I dashuri Afrim, me zemër të lënduar e lot në sy po i shkruaj këta pak rreshta përkujtimi për Ty.
Vdekja jote e papritur dhe e parakohshme i preku familjarë, shokë e miq, veçmas ata që të njohën nga afër. Çdoherë u tregove i dashur dhe i sinqertë me të gjithë. Ishe prind dhe vëlla i denjë.
Në pamundësi me qenë prezent në lamtumirën Tënde të fundit dhembjen po mundohem me tret nëpërmjet kujtimeve.
Fytyra jote e buzëqeshur dhe plotë dashuri për jetën më shfaqet kudo.
E, kujtoj vjeshtën e vitit 1984,kur ishim së bashku plot dy muaj në shkollën 8-vjeçare “Kongresi i Manastirit” të Gllamnikut të Podujevës.
Unë në cilësinë e mësuesit praktikant të Gjuhës shqipe e ti, si semimaturant.
Kishe sjellje shembullore ndaj shokëve e shoqeve dhe arsimtarëve. Andaj, të gjithë të donin dhe i doje.
Kujtimet dhe bisedat me Ty, do t’i mbajë në zemër përherë.
Derisa të bashkohemi në botën e përjetshme do të kujtoj me dhembje e mall!
I dashuri Afrim, gjithmonë do të jesh pjesë e kujtimeve dhe lutjeve të mia!
Lus Zotin që shpirti Yt, i çiltër të gjejë paqe dhe qetësi edhe në Amshim!
ARIF EJUPI
Gjenevë, 20 janar 2025
