

Çfarëdo që të jetë koha tek ne
shiu është gjak i perëndishëm
klithmë reshë të pashtershme
lëngu më jetëdhënës i qiellit…

10

I mbushur me gjak pellazg të Naimit,
të Fishtës, Nënë Terezës, të Kadares
kjo tokë shqipesh e pellazgo-ilirëve
e do që ta naltojmë këngën për Iliri!…

11

Kjo birrë dardane me ujë malesh me borë
më krijon drithmë dashurie në tërë qenien
drithmë që rend pandalshëm nga truri tek
mendja dhe, nga shqisa në shqisë e përtej

12

Pyes, kush do isha unë pa Roganën
pa gjuhën shqipe të vendlindjes, pa
zërin kumbues të Kodrës së Brijës
dhe pa dashurinë time për Atdheun

13

Kjo jetë e vogël që çelë në mua
është jeta ime, koha në të cilën
jetoj, me poezi e ndaj jetën me
ju, dhe dashurinë me të dashurën!

14

E urrej atë çast që më la pa çast
dhe pa pjesën e ditës së mbetur
ai çast qé me shi dhe bubullimë
ai çast, i tëri humbi midis reve

15

Iliada shqiptare është vepra ime
është muza që vargjet m´i dikton
simfoni e saj është lumi dhe koha
ide e librit, shqipet në një shtet

16

Jo të gjitha poezive
ua kam fshirë lotët
jo të gjitha vargjet
i kam dehur me gotë…

17

Sa herë poezia është vajzë
dhe heroi i saj është djalë
ndodhë ( akti ) i krijimit
një lindje e së bukur

18

Prej qëmoti është thënë
prej qëmoti është shkruar
se kjo jetë është me beteja
dhe me dhimbje të mëdha

Atdhe Geci – Cikël me poezi nga një mijë vogëlima nga libri, “Gacat e prushit”