Në gjirin e atdheut kudo po kthehet
shpresa, dhe, një botë më poetike
pjesë të atdheut bashkë po festojnë
ditën e gjuhës shqipe dhe t´flamurit
Në dhomën e krijimeve erdhi muza
që ti thyej sa mure të mbetur anash
plagët e jetës janë vuajtje të rënda
veprat e mendjes janë stuhi zemre
Një ndërrim i heshtur janë stinët
qershitë me lule, pemët në lulëzim
në Prishtinë i vetëm shëtit Atdheu
bijtë e një kombi sot po miqësohen
Kosova çdo ditë po bëhet e bukur
populli ynë po ndjehet më i lumtur
ëndrrave tona po i shtohen ëndrra
krijime dhe vepra me më të ardhme
Të tëra kohët po i kthehen Atdheut
kjo kohë ne jemi krijimi për nesër
në gjirin e kombit po kthehet Iliria
brenda Ilirisë janë të tëra territoret!…
Atdhe Geci – Poezi nga libri në dorëshkrim “Iliada shqiptare”
