Iliadë shqiptare, zë i Shqipërisë etnike
këngëtare e lirisë dhe pavarësisë sonë
ky libër qëndron mbi librat e tjerë,
mbi librat që i kam shkruar e kënduar.
Ara, kjo poezi do vijë e lavdishme tek
ti, do vijë e ngarkuar me tëra kohërat
pyes, çfarë vargje i duhen sot atdheut,
kryetrimit të luftërave dhe të paqes.
Ai që foli me tokën, me dheun e gurin
me detin që na falë ushqim dhe klimë
ai e di se si zgjidhet Ekuacioni Iliria,
ai e di si lulëzon qenia e kombit tonë.
Kjo poezi ka gjakun e bukës së drithit
dhe urtësinë e popullit dhe të hyjnive
liria bekimin e ka nga rilindësit tanë,
nga dora atdheut dhe vigania e gjuhës.
Ky libër me Iliadë dhe Atlantidë Ilire
ka fuqi të madhe të dijes e të guximit
fuqi të madhe të lëvizjes për bashkim.
Trimi që do ti prij procesit kombëtar
vjen nga populli dhe Ekuacioni Iliria
njeriu ynë e di kë e ka Nënë dhe At,
kë e ka tokë, det, dhe tërësi të veten.
Iliadë shqiptare, ti që u linde nga gjak
i të rënëve, nga flakët e Trojës iliriane
nga qerret e luftës me kufoma e gjak
e shkruar në pellazgo-ilirisht dhe me
shkronja të saj, nga ty u lind dashuria
për jetë të lirë dhe dashuria për atdhe.
Iliadë shqiptare zë i shqiptarëve ilirë
pyes, kur do të mbaroj Lufta e Tojës
nga Troja e varreve ende del tym i zi
Ilir, bëje dorën grusht mbushi udhët
ngritu t´ia kthesh atdheut emrin Iliri!…
Atdhe Geci – poezi nga libri në dorëshkrim “Iliada shqiptae”.
