Arben Çokaj
Izy, me ndihmën e fuksave
U mbyll hermetikisht
Total beton!
E kapën fuksat dhe ia ngrinë ndjenjat
E kthyen në shkëmb,
Pastaj i zgërdhinë me arritjen e tyre
Iu duk begeni e madhe
Nuk e kuptojnë se ligësia kompensohet një ditë
Sa i bën keq njërit
E keqja të godet edhe ty një ditë
Ndonëse mund të vonojë…
Trashëgimia psiko-historike e këtij qyteti të lashtë
i gurëzon vajzat e mira,
vajzat e bukura i kthen në gur,
si Rozafën…
Kështu që duket se asgjë në thelb
nuk ka ndryshuar nga lashtësia
Kanë ndryshuar vetëm format,
orakulli u bë fuks në kohët moderne,
gratë e mira gurëzohen po njëlloj, si dikur
historia përsërit vetveten,
historia vazhdon.
Ja vlen të lëxohet e recitohet. Më recitim merr fuqi.