Milazim Zeqiraj
Në plagë, po hapen plagë
Njerëzimi i trishtuarë
nga zotrat e çmëndur.
Stuhit e tanishmën,
në ledinenë e dashurisë
ardhmërinë po lëndojnë rëndë.
Zotrat njerëz më zjarrë në sy
po ja kërcnojnët lirin
nga toka, qielli e deti për asgje send.
Bota e tronditur,
Liria e njeriut nuk po çmohet
nga tmerri i stuhive.
2.
Vetëtimat e bubullimat
po kryqëzohën në qiell.
Zogjet e shqetësuar
janë strukurë.
Liria e tyre në qiell është lënduar.
Nga lartë e shiqojnë çmendurinë e stuhive
në oborrin tonë të qujtur Tokë.
3.
Plagët nuk shërohen lehtë,
po lëndohen nga plagët e reja.
Janë më dhimbjë,
se janë plagë në plagë.
Njeriu më i fortë se guri
po leviz më zemër të thyarë
në ledinën e mejdanit.
Më supe i barti kujtimet e trishtimet
duke u ballafaquar më stuhi.
4.
Fqinji im,
herë fqinjë herë armik
sot e nesër prap do të jetë fqinjë im.
Thërrasim Zotrat njerëz
në emër të lirisë, tokës e diellit
të ikun njëherë përgjithmonë
së njerëzimin e kanë vënë në dilemë
më qenë ose mos më qenë.
07.12.2024
