VLADIMIR NABOKOV
1899-1977
Vladimir Nabokov (1899-1977) shfaqet si shkrimtar rus i cili shkroi në rusisht dhe anglisht. Lindi ne Shen Pjeterburg, Rusi në vitin 1899 dhe jetoi atje deri ne moshen 18 vjecare. Pas shumë shpernguljesh, më të fundmi u vendos në Shtetet e Bashkuara dhe në Mbretërinë e Bashkuar, ku më 1955 shkroi veprën dhe plotëson më të famshmen, Lolita, dhe shumë më të arrirë, sipas kritikëve.
JO POEZIA
Jo poezia në perëndim që plazmon
kur ti mendon me zë të lartë,
me blirin e saj bojë kine
dhe telat telegrafik sipër resë rozë;
as brenda pasqyrës tënde, me të brishtat
supet e saj nudo që ende vezullojnë,
jo liriku klikon për një rimë xhepi,
melodinë që të thotë orën;
dhe jo monedhat dhe peshat mbi gazeta
të mbrëmjes të grumulluara nën shiun;
jo djajtë e këqinj të mundimit të trupit;
jo diçka që mund të thuash mjaft më mirë
në prozë…
por poezinë që bie nga lartësi të panjohura
kur pret spërkatje guri
atje larg, dhe vrapo me stiletin si një i verbër
dhe pastaj arrin emocioni dhe ende pastaj…
në rrjedhën e tingujve, leopardë fjalësh,
insektet si gjethe, zogj të llojit pallua
bashkohen duke formuar një heshtje, intensive
cilësi maskimi e kuptim të përsosur.
ANNA BELOZOROVITCH
Anna Belozorovitch ka lindur në Moskë dhe ka jetuar midis Portugalisë dhe Italisë, ku ka jetuar përgjithmonë që nga viti 2004. U diplomua në Ndërmjetësim Gjuhësor me specializim në Kriminologji dhe Bashkëpunim Ndërkombëtar, ajo ndoqi një doktoraturë në studime ndërkulturore në Universitetin Sapienza të Romës.
Në Itali ajo botoi koleksionet poetike: “Anima Bambina” (Besa 2005)
PARASHKRIMIN FITUES
Ndonjëherë kur në pasqyrë thahem nudo
ose përgatitem ose kujdesem për veten,
më pushton një mendim i vetëm:
që kjo sipërfaqe është një tjetër njeri,
që çdo formë është grua e një grupi sepse
një ditë, ose disa herë, e ka pasur.
Ndjehem, pra, se kush falas
jeton në shtëpinë e të tjerëve, me kusht që të kujdeset për pasurinë.
Thahem dhe bëhem përgatitem dhe kujdesem për veten time
duke shpresuar që të kthem tek ty dhe të strehohem.
E dua veten time, pra, deri në atë masë në të cilën
çdo formë imja pret që ti të jesh i dashur me mua.
Unë mbaj të ndezur zjarrin gjatë mungesën sate,
lustroj qelqet, e mbaj të boshatisur sallonin:
në këtë shtëpi pa asnjë trashëgimtar
duhet të mungoj e qëndroj gjatë.
Pushtoj, me terrorin e parashkrimit fitues.
VELIMIR CHLỀLBNIKOV
Velimir Chlebnikov, pseudonim i Viktor Vladimirovič Chlebnikov (në rusisht: Велими́р ле́бников?; Oblasti i Astrakhanit, 9 nëntor 1885 – Santalovo, 28 qershor 1922), ishte një poet rus, një nga futuristët kryesorë të vendit të tij.
BIJË!
Vajzë ! Nëse sytë e tu janë të lodhur për t’u zmadhuar,
nëse të pëlqen të më thërrasësh “vëlla”,
unë, syzjarrti, betohem
për të mbajtur lart lulen e jetës tënde.
Shiko, unë jam i tillë, rashë nga një re
shumë keq, më bartën
sepse isha ndryshe,
jo gjithmonë i përzemërt,
jo i dashur kudo.
Nëse ti dëshiron, do të jemi vëlla e motër,
pasi tashmë jemi në një tokë të lirë të njerëzive të lirë,
ne i bëjmë vetë ligjet, ligjet nuk duhet të na trembin,
dhe plazmojmë argjilin e veprimeve.
E di, je e bukur, lule e kaltërsisë,
dhe unë befas jam mirë,
nëse flisni për Soçin
dhe sytë e butë hapen.
Unë, që kam dashur gjatë,
papritmas kam besuar përherë
se është e kotë që një druvar të çajë
atë që ishte e paracaktuar…
Shumë fjalë të tepërta do të shmangim ne.
Thjeshtësisht do të shërbej për ty,
si një prift kapelan me kresht të gjatë:
për të pirë rrëketë e kaltra të pastërtisë
dhe nuk do të kemi frikë nga disa emra të tmerrshëm.
Përktheu : Faslli Haliti
