Serbia është peng i politikave të tmershme etno-klero–shoviniste

Skënder MULLIQI

Zgjedhjet lokale në Serbi, treguan që presidenti, Aleksander Vuçiqi, prap do të shalojë këtë shtet.Dhe më këtë opozitë dhe më këtë vetëdije qytetare, Vuçiqi do të mbetet gjatë në pushtet. Qytetarët në Serbi jo të gjithë por shumica po, kan mbetur më logjikën e shovenizmit serbomadh, të ngulitur thellë e për shumë dekada në logjikën e tyre, nga SANU dhe Kisha Ortodokse Serbe. Serbia që kemi pasur fatin e keq ta kemi fqinjë, jo që nuk po reformohet, por do të notojë sërish në ujëra të ndyta të grupit të kriminelëve të luftës në pushtet. Dhe, kjo është tregues së popujt tjetër më të drejtë po i quajnë serbët popull gjenocidial. Këtë e vërtetojë së fundi gjithë ajo rezistencë e grupit të Vuqiqit në selin e OKB-së që të stopohet Rezoluta për gjenocid në Srebrenicë.

Rezoluta mbeti njolla e zezë e Serbisë dhe hipoteka së ky shtet ka bërë gjenocid mbi myslimanet në BH dhe mbi shqiptarët e Kosovës, edhe pse TPI-ja në Hagë nuk e dënojë Serbinë e Millosheviqit për gjenocid, e po shihet nga ky hark kohor së është dashur të këtë një vendim të tillë.Konventa për Parandalimin dhe Dënimin e Krimit të Gjenocidit, e miratuar nga Asambleja e Përgjithshme e Kombeve të Bashkuara në vitin 1948, e përcakton gjenocidin si një krim të së drejtës ndërkombëtare, ose si “çdo nga aktet e listuara të kryera me qëllim të shkatërrimit, tërësisht ose pjesërisht, një grup kombëtar, racor ose fetar”: Se Serbia e kishte pikërishtë këtë qëllim e tregojë lufta në ish–Jugosllavi, ku Millosheviqi më bandat kriminale e terroriste të tij, vrau dhe masakrojë afër 200 mijë boshnjakë në Bosnje dhe mbi 15 mijë shqiptarë të Kosovës.Pati përpjekje të hapuara të Serbisë për spastrime etnike të formës të etnocidit dhe urbicidit.

Edhe pse gjykata e Hagës nuk e bëri Serbinë fajtore duke mos e dënuar për gjenocid, megjithate veprimet makabre të saja në terren e bëjnë atë katercipërishtë fajtore për krimet masive në BH dhe në Kosovë. Kjo gjykatë në këtë veprim automatikishtë e lirojë Serbinë dhe Millosheviqin si pjesmarrës të luftes ne BH-n dhe në Kosovë. Ky vendim ishte anakronik dhe i quditshem i kësaj gjykate ndërkombëtare për krime lufte, kur dihet së më vonë pikërishtë regjimi i Millosheviqit u ndëshkua si fajtor kryesor, më qrast edhe u bombarduan nga NATO, caqet kriminale serbe në Serbi dhe në Kosovë. Edhe pse kan kaluar shumë vite, Rezoluta për Srebernicën e miratuar nga Këshilli i Sigurimit ët OKB-së, i lëshon rrugë rezolutës tjetër për gjenocid ndaj Serbisë, dhe protagonostëve të saj, të cilët janë ulur sot këmbëkryq në pushtetin e Serbisë, si Vuçiq, Sheshel, Nikoliq, Daciq etj.

Edhe zgjedhjet lokale si ato nacionale legjitimuan grupin e kriminelëve të luftës, të cilët do të paraqesin rrezik serioz për paqën në Ballkan, kur dihet së kanë përkrahjen edhe te Putinit, i cili jetikishtë është i interesuar edhe për një vatër lufte në rajon. Askush apo krejt pak sot në Serbi po tregon gadishmeri të pranon fajin e luftës, dhe nuk është gadi të empatizojë, nuk është gadi të pranojë së ka një tregim tjetër,nga ai tregimi i rremë i Serbisë.Vuqiqi ashiqare nuk e dëshiron pajtimin, së kriminelët nuk janë gadi për pajtim, por janë gadi për konflikte të reja në BH, Mal të Zi dhe veqmas në Kosovë, të cilën po e kërcënon përditë më luftë.

Për fajin e Serbisë, edhe pas 30 vjetësh, politikishtë situata ka mbetur e njejtë, në koalicine politike zgjedhore në këte shtet ka luftë ndaj popujve jo serb në Ballkan. Lufta në Serbi është bërë koncept ideologjik, e një situatë e tillë më koalicione qfarë po votohet atje, është hapje e llogoreve të reja të luftës. Një konflikt i ri siq po pretendon Serbia e Vuqiqit do të ishte shumë herë më i përgjakshem dhe më i egër se ai i më parshmi në Bosnje dhe në Kosovë. Serbia është është peng i politikave të tmerrshme, retrograde, nacionaliste që janë katastrofike edhe për vetë ata, të cilat politika janë krijuar nga liderët e partive politike etno-klero-shoviniste…