[ Libra NëLinjë ]
Milazim Zeqiraj
Për ata sy,
etjen e zemrës,
e shuan përqafimi,
me mall e dashuri,
deri në pafundësi
Puthje e parë me afsh
tjetëra e zjarrtë,
që djeg zemrën flakë.
Dy sy të përmallëshem,
shiqojnë në gjysmë shiqim,
si dielli kur lind në agim
e sjell dritë e shkëlqim.
Frika nga ngrohtësia,
loti kuptohet,
se vjen nga dashuria.
Dashuria ka zjarr,
buzëqeshjen,
lotin që nxerr nga syri,
e zemërn që dridhë,
por frikës i jep besë
që mos të mbetet
foleja e zbrazt,
e me kujtime shumë.
Kjo e shtron rugën me lule,
si një lulishtë,
më lule shumë.
2.9.25
