[ Libra NëLinjë ]
Dhimitër dhe Mynever Shuteriqi – partizanë
Ja një listë e qartë e qëndrimeve të Dhimitër Shuteriqit, që sot konsiderohen problematike për historinë shqiptare, sidomos për lidhjet me narrativat serbe ose jugosllave:
Përdorimi i termit “Serbia e Vjetër” për Elbasanin dhe vise shqiptare, Shuteriqi e përmend këtë term në disa shkrime dhe libra, kryesisht në vitet ’40–’50.
Ai nuk e konteston termin historikisht, por e përdor në mënyrë pasive ose si citim, duke dhënë legjitimim të heshtur për narrativën serbe mbi territoret shqiptare jugore.
Bashkëpunimi me historiografinë jugosllave
Në vitet e para të regjimit komunist, Shuteriqi shpesh përdorte burime serbe dhe jugosllave për të mbuluar histori të viseve shqiptare në Jug, përfshirë Kosovën dhe Maqedoninë.
Shumë prej këtyre burimeve përpiqeshin të interpretonin historinë shqiptare si “Serbia e hershme” ose “e integruar në sferën sllave”, dhe Shuteriqi nuk e sfidoi këtë narrativë kritikisht.
Legjitimimi i politikës komuniste pro-jugosllave (1945–1948)
Shuteriqi ishte pjesë e aparatit kulturor të regjimit dhe përkrahu bashkëpunimin me Jugosllavinë pas Luftës së Dytë Botërore.
Ai shkroi tekste historike që shpesh reflektonin interesat politike të Jugosllavisë ne Shqipëri.
Në disa raste, historia e shkruar nga ai minimizonte pavarësinë e identitetit shqiptar dhe nënvlerësonte rolin e kryengritjeve shqiptare kundër Serbisë ose Jugosllavisë.
Interpretimet mbi Elbasanin dhe territoret e Jugut
Në disa artikuj dhe libra, Shuteriqi i atribuoi viset jugore një “influencë sllave/serbe” të ekzagjeruar.
Kjo ka krijuar një perceptim të jashtëm se territoret shqiptare kishin lidhje të drejtpërdrejta me histori serbe, gjë që sot shihet si manipulim historik politik.
Përshtatja me vijën ideologjike komuniste
Shuteriqi shpesh censuroi ose modifikoi interpretime historike, që mund të kundërshtonin narrativën e PPSH-së, duke u bërë më shumë një agjent ideologjik sesa studiues objektiv i udhehequr nga kriteret shkencore.
Përfundim
Dhimitër Shuteriqi nuk ishte një studiues objektiv, por një figurë e aparatit komunist, që shpesh përdorte historiografinë si instrument politik.
Shkrimet e tij mbi “Serbinë e Vjetër” dhe territoret shqiptare jane konsideruar një problem i madh nga historianët modernë, si legjitimim i narrativës serbe dhe minimizim i sovranitetit shqiptar.
Lexoni një shkrim interesant të Mitrush Kutelit për Shuten:
