Vazhdon nga numri i kaluar me titull: “Dashuria dhe një ëndërr në një natë pranvere” publikuar në Fjala e Lirë, më 26 Shkurt 2023
Pjesa e pestë (5)
E djeshmja e ”lavdishme” dhe e sotmja e turpshme, është e juaja, Jakup *), janë turp, marrëzi e çmenduri *).
Dhe bisedat e e letrat e Lumturisë e Sylës
Si zakonisht, edhe kësaj radhe, më nxiti një ”opinion” i Jakup Krasniqit me titull ”Ngatërrimi i të djeshmes së lavdishme me të sotmen e turpshme” i datës 15/05/2018.
E djeshmja e ”lavdishme” dhe e sotmja e turpshme, e juaja Jakup, janë turp, marrëzi e çmenduri.
Dhe ky turp i juaji më shtyu të shkruaj, pa e lënë anash ”dramën”e Sylës dhe shumë e shumë luftëtarë të mëhershëm që luftuan pa hile e pa pare për atdhe, për vatan e për vendlindje, për Kosovë e për Shqipëri.
Të tillë kishte që para më shumë se 100 vjetëve e këndej, nga Luftërat Ballkanike, ajo e Parë, Lufta e Dytë Botërore dhe kjo e fundit, 1999, që kishte me dhjetëra, qindra e mijëra luftëtarë trima por jo aq shumë sa ju i kishit ”pasur”, afro 60.000 ”luftëtarë” e ”veteranë”, më shumë se Ushtria e Lekës, Aleksandrit të Madh të Maqedonisë *).
KjoJakup, lufta e fundit nuk ishte luftë e juaja por luftë e forcave të NATO-s dhe ish Jugosllavisë së mbetur, Unionit Serbi e Mali i Zi.
Kur njeriu lexon tituj senzacional, domosdo se dëshiron së pakut ta kthej kryet e të dije kush është autori dhe për çka bëhet fjalë. Titujt e gazetave dhe të librave shpesh e detyrojnë lexuesin që ti marrë e ti shfletoj e nganjëherë shkon deri në fund të librit duke i lexua nga shkaku i vetëm se kush është atutor.
Njëherë në Teatrin e Kosovës luhej një premierë me titull të një drame të Shekspirit dhe kur salla u mbush përplot me shikues e u hoqen perdet, dualën aktorët. Ajo nuk ishte “tragjedi” e Shekspirit por një motërzim në shqip nga një “autor” e regjisor shqiptar. Rexhep Hoxha *), shkrimtar për fëmijë dhe autori i “Lugjeve të verdha” dhe i dhjetëra librave për fëmijë, nuk duroi dhe në m`nyrë demostrative doli nga teatri duke i thënë disa fjalë jo fortë të pëlqyeshme për regjisorin e të tjerët, pra shikuesve.
Jakup, ti edhe pse nuk je si Aleksandri (Leka, luftëtarë) e Rexhep Hoxha, u bëre i madh në ”luftë” e përfitove edhe më shumë pas lufte, pasuri e postet më të larta shtetërore.
Dhe, kjo më ka ndodhur edhe mua disa herrë. Dje apo pardje pasi e lexova, një shkrim të Jakup Krasniqit me titull shumë bombastik, “Ngatërrimi i të djeshmes së lavdishme me të sotmen e turpshme”, mendova për të satën herë, ku po jetoj unë?
Por pa dashur që të flas për Jakupin, vetë gishtat e dorës më shtyjnë e më “detyrojnë” të pyes Jakupin:
-A ishe ti Jakup Krasniqi, ai i cili e quan, kohën e artë (vr.aut.) atherë kur paska shlëlqye me “motin e madh”, e kohën e “lavdishme”? Sigurisht mendon vitet 1997, 1998 e 1999, dhe “kohën e tashme”, pra “të sotmen e turpshme” që nuk e ke më vëmendjen e popullit që aq shumë u thirre.
-A ishe ti Jakup (deri dje në pdk-në dhe si kryetar kuvendi) dhe sot në Nismë, që ti i thua të “lavdishme”, ato të djeshmit dhe të turpshme, politikat e ditëve të tona, vetëm pse je largua nga PDK-ja? Dmth kah të shkon ti, është rruga e lavdishme ndërsa të tjerat, që edhe ti ishe deri dje janë të turpshme?
Pse nuk largoheshe Jakup nga PDK-ja kur e dije se po të “turpërojnë” ty e ”luftën” e lavdishme të ”ushtrisë” tënde?
Eh more Jakup, ti e ke “shtëpinë” në kerr si të Nastradin Hoxhës, e kthen kah të duash.
Derisa, “LDK-ja akuzohej nga “komandantët”, sot “komandantët” e akuzojnë njëri tjetrin, Hashim Thaçin, Ramiz Lladrofcin etj., me polemika e akuza, sharje, ofendime e kërcënime. Ramiz Lladrovci e Rexhep Selimi shahen. Shahen e ”hahen” edhe Ramushi e Rexhep Selimi, Jakupi, Adem Grabovci e Ramushi. Adem Grabovci me ”ftyrën”, dalin kundër Jakupit e Hashimi e quan Jakupin ”Jakupovski” në përgjimet e ”PRONTO” …. Të gjithë kundër të gjithëve.
Është “i vetmi” Hashimi që nuk flet. Ai mendon se më lehtë do të “shpëtoj” nëse nuk flet as atëherë kur e akuzojnë, tash së fundit edhe për vrasjen e Behajdin Allaqit, nga shokët e vetë.
Po për keto nuk flasin vetëm mjetet e informimit që janë të “krahit të luftës”, veç atyre të që janë me orientim të dhjathtë shkruajnë.
“Lufta” e (pa)drejtë e uçk-së e udhëhequr nga po këta “komandantë” po del sheshit, se nuk ishte luftë e drejtë, se ata nuk kanë luftua për çlirimin e Kosovës por kanë kuftua për diçka tjetër, për pushtet e pë pare, me “e vjelur” e vjedhur djersën e mërgimtarëve dhe ato pakë toka kooperativiste, prona të ish kooperativave bujqësore komunave dhe fabrikat, që u shitën “për një kafshore bukë” *) në Kosovë, deri në 220 e më shumë hektarë tokë, pa i përmendur vrasjet e kundërshtarëve politikë.
Vrasjet politike të aktivistëve, gazetarëve dhe të ushtarakëve, politikanëve e të kryetarëve të komunave, si duket po iu shërbejnë politikanëve të tashëm që jo vetëm ti mbajnë postet që i kanë por edhe ato që pretendojnë se do ti marrin, madje edhe ato në organizatat ndërkombëtare, në OSB e në OKB (?) dhe të nderohen me tituj prestigjioz për “paqë (?) deri te qmimi NOBEL, në Osllo të Norvegjisë. Ramushi mendon të bëhet president, sikurse Hashimi.
…
Ndërsa po shkruaja për temat politike të javës, më dukej se Lumturia e Syla pritshin radhën duke pritur te “dera” e më luteshin që të shkruaj (edhe) dhe ta përfundoj sa më shpejt “tregimin” për ta, dashurinë e vuajtjet, sakrificat e momentet e lumtura që kishin pasur.
Kisha vendosur që të shkruaj sa më shumë e të publikoj letra të shkurtëra për jetën e tyre, ndejat e tyre, emocionet takimet te lama e gardhi e nganjëherë edhe zënkat e tyre kundër njëri tjetrit
Dikush nga miqt e mi më pyeti:
–A është Syla vetëm “hero” i romancave tua apo edhe hero i Kosovës?
-Ku ta dije unë, iu gjegja shkurt, vlerësojeni ju!
Ai kishte shkua në aradhat partizane si hero I tregimeve të mia, se kishte besuar, sepse ishte idealist … por Kosova u ripushtua dhe nga ky shkak ai iku nga Kosova. Dhe nuk ishte ai i vetmi që iku. Por, Syla është personazh tregimesh e romanesh, shpresoj, para së gjithash.
E Syla më “thërriste” përsëri e unë nuk e ndieja vehten të qetë e as nuk do të kisha ndërgjegjën time të pastër kur ai më thonte:
-“Më ndihmo! Për mua po flitet “shumë”! Unë kam besua se ajo ishte rruga më e drejtë që vetëm me pushkë mund ta çlirojmë vendin …! Nuk dua asgjë, nuk e dua as statusin e veteranit e as të të burgosurit politik!
Dua vetëm të dihet e të thuhet e vërteta botërisht për mua dhe për …dhe më doli gjumi e thash me veti:
-Syla është gjallë. Ai nuk ka vdekur.
Në letrat të cilat i lexova me kujdes, kuptova se Lumturia ishte martua me një tjetër burrë nga Shqipëria dhe kishte dy vajza …
Raportet e Lumturisë me Sylën shpesherë nuk ishin raporte miqësore, të mira dhe jo rrallë ziheshin me fjalë sikur gjelat për asgjë por kishte edhe momente kur ajo, edhe pse e martuar, do ti shkruante “Sulos” letra e lavde:
– Do të të gëlltis, që të të kem në bark e të të nxjerre kur të dua une. ….
Sepse po nuk ke pasur diçka apo dike tjetër më të mirë, pse të ndahem nga burri?
Zakonisht kur ndahesh, ka një njeri tjetër që e do më shumë dhe mua më ka shkuar mendja disa herë por nuk kam hasur një burrë më të mirë se ky që kam për mua, them se më të mirë ka plot …
E keshtu e kam mbajtur dhe do e mbaj sepse me trajton mirë. Është me kulturë dhe i duruar
-Nuk më don, nuk don të shihesh me mua?
– Kur të vish këtu.
-Te pyeta: …!
– Por, jo të shkruaj letra për këto gjëra. Nuk e bëj ate shërbim, kurrë. Ofendohem dhe ndjehem e keqpërdorur.
– Unë mendova se dje …
– Si dashuri, simpati e konsideratë
-Unë nuk dua që ti të ndahesh nga burri, nëse nuk don.
– Unë nga burri ta thashe dje shumë qartë: nuk ndahem se nuk dua ta bëj por para teje u dorzova. Dhe mund të kam gabua por e bëra ngase të dua. Nuk mund të anoj nga ndarja, për asgjë por ti më pëlqen, më ngjit.
Kam … (disa) vjet me të martuar dhe i vënë në balancë dhe mund të kam gabua por e bëra me ty ngase të dua.
Më lodhe kot. Nuk e mendova kaq të dobët këtë lidhje me ty. Mu duke ndryshe.
Shëndet!
Po iki për sot. Ndjehem e lodhur dhe i mërzitur. Të gjitha bashkë dhe ishte totalisht e kotë. Gjërat duhët të jenë të lehta. Kur bëhen të vështira, të lodhin dhe nuk i shijon më.
-Por nuk kam dashur të të lendoj me fjalë. Nëse mendon ndryshe, të lutem më fal!
-Letrat e bisedat qe kishim të mbeten në mes të neve!
-Po aty do të mbeten. Ti dyshon?
Me duket sikur do që të të shkoje tëndja (sipas teje, vr. aut.)
Ate qe do ti, te shkruajmë këtu për gjëra që as nuk i prekim as nuk i dimë se si janë.
Por si te duash.
– Jo! Nuk dua ashtu. Nëse nuk më don, më në ”fund” tërhiqem edhe unë pa asnjë kusht.
– Ti ndoshta pa qellim, por më ke … ma ke ndarë zemrën në dysh. Unë kam të njëjtën ndjenjë pë ty, për gjërat fizike
Cilen?
– Me të shkruar. Me duken përverse ndjenjat për ty.
-Unë nendova se dje …
-Si dashuri e simpati
– Mos u ndaj por më trego, si do te vazhdojmë, nëse vërtetë më dashuron?
– Po ti e di.
-Unë jam në gjendje me sakrifikua po aq sa më lejojnë kushtet e rrethanat, tradita e kultura.
– Unë nuk i dua sakrificat e tua. Kjo duhet të jetë diçka e bukur, jo me fjalën sakrificë *) brenda
-Ti më thua: nëse të pëlqej e pastaj?
– Pastaj do bëjmë dashuri.
– Pse të vije në Tirane, nëse …?
– Po ti the që do të vish.
Dhe doje të siguroheshe dhe do të bënim …?
– S…?
*) Jakup Krasniqi
Jakup Krasniqi (i lindur më 1 janar 1951) në fshatin Negrovc të Komunës së Drenasit, është politikan shqiptar dhe ish-President i përkohshëm i Kosovës. Ka qenë Kryetar i Kuvendit të Kosovës. Gjatë Luftës së Kosovës ai ishte zëdhënës politik i Ushtrisë Çlirimtare të Kosovës (UÇK-së). Në nëntor të vitit 2020 u arrestua për krime lufte kundër njerëzimit të paraqitura para Dhomave Speciale të Kosovës.
*) ÇMENDURI f.
- vet. nj. Gjendja e njeriut të sëmurë nga mendja, humbje e plotë e aftësisë për të menduar në mënyrë normale për shkak të çrregullimeve të rënda psikike, marrëzi.
Kaloi në çmenduri.
- vet. nj. Mungesë e plotë e arsyes së shëndoshë në veprimet ose në fjalët e dikujt, marrëzi. Kjo është çmenduri.
- Sjellje, veprim ose fjalë prej të çmenduri; diçka në kundërshtim të plotë me arsyen e shëndoshë, marrëzi. Ka bërë mjaft çmenduri. Hoqi dorë nga çmenduritë. Nuk merrem me çmenduritë e tij.
ÇMENDURISHT ndajf.
Si i çmendur, jashtëzakonisht tepër, jashtë çdo mase të arsyeshme, marrëzisht.
E dashuron çmendurisht.
*) Aleksandri i Madh
Aleksandri i III i Maqedonisë (maqedonisht: Александар III Македонски Aleksandar III Makedonski; greqisht: Αλέξανδρος Γʹ ὁ Μακεδών, Aléxandros III ho Makedȏn; 20/21 korrik 356 Para.K. – 10/11 qershor 323 Pr.K.), i njohur përgjithësisht si Leka i Madh (greqisht: ὁ Μέγας, ho Mégas), qe mbret (basileus) i mbretërisë së lashtë helene të Maqedonisë dhe anëtar i dinastisë së Argeadëve.
Leka i Madh ishte një ndër komandantët më të suksesshëm të të gjitha kohërave, ku në moshën 32 vjeçare kishte pushtuar pjesën më të madhe të botës së atëhershme (në shek IV p.e.r.). Aleksandri lindi në Pella të Maqedonisë në vitin 356 p.e.r. Babai i tij ishte mbreti i Maqedonisë, Filipi II dhe nëna e tij, princesha e Epirit, Olimpia. Pas vdekjes së Filipit II, i biri u ngjit në fron për të vazhduar taditën mbretërore. Aleksandri përfundoi bashkimin e të gjithë qytet-shteteve greke të kohës dhe pushtoi pjesën më të madhe të botës së atëhershme (Azisë së Vogël, Persisë, Egjiptit) duke arritur deri në Indi.
ALEKSANDRI I MAQEDONISË
✤ (Aleksandri III, 356-323 p.e.r.). Mbret i Maqedonisë në v. 336-323 p.e.r., i mbiquajtur Aleksandri i Madh, (Leka i Madh). Ishte biri i Filipit II dhe i princeshës epirote Olimpia (shih), e cila e edukoi me karakter të fortë. E mori arsimin nga Aristoteli dhe u përgatit si ushtarak në një varg luftërash. Pas vrasjes së Filipit më 336 p.e.r. mori pushtetin në Maqedoni dhe u zgjodh komandant i përgjithshëm i forcave greke kundër Persisë. Ndërmori një fushatë në V të Maqedonisë më 335, kur rrethoi edhe qytetin ilir Pelion (shih). Më 334 p.e.r. A. i M. nisi fushatën kundër perandorisë persiane, të cilën e theu dhe krijoi një perandori të gjerë që shtrihej nga tokat e mbretërise maqedone në Evropë e deri në brigjet e lumit Ind në Azi, e të Nilit në Afrikë. (N. C.)
Burime, referenca dhe shënime:
- Fjalori Enciklopedik Shqiptar (1985)
- Artikulli origjinal – Aleksandri I Maqedonisë
Vrejtje: Të dhënat mund të jenë te pasakta, por u në u mbështeta në Wikipedia në gjuhën shqipe
https://sq.wikipedia.org/wiki/Aleksandri_i_Madh
*) Rexhep Hoxha
Rexhep Hoxha (1929-2019) u lind në Gjakovë. Shkollën fillore dhe të mesme i kreu në vendlindje, ndërsa albanologjinë e studioi në Beograd. Një kohë punoi redaktor i “Rilindjes për fëmijë” në emisionin për fëmijë të Radio Prishtinës, ndërkaq shumë vite e ligjëroi lëndën Letërsi për fëmijë në Shkollën e Lartë Pedagogjike të Prishtinës. Veprat e tij të njohura për fëmijë janë: “Gjethe të reja”, “Picimuli”, “Lugjet e verdha”, “Zëri i pyllit”, “Verorja”, “Ermali” Rexhep Hoxha ndërroi jetë me vitin 2019
*) KAFSHORE f.
Kafshatë. Dy kafshore bukë.
*) SAKRIFICË f.
- Heqja dorë me dëshirë nga të mirat vetjake, nga diçka e nevojshme a e shtrenjtë për të arritur një qëllim ose në të mirë të dikujt; flijim; vetëmohim. Sakrifica të rënda (të mëdha, të shumta). Sakrifica për punën (për luftën). Shpirti i sakrificës. Bëjnë sakrifica. Ia arriti me sakrifica.
- kryes. Mungesa të rënda në jetën e përditshme, që sjellin mundime e vuajtje; humbje të rënda. Sakrifica të përditshme. Jetë me sakrifica. Me vuajtje e me sakrifica.
SAKRIFIKIM m.
Veprimi sipas kuptimeve të foljeve SAKRIFIKOJ, SAKRIFIKOHEM. Sakrifikimi i vetvetes (i jetës, i interesit vetjak). Sakrifikimi i njerëzve (i të mirave).
SAKRIFIKOHEM vetv.
- Bëj fli veten për një qëllim a për të mirën e dikujt, jap jetën për dikë a për diçka, flijohem, bëhem theror. U sakrifikuan për atdhe (për lirinë e vendit, për shkollën shqipe).
- Rroj me mungesa të mëdha e me mundime, për hir të një qëllimi ose për të mirën e dikujt, bëj sakrifica. Janë sakrifikuar gjithë jetën për ta rritur sa më mirë të birin.
- Pës. e SAKRIFIKOJ.
SAKRIFIKOJ kal.
Heq dorë nga diçka për hir të një qëllimi ose në të mirë të dikujt; nuk e kursej ose e lë të humbasë dikë a diçka për të arritur një qëllim; flijoj, bëj fli, bëj theror. Sakrifikoi jetën (veten). Sakrifikoi gjumin (kohën e lirë, pushimin). Sakrifikoi çdo gjë (gjithçka) për të mirën e atdheut. Sakrifikoi një ushtar në shah. Nuk e sakrifikojmë asnjë mënyrë lirinë (pavarësinë).
SAKRIFIKUES mb.
Që është i gatshëm të bëjë sakrifica për një qëllim a për të mirën e dikujt, flijues.
Ka shpirt sakrifikues.
Malmö, 18 aj 2018, Malmö
https://www.fokusi.org/edhe-e-djeshmja-edhe-e-sotshmja-jane-te-turpshme/
( Vazhdon )
Sinan Kastrati, Suedi
Malmö, 27 shkurt 2023
sinan.kastrati@hotmail.com
