STUDENTI I AKADEMISE SE POLICISE
Akoma dielli nuk kishte derdhur rrezet mbi qytetin e lodhur. Isha nisur per në aeroport, po shkoja ne stacionin e autobuzave te linjes.
Në satcion ishin plot me njerz, deri tek makina e Telekomit që ishte vendosur në lulishten për ballë stacionit.Nje makin me aparatura telefonike te improvizuar nga telekomi për bisedime me jasht me refugjatet, sepse ishte e pa mundur për të përballuar në pikat , dhe postat telefonie të qytetit, aty pritej me ore të tëra në radhe dhe ndoshta nuke mundej ase te hyje brenda.Kerkesat ishin te shumta nga shqiperia kishin ikur mira e mira persona ne periudhe tre kater vejçare. Ndaj linjet me jasht ishin të pakta te dobta nga ana teknologjike.
Një, zë u degjua duke thirrur: — Tatjana , Tatjana.
Ishte zeri i një gruaje që u ndal dhe po shikonte: – O mirmengjesi Pranvera.- Mirmengjesi Tatjana.
Për ku po vrapon Tatjana? – i tha Pranvera, duke buzqeshur.
Për tek makina e telecomit, dua të flas me djalin, që kur iku jasht me ata të ambasadave, po behen 2 vjet që nuk kemi hyre ne lidhje. Tatjana një grua e thinjur e vogel rreth të shtatdhjetave. Ajo po i thoshte Pranveres: -O bija ime :- Iken rinia na lane neve pleqve ketu, ata muaren rruget e botes , duke kerkuar fatin e pa ditur, dhe ne pleqtë po vrapojm rrugve per të ndigjuar diku zërat e tyre. I sheh ato antena mbi ate makin ne lulishte duhet me prite ore e ore ne radhe per të telefonuar , dhe ndoshta pret gjithë diten dhe nuk flet, a le pagesen e tjera . Me kan ikur te gjith femitë , nipat, kam mete vetem po më plase malli kam tre vjet që mezi kam hyra në lidhje me njerin nga djemet.Ndërsa un dhe Niko po ndigjonim biseden që bënin keto dy gratë . Un po prisja autobuzin per te aeroporti , ndersa Niko per ne akademi e policis, dhe perseri syte na shkuan tek plaka që filluan ti binin lotet dhe syet i kishte ngulur mbi antenat e makines së telekomit që i ngjanin si rjeta merimagash në qielle , nga keto rrejta derdheshin fjalet e femive të nenave që kishin lën vendin e tyre per të kerkuar fatin në ruget e botes.
Niko ishte në vitin e fundit të akademis së policis , në stacion ai binte në sy kushdo që e shikonte, per pamjen e tijë me veshjen ushtarake studentore, një djalosh mbi 1 meter e nëntdhjet , bjonde dhe shum serioz, me syte të mëdhej dhe të dukej se brende syve të tije ishte i tër qyteti .Ai më pyti ku po shkoja , ishim njohur rastesisht në bregdetin e Sarandes një vere , I cili ishte bashkë me grupin e tije të shkolles per nje praktikë mesimore ne kufi. Dhe un ju pergjigja duke i then se po shkoj per Itali. Por me keto fjalë erdhen dy autobuzat , per ne aeroporte dhe per në akademi. U perqafuam un duke i uruar sukeses në proviem dhe ai udhtim te mare mua.
Niko hypi në autobuz , por duke mos u largaur syte nga dy grate që po flisnin per fëmijte e tyre si kishin ikur jasht. Nikos po i kujtohej kure nuke kishte vetem 14 vjete , kishte hyre ne ambasaden Gjermane per te ikur me qindra te tjerë, aty kishin qendruar tre dite e net. Por mbasi nëna e kishte gjetur se ishte hyre ne ambasaden gjermane , ishte afruar ta kancelat dhe po e lypte , dhe mbasi
kishte ore duke qëndruar perballe kançelave , nuk e din sesi turma e ishte shtyre dhe Niko kishte perfundduar jashte ne oborrin e ambasades , dhe kur Nëna e kisht parë fillon duke uluruar , ndihem , ndihenm dhe si perfundim dikush nga njerzit e ndihmon duke ja afruar djalin dhe keshtu Niko perfundoj në shtepi.
Ai filloi gjimnazin , dhe kishte gjithmon nje pasion per te studiuar ne shkollen , në akademin e policis. Mbaron gjimnazin dhe nuke mundi te merrte drejten e studimit edhe pse doli shkelqyer me mesime , sepse i duhej nje mik ose para . Por ku ti merrte Niko , babai në pension , me 10000 lek te reja , nëna plakë dhe pa pension , merrte një ndihem ekonomikie.Por Niko kur nuk i doli e drejta e shkolles u deshperua shum , dhe vendosi të ikte perseri jashte , dhe ai beri tentativen duke shkuar deri ne bregdet per tu nisur me gomone , mbasi kishte paguar nje shum parash të cilat i kishte marre hua nga kushurirui i tije . Por per fate te keqe një stuhi dhe furtun mbi detin dhe gomonja nuk u nise . Ai kishte mbetur gjithnaten jashte nën shi me shoket e tije . Kthehen te nesrmen
Ka nje emer …ka nje fytyrë.. ka nje ideal…. ka nje bese…. Ka nje dashuri…. Ai është… Gjergji ish studenti i Akademise se Policise.
në shtepi. Mbas nje lufte te madhe që bëri me baban dhe nënen per largimin që kishte bër pa ju then asgje. Kur nëna e pa djalin si ishte bëre nga nata me shi, plot me balte i lagur dhe mezi po ecte nga uria që kishte, ajo u shqetsua aqë shum sa i ra te fikt përpara Nikos , dhe pase pake ajo u gjende ne spital.Ishte me nje dekompensim Kardiak. Atë e dërguan në reanimacion. Niko nga dritarja e korridorit me sy të perlotur po shikonte large ne horizont nga kati i katert i spitalit, i afrohet një infermjere , duke i ra në shpatull:- Ti je djali i vasilikes i tha:- Po ju pergjigj Niko. A ke mendue per kafen e doktorve që po kujdesen per nënen .Po i thotë Niko duke futur doren në xhep dhe ne fundin e xhepit kishte aqe lek sa per 5 kafe , i xjerr dhe ja afron infermjeres , por infermjerja duke ju pergjigjur , nuke me kuptove… dhe u largua. Ndersa Nikos po vazhdonin lotete ti binin ne faqe . Në fundin e korridorit u duke motra dhe i jati që po vinin mengadal drejt Nikos, por duke u afruar motra shpërthen në vaje dhe i hidhet Nikos në qafe, u bashkuan të tre krye me krye dhe njerz te tjere po vinin nga mrapa. Dhe nga porta e spitalit nje makin me ngjyre te zezë soqronte ne agimin e keti megjesi nënën e Nikos për udhen e gjate te jetes, me keto mendime në koke Niko …dhe autobzi ishte afruar tek shkolla , dhe po i kujtoheshin ditet kure ai beri kerkesen e dyte … dhe u bë student i akademis së policis….. Ai u diplomua si nje oficer i shkelqyer i policis. U emrua në zyren qëndrore të anti- krimi. Këtu nisë një jete tjeter per Nikon.
Ishte ora dy e mengjesit kure telefonojn në komisariat për një ngjarje që kishte ndodhur në mremje. Kishin humbur tre femije , dy vajza nga 13 vjeçe dhe një djalë 14 vjeç.Familjet e tyre kishin zbritur nga fshati ishin pa pun pa shtepi si mira e mira të tjere, ata kishin len shkollen per gjysm dhe kërkonin menyra te ndryshme per te jetuar familjet e tyre.
Ata mereshin me shitje bananeshe te dy vajzat , ndërsa djali shiste cigare . I njihte pothuajse i gjith qyteti i quanin “Bisnesmenet” e vegjel. Të tre nuke u kthyen në mremje ne shtepiat e tyre.
Kjo ishte ngjarja e parë që i ngarkohej Nikos per të bër hetimin. Kjo ishte prova e madhe per karjeren e tije. Ngjarja po behej per dite e më e ndërlikuar, kaluan shum dite dhe në fund të tre fëmijte u shpallen si te humbur. Dosja e Nikos ishte plote e plot materiale cilat perbenin nje rendsi në kerkimin e tyere, dhe praktikisht pista në të cilen Niko kishte hulumtuar ishte ajo e
e mashtrimit dhe dergimi i tyere jasht.Ngjarjet u xhvilluan në menyra te ndryshme dhe shum delikate. Ishte dita e pare kur Niko do raportonte ne zyren e antikriimit mbi rezultate, në prani te komisarit të policis dhe shefit te zyres Sokoliot.Materialet e paraqitura nga hetimet e Nikos ishin shum intersante dhe delikate , por dhe shum tronditse për të dy shefat. .. Firma fantazem që prezantohej në reklamat e ndryshme , se eshte ne gjendje të punsoj njerz jashte vendit , ne gjith bote, dhe tregtaret e bananeve , që vinin nga Greqia, “ gjenerali” në tregun e shumices dhe ish nje funksionar i larte i policis dhe deputeti, dhe nje gazetare , qe kishte lidhje me nje trup diplomatik.. dhe shum rrjete te tjera te drejtuera nga njerz kopetent si brenda dhe jashte vendit te kordinuar mirë njeri me tjetrin. .. Ishin bër per Nikon nje aspekt i rendsishem por dhe shum delikate .. Mbasi e ndigjuan per materialet e prezantuera , me dosjen përpara komisarit .. shifi i tij Sokoli ju drejtua me ate stilin e vjeter pak totalitare, ndërsa komisari me stilin e ri te jo nje profesionisti , por nje njeri i perndjekur poitik, dhe si shperrblim ju ishte afruar posti i komisarit te policis… Keshtu Niko ndodhej ne mes dy figurave qe kishte shum veshtersi….Ne mbyllje te raportimit .. .. komisari ju drejtua Nikos: – Per keto gjera eshte e veshtirë ti kerkojm prokurorit arrestimet e para. Por dhe prokurori .. ishte nje figurë nga klasa politike e perndjekur dhe kishte nje kurse 3 mujor
per sektorin e drejtesise qe mbulonte .. O sa e vështire ishte per Nikon te kerkonte…. arrestimin
tre personav te pare . Por keta ishin figurat me me pak rendsi,….
Nuk kaluan dite dhe tre nga te propozuarit nga Niko u arrestuan.. por mjerisht gjykata i
liroj per mungesa provash… keshtu Niko u gjernd ne nje situate veshtire ..Por edhe ne kete raste gjyqtari vinte nga fusha jo profesinale i dal nga nje kurs 6 mujoresh .Kjo gjendje per Nikon si nje oficer i policis me nje pregatitje te larte dhe ndergjegje u ndesh ne figura professionale qe i krijuan probleme te medha ne rugen e tije profesionale dhe per te ardhmen.
Niko vjen dhe trasferohet nga zyra e anti- krimi,duke e derguar në nje postobllok
ku kontrollonte pasaporte e hyrjeve të daljeve…. Ai u deshperua shum .. nga trajtimi. Megjithse ishte Shum i bindur per gjith informacionet e tije por peshqit e e medhje i kan ngren gjithmon peshqit e vegjel thot populli . Dhe kjo gjendeje e deshperoj Nikon, dhe nje dite perej ditesh vendos te largohjet nga kjo pune..
Dhe ky si mira e mira te tjere vendos te largohet nga vendi i tije duke blere nje vize dhe hyn në Girei…
Edhe ai do jet nje klandestin qe do punoj rrugve te botes.
Por qellimi dhe ideali i Nikos ishte betonosur ne shpirtin e tije .. duke e quar deri ne fund misjonin e tre “bisnesmenve” te vegjel , qe dosja e tyre tashme ishin te regjistruear ne koken e Nikos .
Ai kishte fiksuar ne mendje e tiej gjith informacionet e grumbulluera,jashte dhe brenda vednit etije.
Ai pa asnje lloj mbeshtetje .. nise ne kerkimin e tre femive…mbase shum e shum ngjarjesh,
ne mergim .. ai arriti te gjente Agronin e vogel që shiste duhan ne shqiperi. Por mjerisht në
nje gjendje katastrofike.. ai kishte perfunduar ne nje komunitet toskodipendtesh , ku shum kohë e
kishin shfrytzuar si spaciator, dhe ne funde Niko gjeti gjith rugen dhe rejtin ku kishte perfunduar.
Niko vazhdon te punoj dhe te griumbulloj domate ne Greqi per te fituar buken dhe minimumin e jetes. Ai provoj dhe tregun e njerzve”Merkaten e Puntorve “nje shesh i imigrante që kerkoin pune.
Ai vazhdoj rrugen per ne Itali ku dhe atje po punonte në nje restorent.. nje dite perej ditesh
me inetresimin e tij i kujtohet Viktori që u ndan në stacionin e autobuzit dhe do ikte ne Itali.
Mik i vjeter, dhe mbase shum kerkimesh e gjen.. dhe nje dietë duke henger nje dreke se si ran bisedat se si erdhei ne Itali, dhe Viktori i shpegoj per nje gomone që u mbyten disa njerz.
Ku viktori kishte ber disa perkthime te disa njerzve qe ishin udhtuar me gomone që kishte
hedhur në dete , dhe ishte ikur mbasi ishte zbuluar nga rojet detare. Dhe ne mes disa emrave i doli Sofia e vogel qe Niko kishte ber hetimet qe kur kishte humbur, dhe kishte mbetur si e humbur pa asnje identifikim.Kete kishte perkthyer Viktori ne nje tribunale te minoreni.
Te pagzuar me emrin Sara , por Niko me njeher shfleton dosjen nga mendje tije dhe
Mbas e shumi bisedash te tjera Niko mundi te kuptoj situaten e gomones dhe vajzes tjeter,
Fatkeqsisht ishte nisur per Itali ne te njeten dite me sofin por kjo ishte gjetur e vdekur diku ne kanalet ne afersi te bregut te detit ku ishte nisur gomonja. Nuk kaluan shum koh dhe Niko arriti te kontaktoj Saren dhe mori shum i informacione te nevojshme. Keshtu Niko provoj tegjitha faktet
Dhe provat që ai kishte mbledhur kur ishte ne drejtorin e anti – krimit. Arrestimi i personave kishte qen e drejtë.- koha provoj me shum gjera , per ndermarjen fantazem qe vepronte
E shum grupe te tjera te organizimeve klandestine , nacionale e internacionele. Niko duke e ndihmuar Viktori nisi studimet ne nje universitet te njohur ne fakultetin e drejtesis.
Aty ai njohu dhe vajzen e bukur Veronika ku pas studimeve universitare , ben dhe nje
Master kunder orgnizimeve të grupeve kriminale internacionele, u dashuruan dhe u martuan
Dhe misjoni i tyre ishte i perbashket dhe me nje qellim duke u integruar ne strukturat internacionale. Ai , Niko qe e braktisen dhe u detyrua te largohj nga vendi i tije.
Ne aeroportin Fiumicinos dy avjon që u nisen pothuajse ne te njeten koh , njeri do zbriste ne Tokio ai avioni i Nikos.
E tjetri ne Pekin , si Veronika dhe Niko ne nje udhe te perbashket, por per çdo minute po largoheshin njeri nga tjetri ne vije airore, por duke qen gjithnje e me afer idealeve te tyre.
Por ata ishin bashke sepese rruga dhe qellimi i tyere i perbashket dhe shum human.
Naten e fudnit qe kishin qendruar bashke .. me ëndrat e tyre si te gjith njerzit… i thon njeri tjetrit.
Me siguri….. diçka e re tek ne ka mbete dhe duke u puthur dhe rrokur Niko veroniken….
Ne se do jete vajze do ta quajm Albana ndersa në raste se do jete djale do ta quajm Italo.
Kjo ishte nate e fundit kure ata u ndan.. dhe muaren derjetime te ndryshme në aeroport.. por…
Misjon., i cili do vazhdonte gjatë.. gjatë .. mbase tre muajve veronika telefonon Nikon tashme per nje
Lajm të gezuar që i perkiste vetem atyre të dyve.. Ekografia … dy binjak.. nje mashkull dhe nje femer.
Albana… Italo.. kjo ngjarje vazhdon per jeten e studentit te anti – krimit që e la vendin e tije
Duke e mbaruar misjonin , zbulimin e tre “ BISNESMENVE” të vegjel te humbur … dhe shum e shum te tjerë bisnesmen te mdhej te implikuar ne jeten tagjike te tyre.
Të Krimi te organizuar internacional. Ai i buzqesh kohes dhe dashuris per vendin e tije me misjonin e tije me permasa te medha nderkomtare….por per çdo minut para syve te Nikos
Eshte vendi i tij i vuajtur dhe me probleme te medha … që ka nevoj.. per nje demokraci te vertete…Per nje mrojtje nga krimi i organizuar…. Korrupsioni…etj
Ngjarjet e tij vazhdojn te prezantohen në romanin e ardhshem , qe eshte folur shum per jeten e tije djaloshi te betuar ne misjonin e tije te madhe….
I jashtzakonshem dhe i vednosur ne rrugen e tij te jetes qe ka zgjedhur. Ai ka nje emer..
Ka nje fytyr…ka nje ideal…ka nje bese… ka nje dashuri…
