*** Poezi për kurbetin nga Asllan Dibrani ***
Mos lakmoni me mërguar!
Nga Asllan DibraniNë mërgim shumë vite u bënë
Nga ajo ditë dielli në terr ka rënë
Shpinën folesë kur ja ktheva
Buzëqeshje e gëzim atë ditë i shleva
Me lot nëna me ka larë
As baba diellin,ma se ka parë
Atë ditë që mora rrugën e mërgimit
Filloj jeta e zhgënjimit
Me rrëmbeu vuajtja e zemërimi
Për vendit tim më i miri
Ditë e muaj mbushem me kujtime
Këtu as hëna nuk bënë dritë
Edhe qielli është i errtë
As dielli nuk ka shkëlqim
Nuk i përngjan atij të vendit tim
Këtu lulet nuk çelin si të ne
Nuk kanë erë si në vendin ku kam le
S’ka pranverë, këtu as s’ka vjeshtë
Nuk ka dimër as nuk ka verë
Or ju njerëzit e mi atje në atdhe
Puthni dheun që e keni në fole
Përqafoni lisat që ju bëjnë hije
Ujitni arat bukë që ju japin
Vizitoni varret atje që kam lënë
Burra t’mëdhenj aty pushojnë
Nga një lule të koka me ju vënë
Bilbilat çdo ditë le t’u këndojnë
Zog shtegtar unë jam në këtë vend
Me dhembje,terr e pa lumturi
Ato mu vodhën qysh në rini
Edhe në varre atje ju kam lakmi
O, kalorës dhe krushqit e mi
Ju dhatë jetën për liri
O ju të vdekur e të gjallë
Rrini të qetë,atje në dhe të juaj
Mos lakmoni me mërguar
Çdo gjë këtu është e huaj!
Shtutgard-Prill 2015
