Natën e mirë me poezinë

Mirjeta Vulaj

Natën e mirë me poezinë.

Ikin vitet, pa kuptuar
Shpejt, vika viti tjetër
Si na ikën nëpër duar
Si të grisin një cop letër,
Edhe koha shpejt vrapon
Dhe akrepat gjithashtu
Në kalendar majtë shënon
Në fund, koha s’na mjafton
Nuk na doli pa asgjë
Jeta shum na shijon
Sepse kemi veç atë.

Mirmbrema

Do shkruaj vargje të reja
Se mendimet me burojnë
Këtë herë me rreshta tjera
Një poezi plotësoj.
Sa kap lapsin dhe fletën
Fjalët lidhi si ujë varë
Z’di si lidhin njëra tjetrën
E plotësojnë një ditar.
Kënaqësia e pa përshkruar
Kur një poezi mbaroj
Ku mendimet kam e shkruar
Në këtë faqe ti postoj.

Ashtu kam zemrën

Mund të vrasësh ti një shpirt,
Sa herë do dhe si të duash.
Por t’a dish,do vijë një ditë,
Çfar ke bërë do t’a paguash!
Të gjithë dinë të flasin shumë,
E mbas shpinë të godasin.
E sheh zoti ç’ka s’mund të bëj
Llogari le mos t’më japin.
Kush më vrau kësaj jete,
Dhe mbi varrin tim mos hedhi.
Vetëm kujt i dhemb kjo vdekje.
Të vijë ballin të më preki.
Kupë e dheut s’më rëndon
Veç të mira bëra në jet
Koha shkon e vërteton,
E di zoti qe na ka krijuar
Çfar të bëjmë ne jetë kemi për t’a paguar.!

Sytë

Qme duhen syt
kur nuk shihemi?
Qme duhen kembet
kur nuk takohemi?
Qme duhen krahet
kur nuk perqafohemi?
Qme duhet zemra kur
nuk dashurohemi ??
Zemra jote me ben te vuaj
syri yt me ben te shkruaj,
trupi yt me ben poet,
fjala jote zemren ma djeg
te dua për jet.
Kur te dashurohesh
ulu dhe mendo
thuaj vetvetes,
ruaju e mos gabo !!!
Fjala dashuri
shume leht shqiptoet
por dashuri te vertet
është vështirë të fitohet.
Mos kerko falje,
mos me thirr në emer,
mos me shiko në sy,
kur më vrave në zemër
Mos me thuj gabova mos e mashtro veten
Njerëzit gabojnë por jo si ti ter jetën.!

Pse

Pse jetojmë?
Kur çdo ditë njejtë veprojmë.
Pse jetojmë?
Kur gjërat gjithmonë ndryshojnë.
Pse na zë gjumi?
kur prapë kemi për tu zgjuar.
Pse kur humbim diqka?
mendojmë prapë per ta fituar.
Pse lind dielli?
kur prap do perëndon.
Pse gjëja e njejtë?
për çdo ditë vazhdon.
Pse njerëzit lindin?
kur një ditë kan për të vdekur.
Pse gjithmonë kjo botë?
askujt ska për ti mbetur.
As toka, as dheu, as varfëria,
nuk është më e rënd se pleqëria.
Gjithçka me kohë kalon
e kjo kohë gjithçka ndryshon.
Meqenëse koha ka kaluar
pleqëria t’ka deformuar.
Të gjitha vijnë pak nga pak
se kjo jetë kështu e pat..!

Një gotë lotë

Në rrugën e jetës t’ime.
Më ka ndjerë shpirti shumë i ftohtë
Ndër gjithë përpjekjet për një zgjidhje,
M’u desh të pi një gotë me lot.
Po sigurisht që i’a kam dalë
Kur lotin t’im s’e piva më.
Gjata një cep i ndeza zjarrë
Dënova sytë për atë.
E tashmë sa herë që ndjejë ftohtë
E gjejë një skutë e i ndez zjarrë
Diku e pi dhe ndonjë gotë,
Kur sytë me lodhën duke qarë.

Jeta jetohet

Çou moj nuse laj kot enët
Prit o vjehrr po bej koment
Çou moj çupë se do hamë bukë
Prit o bab jam në Facebook
Ngrihet vjehrra çalë e çalë
Dhe lan enët dal nga dalë
Ngrihet babi merr buk vetë
Nuk luan çupa për kiamet
Nuk luan njeri nga interneti
Se ka hedhur statusin në veti
Jemi bër shum puntor
Tër ditën e mbajmë në dorë
Ju lutem mos u keqkuptoni
Fjala është tek telefoni
Na ka bër ky internet
Katandisur për hibret
Dy tre fjalë du me j’au thënë
Na del plaka krejt pa dhëmb
Kërkon burrin torrovoj
A je i aftë të bësh gol.!