[ Libra NëLinjë ]
Milazim Zeqiraj
Me dëshirën ngritëm prap,
për ti dhënë vendit dritë,
e fjalës së heshtur zë.
Dhembja e jonë,
është plaget e brezave
që s´sherohet si plagë,
zhvillimi e qëtson.
Kur dielli lindi për ne,
qielli ishte i errët nga retë e zeza
Për dritë e ngrohtësi,
rrezet e tij i çanin ato për mes.
Ne ishim aty,
me copa vendi nën sqetull.
Zogjet na sollën lirinë nga qielli,
që sot e gëzojmë.
Ne sot për fjalë, si jepim pesë pare.
E kuptuam se nuk e koptoni fajin,
por ne e dimë kush mban përgjegjësi.
Hajgaret s´merren seriozisht.
Me vullnet reagojmë,
që mos të mbetemi fajtorë,
se koha di të na dënojë.
Jetojmë me pak,
shumë nuk kemi pasur kurrë.
S´kemi falje për vete,
nëse gabojmë,
fajtorë do të jemi.
12.12.25
