Kai-Mai Olbri u lind me 5 maj në Talin.
U diplomua në Institutin e Arteve të Bukura në Estoni -1971
Anëtare e Unionit të Artistëve të Estonisë dhe
e Shkrimtarëve estonezë
Anëtare e poetëve Botërore
Veprat publike
poezi
“Fjalët e pakëmbyeshme”, 1991, Botuar Estonisht Raamat-Estoni
“Emailae e Natës pafundë”, 2005, Bouar Kaarna-Estonia
“Pafundsisht Hënë e Plotë” (dygjuhësh), 2013,
Botuar Canopus-Estonia
“Dy fytyrat e shpirtit” 2014 Botuar Kaarna-Estoni
Dramën: “Shfaqja”, 2006, Botuar Umara-Estonia
Një i Ri: “Italia Frymëzuar”, 2008, Botuar Kaarna-Estonia
Poezi në Kili ‘Antologji’, Vëllimi I-2012 dhe
në antologjinë “përgjatë rrugëve të Poezisë” Argjentinë-2012
Kontesti I Diplomës, Poezi “Henrik Visnapuu”
Estonia – 1989
Ajo mori pjesë në Festivalin Ndërkombëtar të Poezisë “Tartu Loco”
Estonia – 2013 Festivalin Ndërkombëtar
“Netët e Poezisë së Curtea de Arges” Rumania-2014.
Poemë
Gëzuar orët
shpesh rezultojnë në jetën të përditshme;
është shkuese dhe kthehet …
derisa të ndjehet një ditë
si një poemë
rritet dhe lëviz brenda teje;
e di mirë që babai
dhe kjo njohuri rikthen kujtesën tuaj;
në lindje
ka sytë me ri të pasionit të babait të tij
dhe tuat, buzëqeshja e sinqertë dhe e turpshme.
Stilolaps merr
dhe e vë në një copë letër të thjeshtë,
si një krevat fëmijësh.***
Në ngjarje qiellore të gjalla
zogj të errët fluturues
si poezi të pashkruara,
duke kërkuar për një shpirt
dhe pistë.Psherëtimat
Sy është bërë pa kujdes në horizont,
në mes detit dhe qiellit,
në kreshtat e valëve
një turmë e mbytjeve
ankohen në mesin e mijëra psherëtimave …Ashtu si një zog
bijen të shquar prej zërit tij
mijëra zëra,
Unë pranoj pa mëdyshje
psherëtimat e miqve të mi
dhe tani do të ushqehen
me dashurinë time.Nesër i pasigurta
humb rëndësinë e saj.Shi i stuhishëm
Shpina ime mban natën
ndezur nga shiu
i belit tim.
Unë jam duke qëndruar e palëvizshme në ujë.Unë shoh para meje
e papritur, shina të stuhishme të rrezikshme
dhe fjalë e pastra dhe të qarta si i verbëri
gjatë dhe i errët i përkushtuar për ujë.Pika pikon
kundër shenjave me gabime
Duke kërkuar mirëkuptimin e ujërave të zeza
deri ti vë në gjumë, analfabetet era
fshijë të gjitha përqafime.Në një shpirt fjetur
Sonte, shpirti im është aq serioz
si në qoftë se dikush kishte fjetur në të.
Dikush që flet në ëndrra
dhe do të më mbrojë zgjuar.Ballkoni im,
i mbuluar me borë të thellë,
shkëlqen natën.
Unë jam e pyesin nëse nxehtësia e syve të mi
dhemb.Rrezet e diellit në mëngjes
ndoshta ato do të lënë gjurmët e tyre,
por se ai do të falet.I mbyll sytë e mi dhe të shohim se ai dhe unë
(Ai që fle në shpirtin tim)
nëse përhap dritën
dhe na kundervëhet.Cunami
Unë jam cunami
në qendër të detit largë,
ku ka
ose një shkëmb në mënyrë që pika
shfrytëzon kundër tij.
Sa për bankat
nuk ia vlen
t’i’u përmend.Mënyrë
Mbrëmë rrëshqiti nga duart e mia,
por ylli im sytë e maces së egër,
Ata mund të paralajmërojnë një rrugë për ju –
Drejtimin e rrugës së zogjve.Renia sjell pije freskuese në mua ca grushte dite;
ditë është vonuar duke pritur për natën,
dhe unë eci ti rruga më e drejtpërdrejtë.Poshtë në Hënë të ndritshme
dhe yjet e ndritshëm
Një shteg i ngushtë.
Askush nuk mund ta sheh,
Pra, vetëm të ulet në një qoshe të gjoksit.Ajo është qendër e botës kështu Ando
nëpër gurë, tokë, zjarri dhe uji …Edhe pse në mes të mishit flakës rrugore,
ndjeni asnjë dhimbje
dhe zjarri pastronë shpirtin tim lakuriq.
Sot është një vend në mesnatë
kur rrugët tuaja dhe të mja janë.Natë qe
shikojnë humbur numrat e tyre;
hala bashkuar
në një kokrrizë të vetëm, të ndritshëm
u konverton në një rënie të madhe
thyer termometër merkuri
dhe rrodhi në përjetësi.Një peizazh bardhnaje
Trupi juaj qan mbi mua,
qij me gjuhën time
pika e ngrohtë kripur
si kristale bore
në fëmijërinë time.Nga goja ime e hapur
papritmas bardhnaja
i mbulon peizazhet e kripës
ajo shkakton dhimbje,
një dhimbje të lumtur;
ngjiten urës:
poshtë, duke çuar
një natë të errët
pëshpëritje fletësh të bardha.Një oborr spanjol
Këto pirgje teli
rreth dhëmbëve tuaj
Ata janë si një gardh i hekurt
në derë;
Pamje pragu hapet
oborrit tënd të errët,
ku ata pjekin puthjet.Sonte
Unë kam vetëm leje
frymëmarrje aromash
të ebriagarme,
të fus gjuhën në mes të hekurave të portës
dhe të marrë sythen e saj në lulëzim.Mbërritjet e mia
Kam vizituar ëndrrat tuaja
me fytyrat e mia marren më të rinj;
dhe unë kam ardhur aq afër jush
U vë ju prapa një hap.E rrudh lëkurën me frikë
poezitë e mia në të
ata nuk ishin mjaft të mira.Unë nuk e di se sa kohë
do vizita ime,
por në këtë kohë
Nuk shoh asnjë mundësi tjetër
vazhdonë afrohet,Ndiqni tatuazheve linjat e mia në lëkurën tuaj
por për të mirat mbulesën
lëkurë e një pule
me shqetësim
një ditë apo një natë
përsëri të jetë i vjetër.Dhe unë do të shkruaj me një kallam
fjalët në rërë;
Vala e parë do të përfshijë,
para erës mund të shkruaj
për ta një mendje.Lulja e errët
Erdhi dita
dhe ai ngriti lartë supet e mia
batanijet e buta si ajri
që ai të më jepte një natë,
Ai mori kapuçin tim
të mbuluar me Stardust,zbathi këpucët e mia
mori hënën e plotë
fluturuese përgjatë rrugëve
nga yjet.Drita e tij e mprehtë
Ajo prish kujtesën time
ku ai mbajti poezi
lindur në ëndrra;Duart e tij të ftohta
Gropuan shpirtin tim
pa gjetur brenda saj
një frymëmarrje lule:nata shpejt vjedh
të gjitha gjërat
ditë ka marrë
për kthimin e tyre tek ne.Linjat e jetës
Në ditën e gjashtë të hënës së re
Jam i lidhur me të;
thoi i tij i mprehtë gërvisht
Linjat e komplikuara mbi pëllëmbët e duarve të mia
duke ndryshuar destinacionin,
duke ndryshuar rrugën dritë e jetës,
kështu që edhe vdekjen
askush nuk e di saktësisht se kur do të mbërrijë.Në natën e parë të çdo hënë e plotë
Unë do të hapë shuplakat e duarve të mia
Të gërrithura;
janë si Visa,
unë do të largohem nga ju gjithmonë kalojë kufirin.
Nëse ajo dëshiron,
Unë do të qëndrojë përgjithmonë
në rrugën prapa dhe me radhë,
çdo herë në një mënyrë të re.
———————————————-
*Academic. Jeton KELMENDI *
*Member of European Academy of Art, Science and Letters*
<http://en.wikipedia.org/wiki/Jeton_Kelmendi>
www.jetonkelmendi.page.tl
<https://www.facebook.com/pages/Jeton-Kelmendi/273259108612?fref=ts>*
https://ulb.academia.edu/JetonKELMENDI
0032 494 464 251
