1. Robert Frost – Rruga që nuk zgjedhim (Përkthyer nga S. Guraziu + Audio)
2. Vaso Papaj – Valixhja e vjetër (Poezi)
Audio – Robert Frost duke recituar… “The Road Not Taken”
http://www.letrat.eu/alfa-sg_audio_fp.php?id=148
RRUGA QË NUK ZGJEDHIM
Robert Frost
Dy udhët ndaheshin në një pyllishtë verdhemë,
Dhe kuptohet të dyja s’mund t’i merrja
Dhe duke qenë një udhëtar, gjatë qëndrova
Pashë fundin e njërës sa më larg që ia dola
Deri atje ku rruga shtrembërohej në ferra;Pastaj u nisa tjetrës, po aq arsyeshëm,
Dhe me pretendimin ndoshta më të mirë
Sepse me bar veshur dhe duhej të veshura,
Edhe pse për një vendkalim botësh atje
Vërtet ato njëjtë ndoshta do t’i vishja,Dhe të dyja atë mëngjes shtriheshin baraz
Nëpër gjethet asnjë hap i verbër s’qe hedhur.
Oh, të parin e shënjova për një ditë tjetër!
Ndonëse, duke ditur që rruga në rrugë shpiente
Dyshova nëse ndonjëherë duhej të kthehesha.Këtë duhet thënë me një psherëtimë mbase
Diku atje, mote dhe kohëra më vonë pra:
Dy rrugët ndaheshin në një pyllishtë, dhe unë,
Rrugën më pak të rrahur zgjodha,
Dhe kjo atëherë për mua përcaktoi gjithçka.Përkthyer nga: S. Guraziu, 2013
Ars Poetica – http://www.letrat.eu/alfa-sg_arspo_fp.php?id=306The Road Not Taken
By Robert FrostTwo roads diverged in a yellow wood,
And sorry I could not travel both
And be one traveler, long I stood
And looked down one as far as I could
To where it bent in the undergrowth;Then took the other, as just as fair,
And having perhaps the better claim
Because it was grassy and wanted wear,
Though as for that the passing there
Had worn them really about the same,And both that morning equally lay
In leaves no step had trodden black.
Oh, I marked the first for another day!
Yet knowing how way leads on to way
I doubted if I should ever come back.I shall be telling this with a sigh
Somewhere ages and ages hence:
Two roads diverged in a wood, and I,
I took the one less traveled by,
And that has made all the difference.– – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – –
VALIXHJA E VJETËR
Vaso Papaj
Të shikoj valixhe e vjetër.
Dru me vrima, krimba shpuar.
Je kujtim nga një kohë tjetër,
Kur im atë qe i dënuar.Ç’të kujtoj më parë, moj mike!?
Gjithmonë gati në korridor.
Herë më erdhe, herë më ike.
Jeta jonë një fat mizor.Burg i mbyllur tek qelia,
Ndaj për mua ke kaq vlerë.
Brenda më kish mbetë rinia.
Bëj t’a nxjerr e nuk e nxjerr.Brenda teje flinin ëndrra,
Ngatërruar bukë e gjellë.
As u ndala as u trëmba.
Burg më burg i kam përcjellë.Nuk të flas valixhe e rrjepur.
Nuk ke veshë e nuk ke gojë.
Si relike më ke mbetur.
Dua vite të t’zbuloj.Hap e mbyll, i gjëmon fatit,
Rroba burgu, mall dhe lot
Të mungon kostumi i Gabit*.
Shkoi me atin tim n’atë botë.*Gabi – Tregu i shitjes së rrobave të përdorura.
