Milazim Zeqiraj
( Kushtuar Agimit e Salihut dhe terë dëshmorve të rënë për liri )
Nga data 24.3.1999
Stuhit e qiellit për lirin tonë
demonët i përplasën për shkëmbi.
Për liri, qielli çahej, toka dridhej.
Agimi e Salihu me shokë,
Vraponin drejt dritës së diellit,
Armikun në zemër e godasin.
Me diell e ngrohtësi në zemër
kundër pushtuesit shekullorë,
duke sjll ninulat e harruara.
Me luftë deri të liria e vendit.
Yjt levizin drejt diellit,
harmoni kanë në hapsirën e qiellit.
Forcën e vet e shëndrrojnë në shkëlqim,
Qiellin e përkdhelin e ret e zeza i gjunjëzojn,
e vet shkrihën për liri.
Në mes errësirës,
Si dritë ngritën drejt qiellit.
Jetën se kursejnë deri në pafundësi
Vendit i dhuronin liri e vetit madhështi.
2.
Demonët në përballje më forcën hyjnore,
u bërën tym e pluhur,
Ngadalë u shuan
e humbën në thellësin e humnerës.
UÇK marshon sebashku me miq
në hap me kohën drejt lirisë.
Kufirin në Koshare e shkulën
dhe krijuan Shqipërin si duhet të jetë.
Ata se pritën kohën, se nuk kishin kohë.
Vendin me liri e ngrohen.
Në luftë vetvetën e ndihmuam.
Kur liria erdhi nga qielli me 12.6.1999,
u bë realitet,
dhe s´ishte endërr si dikurë,
por për Agimin, Salihun,
e shumë dëshmorë tjerë ishte vonë.
Sot kur gëzojmë lirinë e pavarësin
e kuptojmë forcën tonë.