Rrustem Geci – 15 poezi nga libri, “Rogana”

Metush Krasniqi
– mesazh popullit tim !

Mos ia jepni votën armikut
as taksat qeverisë së tij
mos i dorëzoni armët
as luftën tuaj me gjak
jepni k r a h luftës , jepni
nuk kemi tokë për të falur
ndiqeni mësimin e lirisë
shumë janë burgjet me ne
plot janë beteja që presin!..

JETA E LIBRAVE

Prej qëmoti është thënë
prej qëmoti është shkruar
se kjo jetë është me beteja
dhe me dhimbje të mëdha

Për të gjithë ata që krijojnë
dielli është një zot më vete
një i plotfuqishëm i dritës
një pemë gjigande e tokës

Prej qëmoti është thënë
liria është betejë e kuqe
për ata që dinë të punojnë
dhe që i bien bukur kitares

R R U D H A N I

Për çdo ditë tokën e sodis
a i dalin lot, a ka vuajtje
asnjë agim s´agon i njëjtë
mbrëmja e do të zotin e saj

Tokën ku unë e bëj jetën
e lexoj me shumë kujdes
në bari, bari është i gjelbër
në det, deti është i kaltërt

Për miliarda vjet të jetës
toka lindi ajrin, ujin, detin
toka flet bukur njerëzisht
ajo flet edhe gjuhën time

R R U D H A N A

Unë ende pa u bërë mollë
dhe pak e hapur nën gjethe
engjëlli m´u shfaq befas
e unë s´ di, u dashurova

Veten e qortova, çbëre moj
pse trupin ia dhe bandillit
ende pa u pjekur si duhet
dhe ende pa u bërë mollë

Budallaqe , më tha vehtja
frutat s´i ti si lënë të piqen
bujaria e shpirtit,.këto i ka
shumë jep, dhe pak merr!..

R O M I R I

Tek tre gurë e tek një lis
plot kujtime i kam degdis
kujtoj vendin ku jam lind
kujtoj shokë dhe kujtoj miq

Zemër e imja është trazuar
kam një mall të përmalluar
ty në ëndërr të kam parë
ëndrra s´ ishte aq e mbarë

Majë një shpati me tre emra
Është një gur që e di zemra
tek ai gur të puth kam nis
plot janë vitet që jam degdis

B U J K U

Në gjakun e bujkut tonë
ka grurë, misër, fasule, shi
beteja të ashpra për tokën
beteja të ashpra për jetën
ëndërra të gjelbëra kohe
dhe farëra të njëmijë luleve
Në gjakun e bujkut tonë
krejt brenda kraharorit të tij
lulëzojnë fusha të gjera
rrënjë gjaku të stëmoçme
kokërra të gurit të lashtë
pemë nga më të ëmblat
Tek ky mbjellës gjigand
rritet një univers i tërë
me beteja të çuditshme
me bimë, pemë dhe lule!..

E R M A L I

Në këtë fshat – qytet
ka gurë të mëdhenj
dhe b u r r a të shquar
që dinë të ndërtojnë, të
sotmen dhe të ardhmen
Në këtë f s h a t – qytet
sa herë prisja verën
pemët e stinës , mollët
të korrat e shalqinin
unë ndieja një kremte
dhe verën e pafundme

Motive me Roganë

Nga gjithë vendet që ka toka
s´ka më e bukur se Rogana
sa herë dielli bie n´ katund
rrezet dielli i sjell me fund

Në Guramel dhe Frakamen
hapet gjithësia e fshatit tem
që nga toka gjer në qiell
e tërë Rogana e ka një diell

Në vendlindje është sheqer
dielli luleve u jep e u merr
në Roganë ka plot stinë
pema pemën e çel me rimë

U D H Ë T A R I

Nëse dëgjon një zë uji
ndalu që të freskohesh
aty do të gjeshë kroje
drunj dhe pemë , hije
nëse uji është i thellë
aty do ketë dhe u r ë
nëse dëgjon një zë uji
ngjashëm me ujëvarën
udhëtar, mos u tremb
se hija është memece
nëpër udhët e krojeve

MOTIVE ME SHI

Era xhamat i përshkon
dallga frymën e shpejton
bora larg diku ka shkrirë
vjen me erë, e me stuhi

Era frymën e shpejton
si shpërthimë ajri gjëmon
portat ( sot ) s’i hapë njeri
qielli lart është terr i zi

Era xhamave u mëshon
pemët në degë i dëmton
jashtë ( bie ) breshër e shi
në dritare godet s t u h i

L U L E V A L Ë T

Lumi përroin e thërret
bashkërisht të vemi në det
fryn këngëve e bubullin
fryn lumit dhe vetëtin

Dallga – dallgën nanuron
dallga lumin e dallgëzon
fryn këngëve e vetëtin
fryn lumit e bubullin

Lumi veten vetë e lanë
uji lumit lumin s´ndanë
liro l u n d r ë n liro djalë
puthëm tani këtu mbi valë

L A B I N O T I

Pamje të bukur ka natyra
kur fryn era e dallga fryn
zhurma e krojeve, edhe shiu
janë në natyrën e fshatit tim

Ujë prej shiu e prej bore
vjen potershëm gjithandej
zëri i bilbilave, zë i butë
tekstin zogjtë e bëjnë vet

Në n a t y r ë n e vendit tim
çelin lulet , çelë dhe pema
gushti vie andej nga fusha
e dimëri,zbret vetë nga mali

T A U L A N T I

Mbretëreshë e qiejve
fluturo shpirt , fluturo
deri sa të pi këtë kafe
dua të shoh në qiell
t ë r ë fluturimin tënd
mbretëreshë e qiejve
ti ma ke parë ëndrrën
derisa ty të ëndërroja

A B A Z I

Kush u tha që s´jam
te arat e Gjirmës
kush u tha që s´jam
në fushë të vetimës;

Unë jam xha Abazi
në kokë kam himn
70 -të e sa vjeçar
me pushkë e qefin
.
Quamëni si të doni
jam trim i kryeherit
një dëshirë e kam, të
vdes në log të nderit

S H Q I P T A R J A

Djalin ma vrau serbi
pse djali atë s’e deshi
djalin ma vrau serbi
se djali ishte i bukur
djalin ma vrau serbi
kur ai i këputi prangat
djalin ma vrau serbi
se lirinë e deshi të lirë.

Rrustem Geci – Dortmund, Maj, 2015