Sokol Balla
Astrit Patozi në Top Story me Sokol Ballën
Astrit Patozi, duke deklaruar mbrëmjen e djeshme dorëheqjen e tij si kryetar i grupit parlamentar në Partinë Demokratike, hodhi akuza të forta për zgjedhjen e kreut të ri të PD-së. Ai tha se Lulzim Basha ishte përcaktuar si fitues nga Berisha dhe se nuk ishte e nevojshme që të shpenzohej energji për këtë. I ftuar në emisionin “Top Story” në “Top Channel”, deputeti i PD-së tha se do ishte më e udhës, që kryetari i ri i PD-së duhej të ishte në parlament, por sipas tij, problemi më i madh është lufta brenda llojit në PD, në të cilën po angazhohen disa skutha brenda saj, që ndryshuan dhe listat e anëtarëve të PD-së.
Zoti Patozi, çfarë ishte procesi i 22 korrikut?
Për t’iu përgjigjur deri në fund kësaj pyetjeje, kam dëshirë që ta nis me një lajm që e them për herë të parë në televizionin tuaj. Unë nuk i përkas as asaj pjese që ka votuar 80 për qind për Lulzim Bashën dhe as pjesës tjetër, që ka votuar 20 për qind për Sokol Olldashin. Arsyeja është fare e thjeshtë. Unë as nuk kam uruar fituesin dhe as nuk kam ngushëlluar humbësin, sepse unë thjesht nuk kam votuar.
Përse nuk votuat zoti Patozi?
Për ta shpjeguar më qartë këtë gjest, sepse është gjest që nuk ndryshon asgjë. Vota ime ka qenë e barabartë me votën e çdo demokrati të thjeshtë dhe 41 mijë vota ishin të mjaftueshme që të nxirrnin një fitues. Në 23 qershor, në 07:15 kam hedhur votën time me bindjen se vota ime mund të mos e ndryshonte rezultatin, por vota ime kishte rëndësi si çdo votë e kujtdo qytetari shqiptar. Ndërsa në 22 korrik, kutinë e votimit, ku duhet të shprehja vullnetin tim për kryetarin e ardhshëm të partisë, e kam pasur vetëm dy metra në lartësi fizike me zyrën time.
Dhe ju nuk shkuat…
Dhe unë nuk kam shkuar të votoj me bindjen se vota ime nuk kishte asnjë vlerë. Çfarë ishte ky gjest? Nuk ishte ndonjë burrëri e madhe. Absolutisht jo. Nuk ishte gjest force. Ishte dëshpërues. Unë bëra një gjest dëshpërimi për shkak se në partinë time, në PD, nuk po zhvillohej një garë korrekte dhe unë thjesht nuk doja që të merrja pjesë në një proces që nuk ishte ashtu siç ne na takonte. Nuk ishte garë korrekte. Nuk ishte garë korrekte për shkak se fituesi ishte paracaktuar. Sigurisht që fituesi mund të paracaktohej, apo mund të përzgjidhej dhe legjitimiteti i tij të mos cenohej, sepse ne kishim një garë brenda llojit dhe një garë, kufijtë e së cilës dhe rregullat i përcaktoi në një farë mënyrë, kryetari i dorëhequr, Sali Berisha, i cili në aktin e tij kishte 3 mënyra për të bërë zgjedhjet.
E para të qëndronte në detyrë, sepse ende shumë demokratë, mendojnë që Sali Berisha i udhëheq më mirë se kushdo tjetër drejt ringritjes dhe drejt fitores. Po të më pyesni mua, unë them që Berisha bëri gjënë e duhur në kohën e duhur. Rruga e dytë ishte që Sali Berisha si kryetar i dorëhequr dhe jo i dëbuar nga PD, mund të propozonte atë që ai e konsideronte pasuesin e tij, atë që ai e konsideronte më të mirin ndër potencialet që kishte PD. Berisha nuk zgjodhi rrugën e dytë, zgjodhi rrugën e tretë që të kishte garë dhe që rivalët të dilnin në sipërfaqe dhe duke zgjedhur rrugën e tretë përcaktoi rregullat dhe mënyrën se si do zgjidhej kryetari i ri i PD-së. Në fakt, gabimi ishte i madh, sepse u artikulua apo u tha në publik rruga e tretë, por u aplikua rruga e dytë. Ky ishte një gabim që solli një pasojë.
Ne u vumë në kushtet e një gare të pabarabartë, sepse ndodhi që shpenzuam energji të panevojshme për të krijuar një hendek mes demokratëve. Të jeni të sigurt që demokratët nuk do ndaheshin kurrë me njëri-tjetrin për shkak të Sokol Olldashit dhe Lulzim Bashës. Janë shumë të vegjël që të dy për të krijuar çarje mes demokratëve, sepse të dy kanë merita, por edhe të meta. Sigurisht, që mes demokratëve mund të krijohej një frakturë nëse në fillimin e garës u luajt me ndarjen e famshme oruelldiane të Fermës së Kafshëve, ku të gjithë rivalët janë të barabartë, por disa janë më të barabartë se të tjerët dhe në finishin e garës u hoqën dorezat dhe njëri ishte i nënës dhe tjetri i njerkës, njëri ishte i Partisë Demokratike dhe tjetri s’dihej nga kishte ardhur. Në këto kushte sigurisht që gara u prish dhe ky ishte një gabim i rëndë për të cilin PD nuk kishte asnjë interes.
Atëherë kush pati interes?
Tani gabimet shpesh ndodhin për shkak se situata rrjedh. Më e rëndësishme është që PD, anëtarët e PD, që u përfshinë në një betejë absolutisht të panevojshme me njëri-tjetrin. Jam këtu sot, që t’u shpjegoj fillimisht demokratëve, që 22 korriku ishte një gabim që unë i ftoj që ta harrojnë sa më shpejt. Në këto kushte e kam pak të vështirë ta harroj, por gjithsesi, unë ftoj ata që çdo gabim që ndodh brenda shtëpisë është i kapërcyeshëm, është i falshëm.
Në fakt, vota e lirë ka qenë një problem i demokracisë tonë, e kanë ndier partitë, e kemi ndier ne në përgjithësi. Megjithatë, do të pyesja, a është legjitim kryetari i ri i PD-së?
Pas këtij rrëfimi, ajo që mund të pritet prej meje është që në një garë jokorrekte të them që kryetari nuk është legjitim.
Jo, ju e quajtët gabim të rëndë.
Ai ishte gabim dhe unë nuk i heq asnjë presje nga ajo që thashë. Por në analizën time të zhvillimeve dhe me aq sa unë njoh PD, unë kam këtë përgjigje. Kryetari i ri, Lulzim Basha, është tërësisht legjitim. Do ta shpjegoj dhe arsyen se pse. Jo për shkak të rezultatit të 22 korrikut. Vetë Lulzim Basha besoj në njohjen time është i vetëdijshëm, që nuk ka me vete 80 për qind të demokratëve dhe që diferenca e tij me rivalin Sokol Olldashi nuk është 8-2, pavarësisht se ia bëri 8-2 në këtë garë. Vetë Basha duhet të jetë i vetëdijshëm, që kjo nuk ishte garë korrekte.
Besoj unë, por ai sigurisht e ka të vështirë ta thotë këtë në publik. Por ai është legjitim për një arsye, sepse duke qenë i paracaktuar, duke qenë i përzgjedhur, ai do të fitonte ndaj çdo rivali, sepse ishte parapëlqim i Sali Berishës dhe Berisha është një figurë shumë e vlerësuar dhe shumë e respektuar pavarësisht se ka dhënë dorëheqjen nga PD. Shtatori është shumë afër dhe për fat të keq, në shtator si fituesit e 80 përqindëshit ashtu edhe humbësit e 20 përqindëshit do të jenë njësoj hallexhinj në opozitë, pa instrumente, pa mjetet për t’i bërë presion një anëtari dhe do të jenë njëlloj opozitarë, nëse e kanë shpirtin të tillë. Ky është problemi. Por duhet të jemi të vetëdijshëm, që Lulzim Basha është kryetar i PD-së dhe pak rëndësi ka nëse do të merrte 55,51 për qind.
Pra është legjitim vetëm sepse e donte Berisha?
Jo. Është legjitim, sepse Lulzim Basha vetë është një rival i denjë për atë garë. Kush ishte elementi i garës në PD? Që rivalët ishin të denjë për të rivalizuar njëri-tjetrin, për të shpallur platformën dhe për t’u dhënë mundësinë lirisht demokratëve, që të zgjidhnin njërin. Absolutisht, nëse kjo do të kishte ndodhur, unë do të isha i pari, që do të uroja cilindo fitues dhe besoj që do të ishte prapë Lulzim Basha.
Ju vetë në një proces të tillë, për kë do të kishit votuar?
Unë përderisa nuk votova dhe shpjegova përse nuk votova, nuk ka asnjë motiv tani që të më bëjë që të deklaroj votën time. Mua me dhimbset një shans i humbur i PD. E para për të konsoliduar një traditë, një praktikë që do të ishte e vlefshme dhe e nevojshme për atë vetë, por edhe leksion i madh për politikën shqiptare dhe për shoqërinë shqiptare. Ky shans u humb, por unë mbetem shpresëplotë, që PD do të dijë që në rastin më të parë ta shfrytëzojë këtë shans, të hapë garën. Kjo është sfida e kryetarit të ri, që është krejtësisht legjitim…
Dhe jashtë Parlamentit…
Nuk është ky shqetësimi, pavarësisht që do të ishte absolutisht më e udhës, që shefi i opozitës të ishte në Parlament, sepse përballja me kundërshtarin e drejtpërdrejtë do të ishte më e përditshme dhe më efikase për vetë opozitën. Por kjo nuk besoj që do të krijojë ndonjë problem. Problem krijohet nëse metoda jonormale për një luftë brenda llojit, që nuk ishin përdorur as ndaj kundërshtarëve politikë, vetëm një muaj më parë, sigurisht që kanë lënë shije të hidhur te demokratët.
Çfarë metodash ishin këto?
Disa xhahilë të pushtetit, shkarkuan njerëz nga puna, i kërcënuan me pushim nga puna. Tani ne duhet t’i marrim njerëzit siç janë, shqiptarët siç janë.
Zoti Patozi, ju folët dhe përmendet një formë kushtore, të shkuara të foljes do të ndaheshin, do të përçaheshin, pra në një farë mënyrë duket se kjo gjë po ndodh në PD, pra ekziston rreziku i një ndarjeje të frikshme do të thosha unë?
Unë uroj dhe besoj që kjo nuk ka për të ndodhur. Për fatin e mirë apo të keq, jam këtu sepse e kam paralajmëruar këtë situatë.
Kur e keni paralajmëruar?
Unë i kam rënë alarmit që kjo të shmangej dhe e kam bërë në forumet e PD-së dhe kam dëshmitarë të gjithë anëtarët e kryesisë. Në mbledhjen e fundit, pjesën me dyer të mbyllura, u kërkova rivalëve që t’ia kursenin PD-së një lloj beteje të pajustifikueshme, apo mungesën e fair-play, sepse demokratët janë shumë të goditur nga humbja në zgjedhjet e përgjithshme me kundërshtarët politikë dhe unë u qëndroj deklaratave të mia, po ashtu siç i qëndroj, që peshën e humbjes e ka secili në proporcion me funksionin që ka pasur. Ne humbëm në rang kombëtar, nuk humbëm lokalisht.
Ju mendoni që ka përgjegjësi zoti Basha?
Unë mendoj që ka. E para si një rang shumë i lartë i PD. Pra si anëtar i kryesisë së PD, si ministër i rëndësishëm i 8 viteve të qeverisjes sonë, sigurisht që duhet të ndiejë përgjegjësi. Po ashtu edhe Olldashi, që ka qenë i promovuar në pozicione të rëndësishme në administratën politike të PD, por edhe në ekzekutiv. Të dy janë pjesë e përgjegjësisë, por sigurisht që ne rivalët që do konkurronin për kryetar nuk do i merrnim nga Hëna. Nga PD do i merrnim dhe këta besoj që përfaqësonin disa vlera shtesë.
Atëherë pse u vu re një diferencë në fushatën mes dy kandidatëve? Pra një reflektim më i madh i Olldashit dhe një triumfalizëm më i madh i Bashës?
Unë kam një vërejtje për zotin Olldashi. Një lider duhet të jetë më karizmatik, pra më entuziast-ndjellës, ndërkohë që zoti Basha e ka me tepri atë. Unë mendoj që zoti Basha duhet të ishte më me këmbë në tokë, kurse zoti Olldashi më lart. Unë kërkova, sepse PD e kishte të nevojshme një garë reale, po aq sa edhe një fair-play brenda kësaj gare. Ne s’patëm as garë reale, as fair-play. Për fat të keq.
Çfarë ishte kjo?
Ishte një garë fiktive për të legjitimuar një vullnet të paracaktuar, që mund të ishte bërë në mënyrën më të mirë të mundshme duke u deklaruar, sepse s’do të kishte asgjë të keqe dhe do të ishte po kaq demokratike, siç zoti Berisha është zgjedhur vetë pa rivalë në kongresin e fundit. Kjo shkaktoi problemin, sepse anëtarët e PD, jo të gjitha kanë humorin për të nuhatur parapëlqimet e drejtuesve.
Pse mendoni që zoti Berisha krijoi këtë kosto të panevojshme?
Përtej bilancit, unë kurrë nuk kam pasur bindjen dhe nuk e kam, që Sali Berisha është i dërguari i Zotit në Shqipëri. Sali Berisha është vdekatar, si të gjithë ne të tjerët dhe si i tillë nuk përjashtohet nga teoria e gabimit, gjë që nuk e ka bërë kurrë ai vetë, sepse unë njoh dhjetëra-qindra deklarata të Berishës, ku ka pranuar gabimet e tij dhe ky është një prej tyre. Ky është një gabim tjetër, sepse ne nuk duhet të presim që Sali Berisha, apo gjithkush prej nesh, t’i gjejë vetë gabimet që ka bërë, sepse jo të gjithë gabimet njeriu i gjen dhe ka qejf t’i pranojë.
Ka dy lloj gabimesh, ka gabime pa dashje, ka gabime me dashje…
Astrit Patozi: Për mua ky është një gabim i Sali Berishës, i cili u bë me dashje, pa dashje është çështje e tij. U projektua apo u bë rrugës, kjo nuk ka shumë vlerë. Rëndësi ka që ky është një gabim, që në bilancin që unë përmenda nuk besoj se e lëviz peshoren.
Ka pasur zëra publikë edhe nga vetë PD pas humbjes se ndoshta duhej një periudhë më e gjatë reflektimi dhe një proces jo i nxituar për zgjedhjen e kryetarit të ri. Mendoni se këta kishin të drejtë?
Jo, nuk besoj se procesi u dëmtua për këtë arsye. Unë mendoj që PD duhet të ishte e gatshme në shtator, që ashtu siç thotë kryetari i zgjedhur, Basha për një opozitë ballore dhe unë uroj shumë që kjo të ndodhë, unë vetë do jap kontributin në funksion të kësaj opozite. PD kishte nevojë për një garë reale, që do të thotë që anëtarësia vetë të zgjidhte liderin, që ai të kishte një mandat të fortë dhe të kompensonte në një farë mënyrë autoritetin e Berishës, që nuk e kishin dhe nuk e kanë asnjëri nga rivalët. Kjo nuk ndodhi, sepse u zgjodh…
Duam të kuptojmë se si do të funksionojë PD nesër? Faktikisht, para dhe pas 22 korrikut, ekziston bindja në publik se Berisha “de facto” nuk e ka dhënë dorëheqjen…
Po, sepse Berisha për fat të mirë apo të keq pati një rol dominant në proces, sepse ishte kryetari në detyrë, i cili në një farë mënyrë priste pasardhësin. Fakti që kjo garë nuk shkoi mirë, është një problem për zotin Berisha dhe prandaj e ritheksoj, që nuk kam asgjë për të thënë sot për legjitimitetin e kryetarit të zgjedhur, zotit Basha, sepse ai ishte përfituesi.
A do të ketë lirshmërinë zoti Basha që të operojë për një fillim të ri të PD? Një fillim i ri me kryetar “de jure” Bashën dhe “de facto” Berishën, nuk besoj që është një element pozitiv për opozitën.
Unë shpresoj dhe besoj që Basha i ka të gjitha potencialet për të qenë një lider i mirë i PD. Ai këtë s’mund ta bëjë vetëm, sepse nuk ka akoma autoritetin e fortë të zotit Berisha dhe aq më tepër në këtë garë nuk mori mandatin e fortë që duhet të merrte. Tani PD ka nevojë për një model tjetër, një model më kolegjial, dhe tani që është Basha kryetar duhet të shikojmë se sa është i zoti të implementojë atë që u premtoi demokratëve gjatë fushatës.
Çfarë do t’i sugjeronit kryetar, nëse ai do t’i merrte parasysh?
Së pari të vendoste rregulla të qarta loje, jo thjesht për pozicionin e kryetarit. PD ka nevojë të rishikojë statutin dhe pas kësaj duhet që atë statut ta zbatojë me përpikmëri. Në këto kushte, e kemi shumë të domosdoshme që këto rregulla loje të vendosen në statut dhe rregulli i parë që unë do të vendosja po të isha kryetar i partisë do të ishte normimi statutor i standardit të zotit Berisha, që e bëri pa qenë statutor; dorëheqje në rast se humb zgjedhjet. Pse? Sepse mund të ketë shumë skeptikë që mund t’i duket kryetari i ri i PD, sikur e ka me nge ardhjen apo riardhjen e PD në pushtet. Demokratët, të cilëve nuk u pret puna, për të qenë i sinqertë, dhe unë përfaqësoj këtë lloj demokrati, e kanë me ngut. Pra ky është normimi statutor i këtij standardi, përcaktimi i rregullave të garës, urgjent një bazë të dhënash i anëtarësisë së partisë që të mos kapemi më pa përgatitur dhe mos ngelin listat e një skuthi anonim, që punon në bodrumin e PD, që në një farë mënyrë ka bërë çfarë ka dashur me listat, por nuk ia vlen që të merremi me këtë histori, pavarësisht se edhe listat dhanë kontributin e tyre.
Kush është ky skuthi anonim?
Nuk ka rëndësi. Kur them anonim është një personazh që nuk e njeh askush dhe nuk besoj që kjo lloj race do ndihmojë PD për t’u ringritur, apo për të bërë opozitën që duhet të bëjë. Kjo do ishte e para. E dyta, zoti Basha duhet të garantojë çdo votë kundër që gjithkush të krenohet me bindjen e tij. Së treti, mendoj që PD ka nevojë për një imazh të ri, por jo fals. Ne nuk kemi nevojë për figurina dhe për një brez që thjesht dhe vetëm tregon imazhin televiziv. Ne kemi nevojë për një lidership plotësues, përtej këtij që është, duke ruajtur resurset dhe vlerat e këtij ekipi, kryetari i ri duhet të plotësojë dhe hapë PD. Ne e kemi të pamjaftueshme betejën opozitare, unë shpreh keqardhjen për këtë.
Por grupi ynë parlamentar ka disa probleme, e para është i vogël për të bllokuar, megjithatë unë i mbetem parimit që opozita nuk është çështje numrash, është çështje fryme, morali, besueshmërie. Ne mund të kompensojmë fare lehtë mungesën e numrave në Parlament me një opozitë ballore, jo vetëm parlamentare, por në çdo thëngjill të PD, ku do kemi njerëz dhe ekspertë, sekretariate dhe forume të tilla që do jenë vëzhguesit e hollë të qeverisë. Kjo është një nga mangësitë e grupit tonë parlamentar. Tjetër është që, ne brenda listës së PD kemi edhe disa aleatë.
Unë nuk kam asgjë kundër tyre, por tradita në Shqipëri, tregon që këta aleatët e vegjël, partitë e vogla, kur shkojnë në opozitë më shumë u intereson të zgjidhin ndonjë hall me qeverin,ë sesa të jenë një opozitë e vërtetë. Kështu që PD i dyfishohet barra dhe pjesa tjetër është që sado kreative të jetë lidershipi i ri politik apo aksionet e reja, është pak i vështirë interpretimi në Parlament, që mund të shkaktojë ndonjë befasi, sepse me gjithë respektin që kam me pjesën më të madhe të grupit të PD, që do jenë në shtator, tekefundit dihet se derisa shkojmë dhe çfarë mund të japim.
Çfarë pozicioni mendoni se do keni në PD me kryetarin e ri, Basha?
Unë nuk do të jem më as nënkryetar i PD dhe as kryetar i grupit parlamentar. Nuk do të kandidoj për asnjë nga pozicionet ekzekutive të PD-së dhe pozicioni im në Parlament do të jetë jashtë çdo ofiqi parlamentar. Do të jem thjesht deputet i PD. S’do të kandidoj për asnjë ofiq parlamentar. Do të jem ushtar i përkushtuar i ekipit të PD në Parlament dhe jashtë tij, do të jem i vetëzhveshur nga të gjitha gradat, do të jem një deputet i përkushtuar, i përgjegjshëm. Do të kryej me përkushtim dhe angazhim çdo detyrë që do më ngarkohet.
