KËMISHA E DEHUR
Kam provuar sy të bukur grash
dhe buzë të kuqe gjak, e gjij të
përvëluar! Por, shijuar s ́ kam si
buzët e së ardhurës në Roganë!
Motër e ajrit e ulur në kopsht
dëgjuar i kam lulet tek fjalosen
era përpiqej paq ti pajtonte, por
hija vranshëm fliste nën vetulla.
Ca pemë vere frutat i pjekin në
mëngjes, e disa tjera janë natore
tokën tonë ne duhet ta njohim,
në dashuri ne jemi epiko-lirikët.
Në Roganë jetuar kam 20 vjet
moshën më të harlisur të rinisë,
me muzën kam bashkëjetuar,
e sytë e vajzave i kam në shpirt.
Hëna në Roganë mbetet natore
natore mbeten yjet, hijet e tyre
Një këmishë e dehur nga prilli
thërret! Jam e duhura, puthëm!…
Atdhe Geci
