Milazim Zeqiraj
Ne jemi shumë më shumë,
kemi zgjedhur paqen e lirin,
tiranit dhe stuhit do ti ndalim,
që liria e dashuria
të fiton çdo kuptim
Në zhurmën e luftës,
zëri i paqes,
s´po ndëgjohet shumë,
por një ditë,
do të shpërthejë jehonë.
Rezistenca kundër luftës po rritët,
si dielli që ngrohë në agim.
Liria do të shpërthejë,
si lule në pranverë.
Të punojmë sebashku,
sot për paqe,
së nesër është vonë.
Mos hapni plagë në plagë,
por liri e dashuri në çda fron.
Të mbjellim lule jo vetëm në Tokë
por edhe në Hënë e Mars,
së njerëzimi gjithëmon dëshiron,
një botë më liri e paqe,
e jo më dhimbje e plagë.
Prill ’25
z. Milazim!
Ju lumtë për poezinë për paqen dhe lirinë!
Në vend të komentit po e jap këtë mendim:
Liria na duhet si uji që u nevojitet bimve.
I urti Sami Frashëri na ka mësuar:
ATY KU S’KA LIRI, ZEMRA DHE SHPIRTI VUSHKËN SI BIMA PA UJË!
Respekt!
I.M.H.
Përshëndetje z. Hasani
Ëdhe ata pak rreshta tuaj janë thëllsia e një poezie.
Me respekt M. Zeqiraj