– Cikël poezish nga libri, “Kanuni poetik” I dhe II
FLUTURIME LIRIKE
Ah, ky shpirti im fluturak, i hap
Krahët të kap largësi. Do ta deh
Vuajtjen me dhimbje, veten me
Veteveten, por shpirti fluturak,
Nuk ndalon, as kur dehja dehet,
As kur dehja të dehurit i deh!…
ZBORURI LIRICE
Ah, acest suflet zburător al meu,
Brațele ți le prinde-ndepărtarea.
Voi îmbățta suferița cu durere,
Eu însuși, dar spiritul zburător,
Nu se oprește, nici când se îmbătă,
Nici cînd beția îmbată pe beații!
ATDHEU
Jam fije bari i bimur n` këto troje
jam gjuha shqipe e dheut amtar,
në zemër kam të dashurën Kosovë,
në shpirt e kam të lashtën Çamëri.
PATRIA
Sunt firul de iarbă plantat în aceste țări
Sunt limba albaneză a pământului autohton,
În inima mea am prietena kosovo,
În sufletul meu am o cameră antică.
P0EMË PELLAZGE
Jam tek një guri që i këndon vetvetes, tek
guri që di shumë për lashtësinë e atdheut
tek guri që është mendje dhe shpirt njeriu
tek guri kujtesë dhe i kohërave të kaluara.
Atdhé, te kjo tokë banon shpirti natyror i
vendit, autori i konceptit të dijeve si libër
poezinë e quaj, rrëfim i paemër i shpirtit.
Poemë pellazge, vargje të këputura t´artit
Shqipëria nuk është vetëm e djeshme, ajo
është e kaluar dhe e ardhshme e atdheut,
për çamët e arbanët, Greqia është e huaj!
Atdhe, në zemër unë kam dashuri për ty
por forcat e fatit duken të pamëshirshme
për zvogëlimin s´kemi pse t´arsytohemi
atdheun ynë na thërret të përbashkohemi!
Me ngjyrat që shkruajmë jemi të njëjtë
në vendlindje gjeta ca kalli të lashtësisë,
shtëpiza të rralla të barit dhe të kafshëve.
Pellazgë jemi shqiptarët e sotëm, pellazg
në gjak, në gjuhë, në shkrime dhe libra
Alfabeti pellazg me pesëdhjetë e katër
shkronja, është në truporen e shqipes,
në truporen e secilës germë të Manastirit
P0EM PELLAZG
Sunt la o piatră care cântă singură, la
piatra care știe multe despre vechimea patriei
la piatra care este mintea și sufletul uman
la piatra amintirii şi a vremurilor trecute.
Patrie, în acest pământ locuiește spiritul natural
al locului, autorul al conceptului cunoaşterei în carte
numesc poezie, mărturisire fără nume a sufletului.
Poezie Pelazge, versuri rupte de artă
Albania nu este doar ieri, ea
este trecutul și viitorul patriei,
pentru ceamii și arbani, Grecia este straina!
Patrie, în inima mea am dragoste pentru tine
dar forțele destinului par nemiloase
nu trebuie să găsim scuze pentru reducere
Patria noastră ne cheamă să ne unim!
Cu culorile pe care le scriem, suntem la fel
în orașul natal am găsit niște știuleți din antichitate,
iarbă rară și cabane de animale.
Albanezii de azi sunt Pelazgi, Pelazgi
în sânge, în limbaj, în scrieri și cărți
Alfabetul pelasgian cu cincizeci și patru
scrisoare, este în corpul albanez,
în corpul fiecărei scrisori a Mănăstirii
* * *
Pejsazheve njerëzore të dashurisë
ka aq shumë trazira në unaza ari
dhe aq zbrazëti dashurie në puthje
dhe aq fshehje mëkatesh të ëmbla,
më tha një grua bjonde në Romë.
Maurelës me shpirt të jasemintë
i pëlqenin muzika dhe argëtimet
mik, në brendësi kam botën time,
unë jam grua e lindur me ves, por
mëkatet në kraharor më përgjakin!…
* * *
Peisaje umane ale iubirii
sunt atâtea tulburări în inelele de aur
și atâta goliciune de iubire în sărut
și atâta ascundere a păcatelor dulci,
mi-a spus o femeie blondă din Roma.
Maurela cu suflet de iasomie
îi plăcea muzica și divertismentul
Prietene, înăuntru am lumea mea,
Sunt o femeie născută cu vicii, dar
păcatele din pieptul meu sângerează!…
* * *
Në Çamëri, dhe gjithandej Moresë
dritë bën gjuha shqipe, fjala e nënës
shqipja pellazge, dhe shqipja epirote
Në Greqi, Shqipëria ka një Shqipëri…
* * *
În Çameri și în toată Morea
Limba albaneză, cuvântul mamei, face lumină
albaneză pelasgiană și albaneză epirotă
În Grecia, Albania are o Albanie…
* * *
Kështu do thoshte Gjergj Kastrioti,
Abdyl Frashëri e Hasan Prishtina
nder është të jesh një Iperiot, pat
thënë Eskili tek mërgohej në Itali.
* * *
Așa ar spune George Kastrioti,
Abdyl Frashëri și Hasan Prishtina
Onoarea este să fii un iperiot, Pat
A spus că Eskil a fost exilat în Italia.
* * *
Trojeve ku jetojnë sot shqiptarët
ka trazira, revolta dhe të burgosur,
atdheut ne ia shtojmë fuqinë, nëse
i përdorim gurët e saktë të të urtit.
* * *
Țările în care locuiesc albanezii astăzi
Există revolte, revolte și prizonieri,
Patriei adăugăm putere la dacă
Folosim pietrele corecte ale sagei.
* * *
Revoltat për lëvizje përpara kanë
nevojë, për pak mësime të lirisë
Ata që ende s´kanë rënë për atdhé,
Atdheu në rrezik, të bashkohemi!
* * *
Revolte pentru a merge mai departe
Nevoie, mici lecții de libertate
Cei care nu au căzut încă în patrie,
Patriei în pericol, alătură -te!
* * *
Nga rrjedh Drini, Vjosa dhe Thiami,
i gjallë për dheu është lidhur çami,
për tokën mëmë dhe, për vëllain det,
kam gjakun tim që i dalë zot vetë!…
* * *
De la Drini, Vjosa și Thiami,
Viu pentru sol este legat de ceam,
Pentru pământul părinților și,
Pentru fratele cel mare,
Am sângele meu că sunt Dumnezeu! …
* * *
Çamëri, Shqipëri shqiptare
je e bimur o shpirt ku je
ti je gjakja e kombit tonë
je Shqipëri e lerë mbi dhé…
* * *
Ceamăria, Albania Albania
Ești plantat O Suflet unde ești
Tu ești sângele națiunii noastre
Ești Albania rămasă …
KËNGËT E ULLIRIT
Nuk ka Shqipëri pa origjinën pellazge
pa datë të gjuhës dhe pa adresë antike
origjina jonë është më e hershme se
shkronjat, dhe më e hershme se librat.
Zeus, asgjë s´është si në kohën tënde
faltoret, olimpi, gjuha dhe gjeografia
të tëra janë shndërruar dhe zvogëluar,
ulliri ëndërron, janë dhe disa fije bari,
që i japin gjak ndjenjës së sovranitetit.
Në këtë këndim të ashpër dhe të saktë
ndiej plagët e Çamërisë dhimbjet e saj
ndiej këngët e shtypjes e të mohimit
këngët popullore për Çamërinë e lirë.
Le të plas gënjeshtra dhe kali Greqisë
Çamëria po ringritet mbi hirin pellazg
me fjalët e gjuhën e palat e fustanellës.
Me mija janë çamët që kanë rënë për
liri, për prag të shtëpisë e për Atdhe.
Noa, i takoj një vendi që vdes për liri,
i takoj një vendi që lidhen për varri,
i takoj një vendi që di të bëj rilindje!
Adheu për Çamërinë nuk di të heshtë!
Le të çahen erërat dhe kërcënimi grek,
Çamëria Republikë, bashkon atdheun
Çameria Republikë,bashkon Kosovën
Çamëria Republikë, bashkon Iliridën
Çamëria Republikë, i bashkon trojet!…
CÂNTELE DE MĂSLINE
Nu există Albanie fără origini pelasge
nici o dată în limbă și nici o adresă veche
originea noastră este anterioară
scrisori și mai devreme decât cărțile.
Zeus, nimic nu e ca pe vremea ta
sanctuare, Olympia, limbă și geografie
toate sunt transformate și diminuate,
măslinul visează, sunt și niște fire de iarbă,
care dau sânge sentimentului de suveranitate.
În acest cântat aspru și precis
Simt rănile Çamëriei, durerile ei
Simt cântecele de oprimare și negare
cântece populare pentru Çamëria liberă.
Lasă minciunile și calul să spargă Grecia
Biserica este reconstruită pe cenușa pelasgică
cu cuvinte și limbaj și părțile laterale ale rochiei.
Cu mine sunt Çam care s-au îndrăgostit
libertate, pentru casă și pentru Patrie.
Noa, întâlnesc o țară care moare de libertate,
Întâlnesc un loc destinat mormântului,
Întâlnesc un loc care știe să facă renaștere!
La revedere Çamëriei, nu pot să tac!
Lasă vânturile și amenințarea grecească să se spargă,
Camera Republicii unește patria
Chameria Republica unește Kosova
Republica Çamëriă, unește Iliria
Çamëra Republicii unește pământurile!…
Përktheu në Rumunisht nga shqipja,
Shkrimtari i shquar, Baki Ymeri
Bukurësht, 15 Nëntor, 2022
