[ Libra NëLinjë ]
Ibrahim-Miran Kelmendi
Vitin e kaluar, më 12 dhjetor 2024, në FB paskam postuar tematikën me titull, si më sipër. E kisha harruar. Tani e hasa gjatë kërkimeve në GOOGLE. Nuk qenka ruajtur në FB. Tekstin e paska ruajt ish-bashkëveprimtari Sheradin Berisha dhe e paska publikuar në portalin e tij “pashtraku”, duke ia bashkëngjit gjithë debatin grindavec që kishim mes nesh. Bile e paska ilustruar edhe me një fragment, të cilin po e (sh)përdor edhe unë për ilustrim, sepse po dua tu kërkoj falje pubilisht, Zonjes Suzana Mimuniviq-Gërvalla dhe Sheradinit – për fjalorin arrogant që paskam përdor.
Në vazhdim po e sjell teksti i postimit të atëhershëm, sepse dua ta aktualizoj presionin ndaj familjarëve Gërvalla – të angazhohen për hetim e gjykim për vrasjet e 17 janarit 1982, të Jusuf e Bardhosh Gërvallës dhe Kadri Zekës, meqë po kalojnë vitet dhe dëshmitarët e atyre zhvillimeve, por edhe vrasësit, po e humbin betejën me biologjinë / vdekjen për shkak të moshës:
* * *
Fatkeqësisht familjarët e Jusuf Gërvallës, bashkëshortja Suzana, vajza Donika, vëllezërit Hyseni dhe Avdyli, asnjëherë nuk kanë pas angazhim konkret në Gjermani që të zbulohen vrasësit e Jusufit. Djemtë Premtoni dhe Ergoni bëhen sikur nuk ekzistojnë. Por as shokët e bashkëveprimtarët e Jusufit nuk kanë ndërmarrë pothuajse asgjë për zbulimin e vrasësve të Jusufit, me përjashtim të Feridin Tafallarit, që i ka dërguar disa shkresa…
PSE nuk janë angazhuar e nuk angazhohen, nuk i di arsyet e tyre.
Në Gjermani dhe gjithandej, për arsye “pragmatike” institucionet e drejtësisë edhe mund të mos e kenë prioritet të zbulohen vrasjet politike. Në raste të tilla janë të domosdoshëm sidomos angazhimet e familjarëve, shokëve e bashkëveprimtarëve, që të ushtrojnë presion mbi institucionet kompetente, kur dyshohet se ato preferojnë të mos veprojnë. Shembulli më sqarues është rasti i vrasjes së kroatit Stjepan Gjurakoviq, i vrarë nga shërbimet jugosllave në vitin 1983, edhe pse kishte azil politik në Gjermani.
E veja e Gjurakoviqit, e përkrahur nga emigracioni kroat, ia doli të detyroi institucionet gjermane që ta detyrojnë Kroacinë t’i dorëzon ish-kryeshefin e SDB-së (UDB) federative Zdravko Mustaq dhe ish-kryeshefin e SDB-së së Kroacisë Josip Perkoviq. Atyre u është bërë gjyq në Gjykatë kompetente në Mynhen, si urdhërdhënës për vrasje, dhe tashmë po vuajnë dënimin në Gjermani.
E veja e Jusufit, Suzana, e sidomos vajza Donikë, pas vitit 1990, i patën mundësitë më të mira se e veja e Gjurakoviqit. Ato do të ndihmoheshin me financa nga qeveria Bukoshi, ku ishte e angazhuar Donika, por edhe nga shumë bashkatdhetarë, që të angazhonin avokatë e dedektivë eminent në Gjermani, që të bënin presion mbi institucionet e drejtësisë gjermane, të cilat, fatkeqësisht, po simulojnë pamundësinë e tyre për t’i zbuluar vrasësit.
Ndërsa gjatë këtyre katër viteve, besoj, qeveria e KM Kurti nuk do të ngurronte të ndante mjete financiare për të angazhuar avokatë e dedektivë në Gjermani që të riaktivizohen hetimet për zbulim e gjykim të vrasësve. Donika kishte edhe favore ekstra: vjehrri i saj ka qenë ministër i brendshëm në Gjermani, ndërsa Bashkëshorti ka qenë parlamentar në Parlamentin e Gjermanisë.
Deri në vitin 1991, kur hetimet i udhëhiqte Landeskriminalamt Baden-Württemberg (Enti republikan i kriminalistikës / Shtuttgart), isha në rrjedhë për rezultat të hetimeve, sepse isha caktuar edhe dëshmitar në procesin gjyqësor kundër Riza Salihut, i zhvilluar në vitin 1991 në Landgericht / gjykatë në Shtutgart. Kryehetuesi dhe prokurori ishin të bindur se Riza Salihu ishte njëri nga dy vrasësit, por procesi gjyqësor qe ndërpre, sepse qeveria gjermane nuk u angazhua mjaftueshëm për ta detyruar Jugosllavinë / Serbinë që t’i dorëzonte dëshmitarët që i kërkonte trupi gjykues.
Tashmë hetimet i kanë kaluar BKA (Bundeskriminalamt / Entit federativ të kriminalistikës), me gjasë nga frika se edhe Shtutgarti po vepron si Mynheni – po detyron që të zbulohen vrasësit, edhe pse qeveria federative duket se për hir të interesave shtetërore, duan të mos ndodh zbulimi i vrasësve, siç ndodhi në rastin e kroatit Gjyrakoviq.
Po të kisha të drejtë të angazhoja avokatë e dedektivë në Gjermani, i kisha mundësitë të përdoroja mjetet e Fondit “vendlindja thërret” gjatë nga maji 1998 deri në qershor 1999. Atëherë i kam pas quar fjalë Donikës, se isha i gatshëm të angazhohesha për ta ndihmuar financiarisht, nëse nuk kishte gatishmëri “kryeministri” Bujar Bukoshi, por, fatkeqësisht, nuk ktheu përgjegjje.
UROJ, në ndërkohë Zonja Donika Gërvalla-Schwarz, zv-kryeministrja dhe ministrja e jashtme e Republikës së Kosovës, t’i përdor favoret që i ka, për t’i riaktivizua hetimet në Gjermani.
* * *
Fatkeqësisht familjarët e Jusuf e Bardhosh Gërvallës nuk patën bërë padi as kundër Riza Salihut në Prishtinë, i cili në televizione e gazeta në Prishtinë pat shpif se Jusufi dhe Bardhosha ishin spiunë të UDB-së.
Këtu mund të dëgjohen shpifjet që i ka bërë Riza Salih më 16.03.2012, në tv klan Kosova:
* * *
Për ata që janë të interesuar për debatin grindavec që kam pas me Sheradin Berisha (për këka e pata bllokuar, e tani nuk po di ta zhbllokoj), këtu mund ta lexojnë:
